http://www.alfavita.gr/ank_b/ank4_5_10_1632.php 
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ο θεσμός του μέντορα είναι πράγματι πολύ καλός, αλλά το θέμα είναι πώς θα αξιολογείται κάποιος για να γίνει μέντορας. Αυτό το μέτρο πράγματι αποτελεί μια διαφανή διαδικασία. Δεν μπορούμε, όμως, να ξέρουμε πώς θα υλοποιηθεί αυτή η διαδικασία. Εάν πράγματι είναι διαφανής αυτή διαδικασία, τότε ο θεσμός του μέντορα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό το οποίο έχω να πω όμως είναι το εξής: όπως στη Σχολή Αξιωματικών που ένας παλιός είχε κάποιον νέο και τον βοηθούσε, αυτό θα γίνει και με το θεσμό του μέντορα, αλλά και με τον δόκιμο.
Πιστεύω, όμως, ότι αυτά τα δύο χρόνια θα αποκτήσουν μία σχέση μεταξύ τους και ότι δεν πρέπει να είναι στην τριμελή επιτροπή. Ο μέντορας θα χαρεί πολύ για την επιτυχία που θα έχει ένας δόκιμος εκπαιδευτικός.
Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται «η ίδρυση τεσσάρων συμβουλίων επιλογής τα οποία αποτελούνται από επτά  μέλη το καθένα για την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης. Η αποζημίωση των μελών θα αριθμηστεί … σε συνδυασμό με τις αποζημιώσεις για τις προβλεπόμενες στο άρθρο 17 επιτροπές αποτίμησης του συγγραφικού έργου των υποψηφίων σχολικών συμβούλων. Αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντική είναι για τον κρατικό προϋπολογισμό η επιβάρυνση. Σε ό,τι αφορά δε Στις επιτροπές αποτίμησης δεν προβλέπεται κανένας μέγιστος αριθμός, αλλά ο αριθμός τους έγκειται στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε συμβουλίου επιλογής. Δεν φαίνεται δυστυχώς να τηρούνται οι δεσμεύσεις περί της πλήρους κατάργησης των αμειβόμενων επιτροπών του δημοσίου και δυστυχώς συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε το κράτος δημιουργώντας πάλι μια κατηγορία προνομιούχων υπαλλήλων και μάλιστα στη χρονική συγκυρία».  Δεν  μπορώ να δεχτώ ότι δεν υπάρχουν στελέχη που είναι μορφωμένα και καταρτισμένα στο Υπουργείο Παιδείας που να μην μπορούν να κάνουν αυτή τη διαδικασία αξιολόγησης αδαπάνως για τον Έλληνα φορολογούμενο.
Η κυρία Υπουργός είπε ότι θα προσλάβει 3.000 άτομα. Οι υπόλοιποι που έμειναν από το τελευταίο διορισμό είναι 1.470 άτομα τα οποία έχουν θεμελιώσει το δικαίωμα διορισμού. Εάν τυχόν ισχύσει το 60:40, μιλάμε για 1.800 άτομα σχετικά με το 60%. Επομένως, πηγαίνει κάτω από 50%. Προσέξτε όμως αυτοί τουλάχιστον να προσληφθούν στην παρούσα κατάσταση γιατί αν προσφύγουν δικαστικά και δικαιωθούν και θα αποζημιωθούν. Θα μπούμε σε μία περιπέτεια. Υπάρχει, δηλαδή, θεμελιωμένο δικαίωμα διορισμού. Δεν πέτυχαν με τον τελευταίο ΑΣΕΠ.
Θα ήθελα να αποσυρθεί η περίπτωση γ΄ του άρθρου 31 παρ. 6 για την συνυπηρέτηση συζύγων, μελών ΔΕΠ. Είναι 30 οι πανεπιστημιακοί. Είναι δύσκολο να υπηρετεί αυτός που είναι στο πανεπιστήμιο και δεν μπορεί να μετακινηθεί, ο εκπαιδευτικός να μπορεί να πηγαίνει στη σύζυγο ή στο σύζυγο και να έχει συνυπηρέτηση στο ίδιο μέρος. Μη χωρίζετε οικογένειες, όταν μπορούμε να βοηθήσουμε.
Επίσης, πρέπει να προσέξετε το ζήτημα των ατόμων με αναπηρία. Πρέπει να προσέξετε τα νεαρά άτομα με το νεανικό σάκχαρο. Έχετε βάλει περιπτώσεις, όπως τη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά πρέπει να προσέξετε και την περίπτωση του νεανικού σακχάρου το οποίο είναι καταστροφικό. Προσέξτε και αυτό το ζήτημα γιατί θα είναι μια προσφορά προς το θεσμό της οικογένειας.
Σχετικά με τα μόρια τα οποία δίνετε, θα πρέπει να προσέξετε το εξής: σχετικά με το δεύτερο πτυχίο που δίνονται πολύ περισσότερα μόρια και με το μεταπτυχιακό που είναι σε μία ειδικότητα που μπορεί να θέλουμε κ.ο.κ. όλα αυτά προσέξτε τα. Πρέπει όλα αυτά να τα προσέξετε για να μπορέσουμε να τους μοριοδοτήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Συμφωνώ με τον κ. Κουράκη που είπε ότι αυτοί που μπαίνουν σε μεγάλη ηλικία μέσω ΑΣΕΠ και είναι πρωτοδιοριζόμενοι, μπορεί να είναι οικογένειες με παιδιά, να είναι υποχρεωτική η θητεία τους τρία χρόνια σε σχολική μονάδα, αλλά να μην τους βάλουμε και τιμωρία εάν τυχόν πράγματι η οικογενειακή τους κατάσταση είναι τέτοια που θα δημιουργήσουμε έτσι πρόβλημα σε δύο οικογένειες. Μία, δηλαδή, του εκπαιδευτικού και η άλλη που δεν μπορεί να τον ακολουθήσει λόγω ειδικών καταστάσεων. Όλα αυτά θα τα δούμε στην πράξη. Είναι αδικία φτωχοί διορισμένοι άνθρωποι που να μην μπορούν να φύγουν, αλλά να είναι σε σχολική μονάδα και όχι να πάνε στα γραφεία για να πάρουν τα μόρια. Δηλαδή, το μόριο θα είναι όπως λέμε 5 ή 10 στη Ρόδο, αλλά στην Αθήνα είναι 1 και αν θα μείνει 2 – 3 χρόνια θα το κερδίσει. Εάν δεν γίνεται να τον βοηθήσουμε ας έρθει εδώ για να παίρνει έτσι το μόριο για να μην πάει στα γραφεία.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι έχετε μια πολύ καλή διάθεση, όπως κι εμείς και όποιο άρθρο δεν το ψηφίζουμε υπάρχει συγκεκριμένο σκεπτικό από μέρους μας. Εγώ θέλω να δω την παιδεία υπεράνω κομμάτων, γιατί είναι για όλα τα παιδιά μας. Γι’ αυτό το λόγο ό,τι μπορεί να διορθωθεί πρέπει να καθίσουμε να το συζητήσουμε και να έρθει ένα νομοσχέδιο το οποίο να είναι βελτιωμένο και να είναι υπέρ των ανθρώπων που είναι σε δυσκολία και υπέρ των παιδιών που θα θέλουν καλούς εκπαιδευτικούς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ταλιαδούρος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ: Θα ήθελα επιγραμματικά να κάνω ορισμένες επισημάνσεις. Πρώτον, θεωρώ άδικη την κατάργηση δυνατότητας των πολυτέκνων να διορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις ν. 3255/2004. Με το νόμο αυτό αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας.
Επίσης, θεωρώ ιδιαίτερα πενιχρή τη μοριοδότηση 5 μορίων σε σύνολο 130 για εκείνους οι οποίοι είναι πολύτεκνοι και έχουν περάσει τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ. Δεν στηρίζουμε έτσι την πολύτεκνη οικογένεια, αλλά και τη χώρα μας.
Δεύτερον, δεν προσδιορίζετε στις μεταβατικές διατάξεις πότε θα διοριστούν οι επιτυχόντες και διοριστέοι εκπαιδευτικοί του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ του 2008 που έγινε το 2009. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί είναι διοριστέοι και έχουν γεγενημένο δικαίωμα και πρέπει να διοριστούν, σύμφωνα με τις διατάξεις εντός του χρονικού ορίζοντα που προβλέπει η προκήρυξη. Διαφορετικά, τους δίνουμε τη δυνατότητα να προσφύγουν δικαστικά και να δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα. Στο άρθρο 9, πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι αυτοί θα διοριστούν, όπως προβλέπεται από την προκήρυξη του διαγωνισμού εντός του 2010.
 
 
 
 
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΥ)
 
Το τρίτο σημείο, είναι το άρθρο 13 παράγραφος 2 Ε, όπου προβλέπεται η μοριοδότηση του δεύτερου βασικού τίτλου σπουδών με μία μονάδα, όταν πρόκειται για πτυχία του ΤΕΙ, προ του 2001.  Η ρύθμιση αυτή αντίκειται στους νόμους 2916/2001 και 3549/2007, που δεν διέκριναν, ανάλογα με τον χρόνο λήψης  των πτυχίων  λόγω της εξέλιξης στην ανώτατη βαθμίδα των ΤΕΙ  και  είναι χαρακτηριστικό ότι ένας πρόσφατος νόμος του Υπουργείου Εσωτερικών, ο νόμος 3839/2010, επί δικής σας Κυβερνήσεως, για θέματα προϊσταμένων  στην δημόσια διοίκηση, προβλέπει ότι η μοριοδότηση θα είναι η ίδια, χωρίς να θέτει θέμα  διαχωρισμού των πτυχίων των ΤΕΙ, ανάλογα με το έτος κτήσης τους. Νομίζω ότι αυτήν την διάταξη, του άρθρου 13 της παραγράφου 2 Ε, πρέπει να την αποσύρεται.
Επίσης στο άρθρο 13 στην περίπτωση Η, η πιστοποιημένη επιμόρφωση  μοριοδοτείται επιπέδου ένα με δύο μονάδες.  Θεωρώ ότι η μοριοδότηση αυτή  πρέπει να ισχύσει και για τους  καθηγητές της πληροφορικής,  του κλάδου ΠΕ.19 και 20, δεδομένου ότι αυτοί είχαν αναλάβει στα πλαίσια προγραμμάτων του ΕΠΕΑΕΚ κ.τ.λ. την  επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Θα πρέπει  επίσης νομίζω να εξετάσετε το άρθρο 31 παράγραφος 2, οι αποσπάσεις να γίνονται πλέον, με αντικειμενικά κριτήρια. Να μπουν κριτήρια αντικειμενικά, σαφή, να γνωρίζουν οι πάντες, ποιοι είναι εκείνοι οι κοινωνικοί λόγοι ή οι εκπαιδευτικοί ή οι λόγοι που συνηγορούν για μια απόσπαση και όχι, να αφήνεται στην κρίση του οποιοδήποτε συμβουλίου, που γνωρίζουμε πολύ καλά πώς μπορεί αυτό, να διαστρεβλώνει τις ανάγκες της εκπαίδευσης.
Επίσης, θα ήθελα να πω ότι στο άρθρο 32, που αφορά την αξιολόγηση της σχολικής μονάδος θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι υπάρχουν διαφορές, ανάλογα με κριτήρια γεωγραφικά και ανάλογα με τις υποδομές, που υπάρχουν στα σχολεία και να συντελέσει η αξιολόγηση στο να δοθεί μια προτεραιότητα, σε εκείνες τις σχολικές μονάδες που υστερούν σε υποδομές – εργαστήρια – κτίρια, ούτως ώστε η αξιολόγηση να αναλάβει έναν χαρακτήρα ουσιαστικό και εποικοδομητικό, όχι τιμωρειτικό, αλλά χαρακτήρα επισήμανσης, με αντικειμενικό τρόπο των προβλημάτων για να μπορούν να αντιμετωπίζονται. Έτσι νομίζω ότι η αξιολόγηση θα είναι ωφελημένη.
Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε για ένα λεπτό να μπω και στις διατάξεις για να μην λάβω αργότερα το λόγο. Να πω για τα θέματα των κέντρων μεταλυκειακής εκπαίδευσης του άρθρου 45 ότι πρώτα απ' όλα θεωρώ, εσφαλμένη τη διάταξη με την οποία επιτρέπεται η συστέγαση των πάντων και η εκούσια ή ακούσια παραπλάνηση του πολίτη. Όπως είναι διατυπωμένη η διατάξη, σε ένα χώρο δύναται να λειτουργούν παράλληλα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης, φροντιστήρια, εργαστήρια ελευθέρων σπουδών, εκδοτικοί οίκοι, εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικού υλικού, κέντρα συμβουλευτικής κ.λπ. και δεν διευκρινίζεται τα κριτήρια, με τα οποία η συστέγαση, θα προκαλεί ή όχι κίνδυνο παραπλάνησης, για τις δραστηριότητες που είναι συμβατές. Νομίζω ότι πρέπει να επανέλθουμε στην διάταξη του νόμου που ισχύει μέχρι σήμερα, που δεν επιτρέπει τη συστέγαση.
Το τελευταίο και κλείνω. Οι αρμοδιότητες της γνωμοδότησης για την χορήγηση και ανανέωση της άδειας από την επιτροπή του Υπουργείου, δίνονται στο Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.. Θεωρώ ότι δεν έχει την ικανότητα και την υποδομή το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. είναι για άλλα προορισμένο και όχι για να κάνει αυτή την αξιολόγηση. Είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ίσως να πρέπει αν δεν θέλετε να την κάνει Επιτροπή του Υπουργείου να πάει στον Ο.Ε.Ε.Κ., στον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, που είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου είχε την εμπειρία με τα Ι.Ε.Κ. και βεβαίως, να γίνει εκεί ένας κλάδος που να αφορά ιδρύματα υψηλότερα των Ι.Ε.Κ., όπως είναι αυτά τα Κολλέγια ή τα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Θεωρώ ότι θα είναι αντικειμενικότερο, πρακτικότερο και θα μπορεί να κάνει έναν ουσιαστικό έλεγχο αδειοδότησης. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σας ευχαριστούμε πολύ. Τον λόγο έχει ο κύριος Λυκουρέντζος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε. Πρώτα θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο, σε σχέση με την γενικότερη προσέγγιση του νομοσχεδίου και γιατί αναφέραμε ότι οι διατάξεις έχουν αποσπασματικό χαρακτήρα. Διότι η ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα, η εκπαιδευτική διαδικασία χρειάζεται έναν νόμο πλαίσιο. Ο νόμος πλαίσιο υπηρετεί αρχές και οι αποσπασματικές διατάξεις είναι προφανές ότι πάντοτε υπηρετούν σκοπιμότητες. Οι σκοπιμότητες αποκρούονται όταν ένας νόμος, μια νομοθετική πρωτοβουλία υπηρετεί αρχές, διότι οι αρχές είναι πάντοτε ουδέτερες. Αποκρούουν την αδιαλλαξία, αποκρούουν τον δογματισμό, τον κομματισμό, δίνουν την δυνατότητα να μπορεί κανείς, να βρει την προοπτική της εκπαιδευτικής κοινότητος απαλλαγμένη από οποιαδήποτε τελικά σκοπιμότητα.
Νέο σχολείο. Νέο δόγμα θα έλεγα. Πρώτα ο μαθητής, γιατί όχι πρώτα και ο εκπαιδευτικός, πρώτα και τα εκπαιδευτικά προγράμματα, πρώτα και οι υποδομές. Άρα λοιπόν δεν μπορούμε μέσα από μηνύματα γενικού αφηρημένο χαρακτήρα, να προσπαθούμε να κρύψουμε, τις σκοπιμότητες οι οποίες υπάρχουν μέσα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Και γίνομαι αμέσως πιο συγκεκριμένος. Υπάρχει σκοπιμότητα στην προσπάθεια ελέγχου της διοίκησης της εκπαιδευτικής κοινότητος. Αποδείξεις πολλές. Οι μοριοδοτήσεις όπου αναφέρονται στα άρθρα, δεν ψηφίζουμε τα άρθρα αυτά. Αναφέρω ορισμένα παραδείγματα. Μοριοδότηση η οποία αφορά μόνον τους αιρετούς εκπροσώπους σε συμβούλια, στο άρθρο 13 παράγραφος 3 ββ, ενώ δεν μπορεί στην πραγματικότητα από τους όλους όσους συμμετέχουν, κανένας να μοριοδοτείται.
Μοριοδότηση για συμμετοχή, πάλι στο 13, παράγραφος 2 στο ιβ εδάφιο, στα επιστημονικά προσόντα, ενώ δεν μοριοδοτούνται οι επιστημονικές ανακοινώσεις σε επιστημονικά περιοδικά, συμμετοχή σε δημοσιευμένες έρευνας τις οποίες έχουν υλοποιήσει επίσημοι φορείς του Υπουργείου Παιδείας και επιστημονικοί φορείς δευτεροβαθμίων συνδικαλιστικών οργανώσεων εκπαιδευτικών. Δεν είναι φωτογραφία αυτή η διάταξη; Θέλει πολύ να το σκεφτούμε.
Ισοπέδωση μέσω της μοριοδότησης των διαφόρων βαθμίδων διοίκησης. Ο υποδιευθυντής μιας σχολικής μονάδας μοριοδοτείται με μισό μόριο ανά έτος, όπως μοριοδοτείται ακόμη και κάποιος που διετέλεσε, σχολικός σύμβουλος ή περιφερειακός σύμβουλος. Δεν μοριοδοτείται ο δεύτερος διδακτορικός ή μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών, αλλά, μοριοδοτείται η δεύτερη ή  3η ή η τέταρτη ξένη γλώσσα. Πάλι σκοπιμότητα.
Άρθρο 47, έχει σημασία γιατί αφορά τα ΠΥΣΠΕ και τα ΠΥΣΔΕ, γι' αυτό αναφέρομαι στο 47. Ενώ αρχικώς σε νόμο που ψηφίσαμε στις 29 Μαρτίου είχατε προβλέψει κυρία και κ. Υπουργέ, να επιλέγονται δύο οι οποίοι θα συμμετέχουν στα ΠΥΣΠΕ και τα ΠΥΣΔΕ οι οποίοι είχαν την μεγαλύτερη προϋπηρεσία, δεν άρεσε στους συνδικαλιστικούς σας και κομματικούς σας κύκλους, το αλλάζετε και λέτε ότι θα επιλέγουμε δύο μεταξύ των 15 που έχουν και μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Αυτό λοιπόν δεν είναι σκοπιμότητα; Τι είναι;
Πηγαίνω στο άρθρο 6, προσπαθώ να καταλάβω και ορθώς πράττεται, που αναγνωρίζεται την προϋπηρεσία στις σχολές τουριστικών επαγγελμάτων. Γιατί δεν κάνετε το ίδιο για την Ριζάρειο σχολή; Παρακαλώ να το λάβετε υπ' όψιν ή γιατί εκδίδεται υπουργικές αποφάσεις που δεν θα αναγνωρίσετε φέτος την προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών που βρίσκονται στην σχολή Βελλά ή και αλλού. Αυτό και αν είναι σκοπιμότητα.
Υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα «ουκ έστιν αριθμός» που προβλέπονται μέσα στον νόμο. Μερικά εξ αυτών, κυρία και κύριε Υπουργέ, είναι ουσιαστικά νέα νομοσχέδια. Θέλετε ένα παράδειγμα; Άρθρο 4 και σε ό,τι αφορά την υπουργική απόφαση, για τα περί μέντορος και τις λοιπές διαδικασίες, πολύ σημαντικό, αλλά και στην παράγραφο 8 ότι τα όργανα η διαδικασία και τα ειδικότερα κριτήρια μονιμοποίησης των νεοδιοριζομένων εκπαιδευτικών και τα λοιπά, καθώς και οι αναγκαίες λεπτομέρειες καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα.
 
 
 
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου Αντρέα Λυκουρέντζου)
 
 
Γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, για να μπορέσουμε να κάνουμε κριτική και να ακούσουμε και τη δική σας γνώμη; Αλλά θέλετε να το αποφασίσετε μόνοι σας.
Περί αξιολόγησης, Την πάλι είναι Υπουργική Απόφαση. Στο 32 λέτε, «με Υπουργική Απόφαση θα καθορίζονται τα στοιχεία της αξιολόγησης και η εφαρμογή του νόμου». Θα θέλαμε να ψηφίσουμε το άρθρο αυτό, αλλά δεν μας επιτρέπετε, διότι όλα αυτά δεν μας πείθουν. Δεν μας πείθει το γεγονός ότι, ζητάτε να γίνει μια συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων. Αντιθέτως, βρίσκουμε ότι υπάρχει ατολμία, ότι δεν συζητάτε αυτά τα θέματα με συγκεκριμένο τρόπο, τα αφήνετε να «αιωρούνται».
Κυρία και κύριε Υπουργέ, πιστεύετε ότι ο διευθυντής της σχολικής μονάδας, μαζί με το σύλλογο καθηγητών, θα κάνουν αντικειμενική αξιολόγηση; Εμένα, ξέρετε τι μου θυμίζουν; Τις αξιολογήσεις που κάνουν διάφορα υπηρεσιακά συμβούλια για τους συναδέλφους τους. Θα έχετε εμπειρία στο Υπουργείο από αυτές τις εκθέσεις. Εγώ όσες είχα διαβάσει και όσες βαθμολογίες είχα δει, ήταν όλες «άριστα». Εάν, λοιπόν, αυτό το πολιτικό «άριστα» σας ικανοποιεί στη διαδικασία της αξιολόγησης, εμείς διαφωνούμε.
Τέλος, έχετε μεγάλη ευθύνη, κυρία και κύριε Υπουργέ, να φέρετε ένα νόμο πλαίσιο για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, την επαγγελματική εκπαίδευση. Δεν το κάνετε. Δεν αποτελεί δικαιολογία για εσάς το τι δεν κάναμε εμείς. Αυτό το οποίο διαπιστώνουμε διαβάζοντας το νομοσχέδιο είναι δεκάδες, εκατοντάδες παραπομπών σε άλλους νομούς, χωρίς να υπάρχει ένας νόμος, όπου θα ρυθμίζονται όλες οι διαδικασίες. Είστε μια νέα Κυβέρνηση και πήρατε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από τον ελληνικό λαό. Μην σπαταλάτε τον χρόνο. Μην ασχολείστε με το να εξυπηρετήσετε σκοπιμότητες, σαν αυτές που ανέφερα, γιατί ορισμένα εκ των δικών μας λαθών ήταν ότι, υποταχθήκαμε στη δύναμη μηχανισμών και δεν ανατρέψαμε ορισμένες αρνητικές καταστάσεις, που επικρατούν στην εκπαιδευτική κοινότητα της πατρίδας μας. Αυτή είναι η δική σας ευθύνη και μην προσπαθείτε να μας πείτε ότι, είστε αμέτοχοι της όποιας προσπάθειας αλώσεως εκπαίδευσης, διότι τα γραπτά σας το επιβεβαιώνουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Τον λόγο έχει η κυρία Υπουργός, που ζήτησε να κάνει κάποιες διευκρινίσεις.
ΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Η μια διευκρίνιση είναι, για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Κύριε συνάδελφε, ο λόγος για τον οποίον αλλάξαμε τη δική μας ρύθμιση ήταν, για να την εναρμονίσουμε με τον νόμο του Υπουργείου Εσωτερικών, όπου, εάν δείτε τον νόμο, που ψηφίστηκε από το κύριο Ραγκούση, θα δείτε ότι, επιλέγει μεταξύ των δέκα. Υπήρχε, λοιπόν, ανάγκη. Δεν υπήρχε καμία κομματική σκοπιμότητα. Μεταξύ των δέκα αρχαιότερων υπήρχε ανάγκη να εναρμονιστεί η γενικότερη διάταξη - αυτό μας θα διαφύγει. Εάν θέλετε, μπορώ να πάρω την ευθύνη ότι, στην αρχική διάταξη που φέραμε, μας έχει διαφύγει ότι δεν εναρμονιζόταν με την διάταξη του Υπουργείου Εσωτερικών. Αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος.
Στην Σιβιτανίδειο - αυτή τη στιγμή που μιλάμε - θα είχα τη δυνατότητα να διορίσω 250 άτομα, όπως ήθελα και το ξέρετε, κύριε Υπουργέ, όπως ξέρετε πολύ καλά πόσοι αποσπάστηκαν τον Ιούλιο από τον Υπουργό σας. Ξέρετε πάρα πολύ καλά πολλά πράγματα. Όμως, πείτε μας «με το χέρι στην καρδιά», πόσες άλλες «πόρτες» - που εμείς δεν τις ξέρουμε -  υπάρχουν για να τις κλείσουμε. Μόνο ένα θέλουμε. Θέλουμε να κλείσουμε την πόρτα σε ένα παλιό τελματωμένο παρελθόν στην εκπαίδευση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Λυκουρέντζος.
ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Την απάντησή σας δεν θέλω να την χαρακτηρίσω, αλλά θα μιλήσω για το Υπουργείο Εσωτερικών. Δεν είναι απαλλαγμένο των προθέσεων και των σκοπιμοτήτων και το Υπουργείο Εσωτερικών. Όμως, για την Σιβιτανίδειο, που είπατε, καλό είναι να δείτε την εγκύκλιο, την οποία εφαρμόσαμε πέρυσι. Θα σας παρακαλέσω να μην καταργήσετε την διοίκηση της Σιβιτανιδείου και να έχετε εσείς τη δυνατότητα να τη διορίζετε, γιατί θα έχετε ζητήματα, επειδή είναι κληροδότημα με τον καταστατικό της χάρτη. Παρακαλώ να το δείτε, γιατί κάνετε λάθος στο άρθρο, στο οποίο αναφέρεστε στην Σιβιτανίδειο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Αράπογλου.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Είναι πολύ σημαντικό ότι, οι βασικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση, όπου δεν είναι παρά η αυτονόητη και δίκαιη κατεύθυνση και βάζουν τέλος στο χάος των επιμέρους ρυθμίσεων, που τελικά αναιρούσαν, στην πράξη, τους υπάρχοντες νόμους. Οι ρυθμίσεις αυτές ήταν το όνειδος του πολιτικού συστήματος και απορώ, πραγματικά, πως οι Υπουργοί - που ήταν Υπουργοί ή Υφυπουργοί και μέχρι πριν από πέντε έξι μήνες - αυτή τη στιγμή μιλούν με αυτόν τον τρόπο.
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά - και από επιμέρους στοιχεία, που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα από την Υπουργό, αλλά και από στοιχεία που έχουμε εμείς - απίθανες περιπτώσεις διορισμών, αποσπάσεων και χαμένων εκπαιδευτικών.
Προχωρώ και λέω ότι, από τότε που ξεκίνησε ο διάλογος για το νομοσχέδιο, μόνο στα πολιτικά μας γραφεία έχουν φτάσει - και αυτή είναι η «ντροπή» του πολίτικού μας συστήματος - αιτήματα κατηγοριών ομάδων εκπαιδευτικών, οι οποίες καταφέρονται εναντίον άλλων εκπαιδευτικών. Έχουμε τους 24μηνης προϋπηρεσίας, τους 30μηνυτές, τους 16μηνυτές και έχουμε και μια ομάδα, που νομίζω ότι, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει καμία μνεία για αυτή. Θα ήθελα να αναφερθώ σε μια ομάδα, που, νομίζω ότι, έλλειψε και από την αίθουσα - γιατί στους φορείς δεν εκλήθησαν οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί. Είναι οι εκπαιδευτικοί, που πολλοί εκ των οποίων είχαν πετύχει και με ΑΣΕΠ, αλλά δεν διορίστηκαν ούτε μία ώρα, ούτε έναν μήνα, γιατί δεν είχαν «μέσον». Μάλιστα, θα σας στείλω τις μαρτυρίες αυτών των εκπαιδευτικών. Οι οποίοι είναι η «γενιά του μεταιχμίου» - στη γενιά την οποία ανήκω κι εγώ και πολλοί άλλοι από τους συναδέλφους εδώ. Δηλαδή, τότε που σταμάτησε το ένα σύστημα και ξεκίνησε το άλλο. Είναι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι βρίσκονται στον προθάλαμο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ουδέποτε κατέγραψαν μία ώρα ή ένα μήνα, γιατί δεν είχαν «μπάρμπα στην Κορώνη».
Προχωρώ με κάποιες ερωτήσεις, κυρία και κύριε Υπουργέ. Στην 3 παράγραφο άρθρο 1 προκύπτουν δύο ερωτηματικά. Το ειδικό πρόγραμμα για την απόκτηση παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, που θα οργανώνεται από τα Τ.Ε.Ι., θα είναι επ’ αμοιβή; Πώς θα διασφαλιστεί ότι, δεν θα προκύψουν - σαν τα μανιτάρια - τμήματα επ’ αμοιβή σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που οργανώνονται από συγκεκριμένα συστήματα καθηγητών. Υπάρχει το παράδειγμα των σεμιναρίων στην ειδική αγωγή, που υπερπολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια, αφού θεωρήθηκε με νόμο «τυπικό προσόν διορισμού». Με την ευκαιρία, θα ήθελα να μου απαντήσετε, τι γίνεται και με την ειδική αγωγή στο θέμα αυτό.
Παράγραφος 3 Β: Θα πρέπει, πιστεύω, με την ψήφιση αυτού του νόμου να καταργηθεί με ρητό τρόπο η προηγούμενη διάταξη της προηγούμενης Κυβέρνησης, που σε μια νύχτα θεώρησε παιδαγωγικά επαρκείς τους αποφοίτους συγκεκριμένου τμήματος Διδακτικής Τεχνολογίας και Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά, με απευθείας διορισμό, χωρίς παρακολούθηση ΑΣΠΑΙΤΕ.
Άρθρο 3, κοινωνικά κριτήρια για την κατάταξη στους πίνακες: Θα πρέπει να προβλεφθεί μια ισχυρή μοριοδότηση στις χήρες με τα ανήλικα παιδιά, που ήδη βρίσκονται σε κάποιο πίνακα, στις μονογονεϊκές οικογένειες. Για να ενισχύσω και εγώ αυτό που ήδη έχει ακουστεί μέχρι τώρα: για γονείς τέκνων με αναπηρία, που δεν είναι περισσότεροι από 100 σε όλη την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν ουσιαστικά προβλήματα. Βέβαια, να ειδωθεί με έναν ακόμα πιο ευαίσθητο τρόπο η πολυτεκνία και αναλογικά και η τριτεκνία.
Άρθρο 5. Είναι πολύ θετική ρύθμιση της θεσμοθέτησης αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο, γιατί έτσι εξασφαλίζεται η καλύτερη λειτουργία στο χώρο του σχολείου και η διασφάλιση προϋπηρεσίας και καλύτερες αμοιβής.
Στο άρθρο 6, επίσης, έχω μια ερώτηση. Η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών του Ο.Α.Ε.Δ., των τεχνικών ειδικοτήτων, θα λυθεί σε πλαίσιο αναμόρφωσης τεχνικής εκπαίδευσης; Εάν όχι, τότε γιατί αποκλείστηκαν, ενώ προβλέπονται ρυθμίσεις για τους εργαζόμενους στα Τ.Ε.Ε. του Ο.Τ.Ε.Κ.;
Τέλος, στο άρθρο 31 θα ήθελα να πω ότι, είναι λάθος και άδικο, το να καταργείται η δυνατότητα συν υπηρέτησης εκπαιδευτικών, που έχουν οικογένειες με μέλη.
 
 
            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε την κυρία Αράπογλου.
            Τον λόγο έχει η κυρία Κόλλια.
            ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, είχα τοποθετηθεί και στη συζήτηση που είχαμε κάνει στην προτεινόμενη πρόταση του νομοσχεδίου δεν έχει αλλάξει κάτι από τους προβληματισμούς που είχα θέση, θα συμφωνήσω και με τη θέση της Εισηγήτριάς μας η οποία ανέλυσε διεξοδικά τα θέματα που μέχρι στιγμής και στα άρθρα τα οποία περιλαμβάνει το συζητούμενο νομοσχέδιο και τον πρώην Υφυπουργό μας τον κ. Λυκουρέτζο αλλά και τον κ. Σπύρο Ταλιαδούρο και εγώ λοιπόν θα ήθελα να θέσω υπόψη των κυρίων Υφυπουργών τον προβληματισμό που έχουμε όλοι οι συνάδελφοι στην αίθουσα και βλέπω από όλες τις πλευρές στο θέμα της πολυτεκνίας, των πολυτέκνων γονέων, της κατάργησης δηλαδή  αυτού του πραγματικά σπουδαίου άρθρου και της σπουδαίας ρύθμισης που είχε κάνει η προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
            Επίσης θα ήθελα κύριε Πρόεδρε, να καταγραφεί στα πρακτικά η θέση μου ότι πρέπει για τους γονείς παιδιών με αναπηρία, που είναι πραγματικά πολλοί λίγοι στον αριθμό να δείξουμε έτσι μια θα έλεγα όχι ανωτερότητα αλλά αναγνώριση του προβλήματος του οποίου περνούν αυτοί οι άνθρωποι, θα ήθελα πραγματικά να βοηθήσω τις οικογένειές τους, εγώ θα συμφωνήσω λοιπόν ότι πρέπει να το δει το Υπουργείο με μεγάλη προσοχή και προς την κατεύθυνση αυτή προσπαθώντας να το λύσει.
            Θεωρώ κύριε Πρόεδρε, ότι είναι αδιανόητο να θεσπίζονται τέτοια μέτρα όπως το είπαν και άλλοι συνάδελφοί μου και με οποιαδήποτε αλλαγή κυβέρνησης να καταργούνται με διάφορα προσχήματα. Εκφράστηκαν προβληματισμοί και τοποθετήθηκαν ήδη οι συνάδελφοί μου για τα θέματα των παλαιών επιτυχόντων του ΑΣΕΠ, όπως επίσης και των εκπαιδευτικών που συμπλήρωσαν 24 μήνες, έκαναν τέταρτο παιδί και τώρα βλέπουν ότι η πολιτεία τους αδειάζει εν μια νυκτί ενώ θα έπρεπε να συνεχίζουν να εφαρμόζονται οι ψηφισμένοι αυτοί νόμοι για να μπορεί να υπάρχει μια συνέχεια στο κράτος και στην αξιοπιστία που έχει το πολιτικό μας σύστημα, και στο σημείο αυτό κύριε Πρόεδρε.
            Ήθελα να σας πω επίσης όπως είχα τοποθετηθεί και σε προηγούμενη συνεδρίαση της Επιτροπής μας, θα πρέπει να είναι γνωστό πότε θα γίνει ο Διαγωνισμός και για πόσες θέσεις θα διαγωνιστούν η κάθε ειδικότητα των εκπαιδευτικών για να ξέρουν οι  άνθρωποι αν αξίζει τον κόπο να μπουν στη διαδικασία, γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι και φροντιστήρια γίνονται, κακώς αλλά εξ ανάγκης το κάνουν οι άνθρωποι, και αφήνουν οικογένειες και παιδιά σε μανάδες και πατεράδες για να μπορούν να διαβάσουν σωστά και να μπορούν να έχουν την επιτυχία στο ΑΣΕΠ.
Κλείνοντας θέλω να πω κύριε Πρόεδρε, θα συμφωνήσω και εγώ για την συνυπηρέτηση των συζύγων των μελών ΔΕΠ οι οποίοι είναι πάρα πολλοί λίγοι στον αριθμό, δεν θα ήταν μεγάλη η παραχώρηση του Υπουργείου Παιδείας προς αυτούς αν συνεχίσει να εφαρμόζει τη ψηφισμένη από εμάς διάταξη, όπως επίσης και τον προβληματισμό που έθεσαν και άλλοι συνάδελφοί μου και ο Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, για το θέμα της μονιμοποίησης των συμβασιούχων καθηγητών στα μουσικά γυμνάσια και λύκεια και βασικά των εμπειροτεχνών μουσικών, συμφωνώ και εγώ ότι πρέπει να το δει το Υπουργείο.
Τους προβληματισμούς κύριε Πρόεδρε, με τους οποίους επανέρχομαι και κλείνω, που είχα θέσει στη πρώτη συζήτηση συνεχίζω να τους έχω και στο θέμα της αξιολόγησης και στο θέμα των εκκλησιαστικών λυκείων και τη συνένωσή τους, των μικρών σχολείων, που δεν παίρνει καμία θέση η Κυβέρνηση για το θέμα όταν λέει ότι είναι ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά ασχολείται με το μαθητή και όχι με όλα τα υπόλοιπα. Παρόλο που όπως είδαμε προέκυψε από την εξέταση των φορέων μόνο με τα υπόλοιπα ασχολήθηκε η Κυβέρνηση εκτός από τους μαθητές. Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ασπραδάκης.
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ (ΠΑΝΤΕΛΗΣ) ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι όλοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα νοσεί. Διαπίστωση παραδεκτή από γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Το κτίσιμο του νέου σχολείου και η εστίαση στον μαθητή αποτελεί μια σημαντική πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας.
            Είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ακολουθεί τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας που ήδη έχουν αφομοιώσει άλλες αναπτυγμένες χώρες στο εκπαιδευτικό τους σύστημα. Η θέσπιση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας, όσον αφορά το ρόλο του εκπαιδευτικού η πλήρης διαφάνεια που υποβάλει το ΑΣΕΠ αλλά και η προϋπόθεση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας θα φέρει στα σχολειά μας τον άριστο εκπαιδευτικό που θέλουμε για τα παιδιά μας.
            Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα να αξιολογήσετε κάποιες προτάσεις μου στα παρακάτω άρθρα που συζητάμε. Πρώτον, η μοριοδότηση των βασικών τίτλων σπουδών των πτυχιούχων ΤΕΙ και Πανεπιστημίων για την επιλογή προϊσταμένων στις οργανικές μονάδες του δημόσιου τομέα σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ήδη ψηφίσαμε το 2010 από το Υπουργείο Εσωτερικών είναι η ίδια των πτυχιούχων ΤΕΙ με των Πανεπιστημίων.
            Στην παράγραφο 2 του άρθρου 13 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου γίνεται διαχωρισμός των πτυχιούχων ΤΕΙ με τους πτυχιούχους ΤΕΙ προ του  2001 όσον αφορά την αποτίμηση κριτηρίων, επιλογής σχολικών συμβούλων, για τη μοριοδότηση του δεύτερου βασικού τίτλου σπουδών. Ο διαχωρισμός όμως νομίζω ότι είναι άδικος γιατί στερεί δύο μόρια από τους δικαιούχους. Θέλω να προτείνω να επανεξεταστεί το συγκεκριμένο εδάφιο έτσι ώστε όλοι οι πτυχιούχοι ΤΕΙ για το δεύτερο βασικό τίτλο να λαμβάνουν ίσα μόρια ή τουλάχιστον οι πτυχιούχοι ΤΕΙ οι προ του 2001 να λαμβάνουν δύο μόρια αντί ενός που προβλέπει το νομοσχέδιο και βέβαια αναφέρομαι σε ένα πολύ μικρό αριθμό πτυχιούχων.
            Δεύτερον, η υπαγωγή για αξιολόγηση όλων των υποψηφίων στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ είναι πολύ σημαντική πρωτοβουλία και επιφέρει πλήρη διαφάνεια και αξιοκρατία. Πιστεύω όμως ότι οι τρίτεκνοι και οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί πρέπει να λαμβάνουν πρόνοια και να χαίρουν κάποιας ειδικής μεταχείρισης. Θα ήθελα να προτείνω ναι μεν να υπάγονται στο σύστημα αξιολόγησης του ΑΣΕΠ αλλά να αυξηθούν τα μόρια των τριτέκνων και των πολυτέκνων, που περιγράφονται στη παράγραφο δ’ του άρθρου 3 δίνοντάς τους έτσι ώθηση σε όσους έχουν αυξημένες υποχρεώσεις.
            Τρίτον, η τριετής παραμονή στη σχολική μονάδα του νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού, είναι πολύ μεγάλο διάστημα, που τον δεσμεύει και τον περιορίζει σε κάποια μονάδα που μπορεί να βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον μόνιμο τόπο κατοικίας του. Ο χρόνος παραμονής θα πρότεινα να μειωθεί σε δύο χρόνια εφόσον και ο ίδιος το επιθυμεί, ενώ για τρίτεκνους και για πολύτεκνους να μπορούν να επιλέξουν τον τόπο επιλογής τους.
            Τέταρτον, που νομίζω ότι είναι και πολύ σημαντικό, επιτακτική θεωρώ την ανάγκη για αναμοριοδότηση, καθώς η υπάρχουσα πριμοδότηση με μόρια, βασίζεται σε ξεπερασμένα στατιστικά στοιχεία και σε άλλες συνθήκες διαβίωσης πχ. να μιλήσω για την περιφέρεια Αττικής που και σε εσείς κυρία Υπουργέ γνωρίζεται πολύ καλά, η Ραφήνα σήμερα δεν έχει τον ίδιο βαθμό δυσκολίας που είχε κάποτε και εξακολουθεί να έχει τα ίδια μόρια με ένα απομακρυσμένο χωριό όπως είναι η κοινότητα Ερυθρές ή το Χαλκούτσι ή το Σούνιο. Άρα είναι σημαντικό να αναλύσουμε παλαιότερες αιτήσεις νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών και να αξιολογηθούν τα δεδομένα ώστε να διεξαχθούν στατιστικά στοιχεία για τη ζήτηση ανά περιοχή. Η μοριοδότηση των περιοχών να είναι αντιστρόφως ανάλογη της ζήτησης ώστε να διαμορφωθεί μια κλίμακα ζήτησης περιοχών. Γιατί νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλους μας, μπορεί να είχαμε κάποιες περιπτώσεις οι οποίες να ήτανε πρώτη επιλογή με δύσκολες περιοχές αλλά ήταν επιλογή εκείνων, οι οποίοι γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα αποσπόντουσαν σε γραφεία για να λαμβάνουν παράλληλα για παράδειγμα και τα μόρια τα οποία δικαιούνταν.
            Αγαπητοί συνάδελφοι η δημιουργία ενός ισχυρού εκπαιδευτικού συστήματος θα βάλει στο επίκεντρο τον μαθητή και θα είναι ο αυριανός ενεργός πολίτης. Η εξασφάλιση εκπαιδευτικών που ναι μεν έχουν αποδεδειγμένα προσόντα, αλλά και παιδαγωγική διδακτική επάρκεια θα γίνουν οι σωστοί καθοδηγητές των παιδιών μας. Χαίρομαι που όλοι μαζί βάζουμε τους κανόνες επιτυχίας για μια ισχυρή κοινωνία. Ευχαριστώ.
            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε κύριε συνάδελφε.  
            Το λόγο έχει η κυρία Γιαννακά και σας ενημερώνω τώρα κύριε Ψαριανέ θα κάνουμε ένα διάλειμμα αναγκαστικά και μετά οι υπόλοιποι συνάδελφοι που είναι εγγεγραμμένοι θα τοποθετηθούν μόλις ξεκινήσουμε την τρίτη συνεδρίαση και μπορούν να τοποθετηθούν και στις υπόλοιπες ενότητες. Θα κάνουμε ένα διάλειμμα για 10 λεπτά να ξεκουραστούμε και θα συνεχίσουμε οπότε η κυρία Γιαννακά έχει το λόγο τώρα και μετά για ένα δεκάλεπτο.     
 
            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ξεκινήστε κ. Γιαννακά.
            ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε. Γίνεται λοιπόν σαφές, όσο περνάει η ώρα, ότι συζητάμε για ένα νομοσχέδιο, ότι θέλει να ρυθμίσει με έναν λογικό τρόπο, δύο βασικούς άξονες, δύο βασικά θέματα. Το πρώτο θέμα, που θέλουμε να ρυθμίσουμε με αυτό το νομοσχέδιο, είναι η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, μιλάμε για ανθρώπους, για εκπαιδευτικούς. Το δεύτερο πράγμα, πολύ σημαντικό, στο οποίο ευτυχώς, διακομματικά συμφωνούμε, είναι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Είναι λίγες οι φωνές, που ακούστηκαν εδώ σήμερα από το πρωί, που διαφωνούν με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Έχουμε λοιπόν την διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
Είναι χρέος και καθήκον όλων μας, και σε αυτό συμφωνήσαμε ευτυχώς όλοι σήμερα, ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε για το μαθητή μια εκπαιδευτική κοινότητα, η οποία θα διέπεται από αντικειμενικότητα στην κρίση, από αξιοκρατία στις επιλογές και από μία εξέλιξη, που θα είναι χωρίς παρέμβαση. Στην Ελλάδα λοιπόν, και εδώ διαφωνούμε όμως, αντίθετα, αυτό που συμβαίνει το πρωτοφανές είναι, ότι ενώ έχουμε τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΑΣΑ, εξακολουθούμε να έχουμε κενά στα σχολεία. Υπάρχουν εδώ πρώην Υπουργοί, υπάρχουν στελέχη κομμάτων, που δυστυχώς δεν συμφωνούν με αυτό το πολύ ουσιαστικό και πρωτοφανές για την Ελλάδα. Έχουμε 11 μαθητές ανά δάσκαλο και έχουμε 7 μαθητές ανά καθηγητή, ενώ ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι 76 μαθητές ανά καθηγητή. Δεν πρέπει σε αυτό να βάλλουμε μία τάξη; Επιχειρούμε λοιπόν με αυτό το σχέδιο νόμου, να βάλλουμε μία τάξη. Και λέμε, δεν είναι καιρός επιτέλους να σταματήσουν αυτές οι 10.000 αποσπάσεις εκπαιδευτικών, που γίνονται σε διάφορες υπηρεσίες του δημοσίου; Κύριε πρώην Υφυπουργέ της Κυβέρνησης, είναι απών δυστυχώς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είναι εδώ ο κ. Ταλιαδούρος μην ανησυχείτε.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Ήρθε ο κ. Υφυπουργός. Υπάρχουν στοιχεία και ζητώ από την κ. Υφυπουργό, που είναι εδώ παρούσα, να τα δώσετε κ. Υφυπουργέ. 300 αποσπάσεις έγιναν με μία μόνο απόφαση του προηγούμενου Υπουργού τον Ιούνιο του 2009, τα στοιχεία τα έχουμε, αγαπητέ συνάδελφε Ανδρέα, και πρέπει πραγματικά να τα δώσουμε. Λέμε λοιπόν ότι με το σχέδιο νόμου το παρόν, και ειδικά με τα άρθρα 30, 31 και 32 θέλουμε και ερχόμαστε να ρυθμίσουμε θέματα μεταθέσεων, αποσπάσεων και μετατάξεων και να βάλουμε, επιτέλους, ένα τέλος, στις άσκοπες μετακινήσεις, αποσπάσεις και κενά, και ταξίδια εκπαιδευτικών.
Επιπλέον, θέλουμε να καθιερώσουμε την αξιολόγηση της δράσης της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών. Είναι μάταιο και άσκοπο να το αρνείστε, πρέπει να έρθετε να το ψηφίσετε, γιατί είναι ένα κακό σπυρί στην εκπαίδευση. Πρέπει σε αυτό να βάλουμε τέλος. Αντικειμενικός μας σκοπός εμάς δεν είναι να ταλαιπωρήσουμε ανθρώπους, άκουσα και την αγαπητή Μαρία Κόλλια να λέει, δεν είναι κακό και να αφήσουμε τα παιδιά μας στον πατέρα και τη μητέρα για να πάμε στον Α.Σ.Ε.Π.. Ο Α.Σ.Ε.Π. δεν είναι ο κακός, που θα δώσει το φάρμακο, είναι ένα καθήκον του εκπαιδευτικού και είναι μία υποχρέωση του και είναι επιλογή του εντέλει, όποιος θέλει να γίνει εκπαιδευτικός πρέπει να περάσει τον Α.Σ.Ε.Π., αν δεν θέλει ας μην γίνει. Δεν είναι ένα κακό πράγμα, από το πρωί σας ακούω, για τον έναν είναι τιμωρία, για τον άλλο είναι στρατιωτικό, για εσένα Μαρία, που έλεγες πριν: «που ν’ αφήσουν τα παιδιά τους για να πάνε να περάσουν τον Α.Σ.Ε.Π.» Ο εκπαιδευτικός σήμερα έχει ζωγραφισθεί σαν ένας άνθρωπος, που θα ανέβει τον Γολγοθά, και δεν ξέρουμε πραγματικά πόσο κακό είναι γι’ αυτόν να καταλήξει σε μία σχολική μονάδα και σε ένα σχολείο. Η εκπαιδευτική κοινότητα μόνη της επιλέγει σε ποιο σχολείο θα πάει, βάζει εκεί ένα σταυρουδάκι, και έχει επιλέξει ο εκπαιδευτικός, μετά από τόσα χρόνια στο Πανεπιστήμιο, να γίνει δάσκαλος, να γίνει εκπαιδευτικός. Σας διαβεβαιώ αγαπητοί συνάδελφοι ότι η πλατιά μάζα των εκπαιδευτικών θέλει και την αξιολόγηση και τον Α.Σ.Ε.Π., θέλει να αξιολογηθεί, θέλει και τον μέντορα του και τον σχολικό του σύμβουλο. Η εκπαιδευτική κοινότητα είναι πιο μπροστά από εμάς, για να μην πω μόνο από εσάς. Θέλουν να αξιολογηθούν και θέλουν να αξιολογηθούν αυστηρά και σοβαρά, το ίδιο θέλουν και οι σχολικές μονάδες.
Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστώ την κ. Γιαννακά. Κύριε Λυκουρέντζο, διακόπτουμε εκτός αν είναι κάτι.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Μία διευκρίνιση, δεν υπάρχει θέμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κάντε τη διευκρίνιση για να διακόψουμε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Επειδή κ. Πρόεδρε, ορισμένες και ορισμένοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τοποθετούνται, επιτρέψτε μου να κάνω την αξιολόγηση, που δεν θα ήθελα για συναδέλφους, ότι δεν είναι ενημερωμένοι πλήρως για τις διαδικασίες λειτουργίας του Υπουργείου Παιδείας. Θέλω να ενημερώσω, για μία ακόμη φορά την Επιτροπή, για τα εξής πράγματα:
Πρώτον, ότι τις αποσπάσεις δεν τις αποφασίζει ο Υφυπουργός ή ο Υπουργός χωρίς την εισήγηση των αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων.
Δεύτερον, η πολιτική ηγεσία, η προηγούμενη στο Υπουργείο, αποφασίσαμε ότι όποιος έπαιρνε απόσπαση για την κεντρική υπηρεσία, με δεδομένο το πρόβλημα της απουσίας διοικητικών υπαλλήλων, θα υπηρετούσε αυστηρά για 3 χρόνια, για να υπάρχει μια συνέχεια στη διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας.
Τρίτον, και σημαντικότερο, διαβάζω στο τωρινό νομοσχέδιο, ότι αυτοί οι οποίοι αποσπώνται στο Υπουργείο Παιδείας επιβραβεύονται με 2 μόρια, πράγμα το οποίο δεν συνέβαινε μέχρι πρότινος. Καλό είναι πριν εξαπολύουμε μύδρους εναντίον συναδέλφων να γνωρίζουμε ορισμένα στοιχεία και να βγάζουμε τότε τα συμπεράσματα μας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Και καλό είναι αυτά να τα λέτε στην τοποθέτηση σας, εγώ νόμιζα ότι θέλατε κάτι να διευκρινίσετε. Κυρία Υπουργέ νομίζω μετά μπορείτε να αναφερθείτε σε αυτό το θέμα. Λήγει λοιπόν η 3η Συνεδρίαση με την ολοκλήρωση των 3 πρώτων κεφαλαίων κατ’ άρθρο.
Στο σημείο αυτό γίνεται η γ΄  ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.
           
 
 
 
Τέλος και περί ώρα 17.58΄ λύθηκε η συνεδρίαση.
 
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ                                                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
 
 
 
  ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ                                                              ΣΙΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΓ΄ - ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
 
                                                                                Α Δ Ι Ο Ρ Θ Ω Τ Α
 
Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Ο
(Άρθρο 40 παρ. 1 του Κ.τ.Β.)
 
            Στην Αθήνα σήμερα, 29 Απριλίου 2010, ημέρα Πέμπτη και ώρα 18.10΄, συνεδρίασε στην Αίθουσα Γερουσίας, η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κυρίου Γεωργίου Νικητιάδη, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων «Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις» (4η συνεδρίαση).
            Στη συνεδρίαση παρέστησαν η Υπουργός και οι Υφυπουργοί Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, κυρία Παρασκευή (Έφη) Χριστοφιλοπούλου και Ιωάννης Πανάρετος.
O Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.:
 
 
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής):Το λόγο έχει η κυρία Γιαννακά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ : Ήθελα να προτείνω την προσθήκη και διαβάζω «Στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο υπηρέτησαν και υπηρετούν κατόπιν εκλογής τους από ειδικό συλλογικό όργανο, πάρεδροι με θητεία, οι οποίοι έχουν συμβάλει ουσιαστικά στην έρευνα, ενίσχυση και σύγκλιση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος προς τα ευρωπαϊκά πρότυπα και συμμετείχαν μεταξύ άλλων, στην αναμόρφωση αναλυτικών προγραμμάτων, διδακτικού υλικού έντυπου και ψηφιακού. Στη μελέτη της εκπαιδευτικής αξιολόγησης και εφαρμογής της κ.λπ.. Επειδή, λοιπόν, αυτό το προσωπικό συνιστά επιστημονικό δυναμικό χρήσιμο για τη χάραξη της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής και η επιβάρυνση του δημοσίου για τη σχετική ρύθμιση είναι μηδαμινή, καθώς αφορά ολιγάριθμους με ελάχιστη μισθολογική διαφορά. Προτείνω κ. Πρόεδρε, μια διάταξη νόμου στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που θα ήταν διατυπωμένη ως εξής : «Οι διατελέσαντες και οι διατελούντες πάρεδροι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, οι οποίοι είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί του δημοσίου και έχουν ολοκληρώσει την 5ετή θητεία, καταλαμβάνουν κατόπιν εσωτερικής κρίσης, θέσεις μονίμων παρέδρων στα αντίστοιχα τμήματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου». Ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Να τη φέρετε ως νομοτεχνική βελτίωση και αν τη δεχθεί η κυρία Υπουργός σε εμάς περισσεύει, εκτός εάν υπάρχουν από κάπου αλλού αντιρρήσεις. Είναι θέμα της κυρίας Υπουργού να την εντάξει στο σχέδιο που θα φέρει στην Ολομέλεια, όπως είναι διαμορφωμένο το κείμενο.
Το λόγο έχει ο κ. Ψαριανός.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ : Θέλω να ξαναρχίσω από εκεί που σταμάτησα χθες. Ότι έχουμε μπροστά μας ένα νομοσχέδιο που είναι πράγματι, αποσπασματικό. Προσπαθεί πράγματι, αποσπασματικά να ρυθμίσει κάποια πράγματα και εμείς εδώ, ως εκπρόσωποι των κομμάτων, ανάλογα με το κόμμα που είναι ο καθένας,  θα σας μιλήσω ανοικτά. Προσπαθούμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα συντεχνιών, συνδικάτων. Ο άλλος μιλάει ως εκπρόσωπος ιδιωτικών κολλεγίων, άλλος ως εκπρόσωπος των ιδιωτικών πανεπιστημίων, άλλος ως εκπρόσωπος των ιδιωτικών σχολικών λεωφορείων, άλλος ως εκπρόσωπος του συνδικάτου δασκάλων του δημοσίου, άλλος ως εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων κ.λπ.. Κάποια στιγμή, πρέπει να μιλήσουμε για το θέμα της παιδείας συνολικά και να δούμε, ότι στη Δανία δίνουν 8%, στη Φινλανδία δίνουν 9%, στη Νορβηγία 7%, στο Λουξεμβούργο, στο Λιχτενστάιν ή στην Ιρλανδία διπλάσια ποσοστά απ’ ό,τι δίνουμε εμείς και εμείς δεν έχουμε πιάσει ακόμη το 3%. Κάθε λίγο και λιγάκι βάζουμε στόχο στο 5%, ενώ μπορούμε να βάλουμε στόχο το 20%. Το ίδιο θα πετύχουμε, το 3% δηλαδή, οπότε μπορούμε να είμαστε όσο μαξιμαλιστές θέλουμε και να βάλουμε μεγάλους στόχους, να είμαστε και large. Λέμε συνεχώς ότι είναι θέματα παιδείας και πολιτισμού. Επαναλαμβάνω και κάνω έκκληση, ότι κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε για ένα Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Το τονίζω, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.
 
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κ. Γρηγόριου Ψαριανού)
 
Όσο μιλάμε εξ ονόματος συμφερόντων, μικρών ή μεγάλων ομάδων, ουδείς θα είναι ευχαριστημένος – δε μπορούμε να τους ικανοποιήσουμε όλους – και η Παιδεία θα μένει στα επίπεδα της Μπουργκίνα Φάσο και της Μοζαμβίκης – χωρίς να θέλω να προσβάλλω τις αφρικανικές χώρες, τις πατρίδες μας γιατί όλοι προερχόμαστε από την Αφρική έτσι κι αλλιώς. Θέλω, λοιπόν, να πω ότι εδώ πέρα έχουμε πράγματα τα οποία όντως θα μπορούσαμε να τα ψηφίσουμε, θα μπορούσαμε να στηρίξουμε κάποιες αλλαγές. Θέλω να σας πω ότι ακούω από βουλευτές, από δημοσιογράφους και από άλλους παράγοντες του δημόσιου βίου να λένε στα κανάλια, στις ειδήσεις: «θα βρούμε προτάσεις ενδιαφέροντες», «κατά παράβαση της δέοντος νομοθεσίας», «έχω μια επείγον δουλειά». Άκουσα την εξής φράση: «ο χρόνος να μειωθεί σε δύο χρόνια, εφόσον ο ίδιος το επιθυμεί». Εφόσον ο ίδιος ο χρόνος το επιθυμεί, δηλαδή! Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται, δεν ξέρουμε να μιλάμε – λέμε στις 1 -  έχουμε χάσει τη γλώσσα μας, δε μπορούμε να μιλήσουμε. Τα παιδιά μας αφού βρήκαν ότι δεν πρέπει να έχει ο Οκτώβριος «μ» το βγάλανε και από τον Σεπτέμβριο και τον έκαναν Σεπτέβριο. Αυτά τα πράγματα τα διδάσκουμε εμείς, ως δάσκαλοι στα σχολεία, στα παιδιά μας. Και, κάποια στιγμή, πρέπει να μιλήσουμε συνολικά για το ζήτημα της Παιδείας. Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα, θα το λέω συνέχεια. Εγώ έχω πάρει από συνδικάτα και συντεχνίες και από ομάδες εργαζομένων στο χώρο της εκπαίδευσης αιτήματα – εδώ ακόμα έρχονται και φέρνουν, επειδή το συζητάμε. Κάθε φορά που συζητάμε ένα νομοσχέδιο έρχονται επιτροπές – ξέρετε, από 5-6 άτομα η καθεμία – και λένε να στηρίξετε τα αιτήματά μας. Μακάρι να στηρίξουμε τα αιτήματα όλων. Δεν είναι, όμως, για την Παιδεία αυτό το ζήτημα: Πώς θα βάλουμε από το παράθυρο τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πώς θα στηρίξουμε τα ιδιωτικά κολλέγια, πώς θα απαξιώσουμε την Παιδεία για να ανοίξουμε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Θέλω να σας πω, αυτό που ρώτησα τους Φιλανδούς: Τι διαφορά έχουν τα ιδιωτικά σχολεία με τα δημόσια στη Φιλανδία. Και μου είπαν ότι ιδιωτικά σχολεία δεν έχουμε. Αυτό το ξαναείπα και χθες. Ιδιωτικά σχολεία στη Φιλανδία δεν έχουν, «καταραμένο» καπιταλισμό έχουν. Αλλά δεν έχουν ιδιωτικά σχολεία, ξέρετε γιατί; Ποιος ηλίθιος θα πάει να ανοίξει ένα ιδιωτικό σχολείο σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που από το 1958 λειτουργεί ρολόι; Καλύτερα να ανοίξει μπακάλικο, να βγάλει λεωφορεία, καμιά αεροπορική εταιρεία, να ανοίξει καμιά «ανθυπο-Nokia». Έχουν και άλλες δουλειές να κάνουν οι άνθρωποι. Δεν έχει κανένας όρεξη να ανοίξει ιδιωτικά πανεπιστήμια και ιδιωτικά σχολεία. Και, να σας πω, κόντρα στη γραμμή της αριστεράς: να συζητήσουμε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, βεβαίως να συζητήσουμε, αφού πρώτα όμως εξασφαλίσουμε τη δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους και αφού αυτή λειτουργεί, ας ανοίξει ο κύριος Ψαριανός ιδιωτικό πανεπιστήμιο, να απορροφήσει και κάποιους ανθρώπους που θα εργάζονται σ’ αυτό. Υπάρχουν πράγματα, τα οποία μπορούμε να τα συζητήσουμε. Σε καθεστώς «καταραμένης» ελεύθερης οικονομίας δε μπορούμε – όταν έχουμε ιδιωτικά σχολεία, ιδιωτικά νοσοκομεία, ιδιωτικό εθνικό αερομεταφορέα πλέον – να μην έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ας έχουμε, λοιπόν, ιδιωτικά πανεπιστήμια και ας με «πλακώσουν» εμένα οι πανεπιστημιακοί του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Όμως, θα εξασφαλίσουμε πρώτα τη δημόσια δωρεάν Παιδεία. Και ο κύριος Γεωργιάδης πριν είπε στον Κουράκη ότι τα ιδρύματα που κάνουν καταλήψεις να αξιολογούνται με άριστα. Τι ανοησίες είναι αυτές! Δεν είπαμε να γίνονται καταλήψεις για «ψύλλου πήδημα», αλλά δε μπορούμε να απαγορεύσουμε τις καταλήψεις. Μπορείς να πεις ότι δεν πρέπει να γίνονται καταλήψεις Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο, ούτε συλλαλητήρια Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή. Όμως, όταν έχεις ένα σύστημα άρρωστο δε μπορείς να μην διαμαρτύρεσαι για τις αρρώστιες και τις ασθένειες του συστήματος. Οι καταλήψεις απαγορεύτηκαν από την κομαντατούρα, τον Μεταξά, την χούντα και τον Ιωσήφ Στάλιν. Να τα απαγορεύσουμε και εμείς. Να πούμε ότι θα μπαίνουν τα τανκς όπου γίνονται καταλήψεις, εάν το επιθυμεί ο κύριος Γεωργιάδης. Μην τρελαθούμε τελείως. Δεν είναι οι καταλήψεις το πρόβλημά μας. Το πρόβλημά μας είναι ότι δεν έχουμε Παιδεία, είναι ότι λέμε «κατά παράβαση της δέοντος νομοθεσίας», είναι ότι λέμε «άρχισε η περισυνέλλεξη των πτωμάτων» σε ένα αεροπορικό ατύχημα.
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΨΑΡΙΑΝΟΥ)
Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Δεν έχουμε τα σχολεία που έπρεπε να έχουμε και κάνουμε παγκοσμίως τους δάσκαλους ότι είμαστε οι φορείς, τα φώτα της παιδείας και του πολιτισμού.
Τι είμαστε; Περίγελος είμαστε. Να το ξαναπώ; Είμαστε περίγελος. Είπα ότι όπως ήρθε το ΔΝΤ θα έρθει και το Διεθνές Εκπαιδευτικό Σχολείο για να μας πει πέντε πράγματα τα οποία έπρεπε να τα είχαμε κάνει μόνοι μας. Αυτά που θα μας πει βέβαια θα μας τα πει διότι τα έχει υπαγορεύσει η Goldman Sacks η οποία είναι ένα καρκίνωμα, όπως και όλες αυτές οι εταιρίες, που τρώνε τον ίδιο τον καπιταλισμό. Να ξεχωρίσουμε τι θα κάνει το κράτος και τι ο ιδιώτης και που θα αφήσουμε τα περιθώρια για όποιον θέλει να κερδοσκοπεί αλλά όχι πλήττοντας το δημόσιο συμφέρον. Το δημόσιο συμφέρον είναι μια δημόσια δωρεάν παιδεία. Μπορώ να σας πω επιμέρους πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν και πράγματα τα οποία δεν πρέπει να γίνουν. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα αποσπασματικό νομοσχέδιο και ένα πράγμα που θέλει να ρυθμίσει είναι ας πούμε ότι κάθε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο θα απολύει έναν τον χρόνο επειδή έτσι κρίνει. Αυτό είναι που πρέπει να ρυθμίσουμε τώρα για την παιδεία; Τέτοια πράγματα έχουμε να δούμε μπροστά μας ότι κάθε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο μπορεί να διώχνει έναν τον χρόνο. Γιατί να μην διώχνει πέντε; Γιατί να μην τους διώχνει όλους; Θα μπορούσα να το θεωρήσω αυτό λογικό αν έλεγε πως θα διώχνει έναν τον χρόνο για να προσλαμβάνει δύο. Θέλετε να το κάνει αυτό; Να είναι αξιολογημένοι και να είναι δάσκαλοι. Να μην είναι εξωφιλαρούχες ενός συστήματος που παραπέει. Ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Ιατρίδη.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΝΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι πως το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου ούτε αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού αλλά ούτε και καθιέρωση των κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας έχει να προσθέσει. Θα ξεκινήσω με τα άρθρα 1 και 2 με τις διαδικασίες του «ανοικτού διαγωνισμού». Έχω την εντύπωση ότι θα δημιουργήσει στρατιές εκπαιδευτικών οι οποίοι θα περιμένουν να προσληφθούν χωρίς να γνωρίζουν το μέλλον τους και πότε και αν κάποια στιγμή θα έχουν τη δυνατότητα να δουλέψουν ως μόνιμοι πλέον στα δημόσια σχολεία. Επιπλέον δύο παρατηρήσεις σε ό,τι αφορά τα δύο αυτά άρθρα. Ζητάτε αυξημένα προσόντα για συμμετοχή στον διαγωνισμό γεγονός το οποίο θεωρώ θετικό, βοηθά στην επιμόρφωση και στα αυξημένα προσόντα τα οποία χρειάζονται να υπάρχουν στις σημερινές συνθήκες ανταγωνισμού διότι το ανθρώπινο κεφάλαιο και η επένδυση σε αυτό είναι το α΄ και το ω΄ και αυτό στο οποίο θα στηριχθούμε εμείς και η χώρα προκειμένου να έχει το συγκριτικό και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να εκτιμά. Στις υπόλοιπες χώρες νομίζω ότι έτσι θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στην οικονομική κρίση αλλά και να δώσουμε ώθηση ανάπτυξης στον τόπο μας και στον χώρα μας γενικότερα. Ήθελα να πω ότι από τη μια ζητάμε προσόντα, καλό είναι αυτό, και από την άλλη τους βάζουμε σε ένα καθεστώς μόνιμης αναμονής.
Στο άρθρο 3 έχω να σας πω ότι έλαβα μια επιστολη από μια συμπατριώτισσά μου Δωδεκανήσια η οποία πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας.  Εργαζόταν για δύο χρόνια στο ακριτικό Καστελόριζο εκεί διεγνώσθη ότι πάσχει από την συγκεκριμένη ασθένεια με ότι αυτό συνεπάγεται το ότι να εργάζεσαι παράλληλα ως εκπαιδευτικός έχοντας και μειωμένες δυνατότητες ιατρικής περίθαλψης. Εργάσθηκε πάνω από όλα έχοντας ως στόχο και μέσα της την αγάπη που έχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί για το λειτούργημά τους. σήμερα όμως στέλνει την επιστολή και αναφέρει ότι πραγματικά ζούμε σε ακριτική περιοχή και παράλληλα δεν της δίνεται πλέον η δυνατότητα να μονιμοποιηθεί ενώ πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Η επιστολή είναι στη διάθεσή σας διότι στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα δύο ζητήματα. Από την μια την ιατρική περίθαλψη και από την άλλη μια δασκάλα στο ακριτικό Καστελόριζο. Είναι σημαντικό θέμα και κρίνω πως πρέπει να το επανεξετάσετε.
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΤΣΑΜΠΙΚΑΣ (ΜΙΚΑΣ) ΙΑΤΡΙΔΗ)
Όσον αφορά το άρθρο 4, θεωρώ ότι είναι υποκειμενικά τα κριτήρια τα οποία θα βάζει κάθε υπουργική απόφαση για το ποιά θα είναι τα κριτήρια επιλογής του μέντορα και θα ήθελα και σ’ αυτό δύο επιπλέον ερωτήματα να θέσω. Πώς θα γνωρίζουμε ότι θα γίνεται η διαδικασία αξιολόγησης; Όλοι γνωρίζουμε πως είναι να εργάζεσαι 8 και 9 ώρες με ένα συνάδελφο εκπαιδευτικό πώς θα γνωρίζουμε ότι αυτή η διαδικασία θα είναι διαρκής όπως απαιτείται και ότι πραγματικά θα γίνεται η αξιολόγηση και θα υπάρχει αυτή η διάδραση και ανταλλαγή εμπειρίας και νέων απόψεων και  νέων ιδεών παράλληλα; Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα διαφορετικά κριτήρια και τις διαφορετικές συνθήκες εργασίας, οι οποίες δημιουργούνται ανάμεσα στα σχολεία τα οποία στεγάζονται στις αστικές περιοχές, στις μεγάλες πόλεις και σ’ αυτά που στεγάζονται στις ακριτικές περιοχές.
Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να το δούμε γιατί είναι λίγο άνισο αυτό και στόχος μας θα πρέπει να είναι πραγματικά πώς θα δημιουργήσουμε σχολεία ίσων ευκαιριών σε όλη την Ελλάδα. Δεν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, πλέον να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα παιδιά που φοιτούν ή που είναι τελειόφοιτοι ενός λυκείου εδώ στην Αθήνα και να θεωρείται πιο υποβιβασμένο ή χαμηλότερων γνώσεων ένα παιδί που έχει τελειώσει το σχολείο στο Καστελόριζο  ή στην Πάτμο, για παράδειγμα. Νομίζω ότι στόχος μας πρέπει να είναι αυτός. Εφόσον για το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου είναι πρώτα ο μαθητής και αυτός είναι και ο βασικός στόχος της ηγεσίας του Υπουργείου.
Τέλος, στο άρθρο 9 θα ήθελα να πω ότι ίσως δημιουργηθεί ένα δαιδαλώδες πλέγμα από το οποίο εξαφανίζεται η εκπαιδευτική προϋπηρεσία και δεν θα πρέπει να αμελήσουμε όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια τρέχουν από τη μία δυσπρόσιτη περιοχή στην άλλη και τώρα ξαφνικά δεν τους δίνεται η δυνατότητα να μπορέσουν να μονιμοποιηθούν. Αρκετοί συνάδελφοι εδώ μέσα είναι και εκπαιδευτικοί από ότι έχω αντιληφθεί και τα γνωρίζουν πολύ καλύτερα, οπότε σε κάποια σημεία θα συμφωνήσουν με εμένα. Θα πρέπει στόχος μας επιτέλους να μπούμε ίσως και στις κατατάξεις της PISA όπου όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε ότι τα πιο σημαντικά και πιο γνωστά εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως κάνουν εκεί μια πρώτη αξιολόγηση. Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο στόχος.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Μα είμαστε στην PISA.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ: Δεν είμαστε, όμως, σε πολύ υψηλές κατατάξεις, σχεδόν δεν φαινόμαστε.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Αυτό προσπαθούμε.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ: Νομίζω ότι αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να κοινοποιούνται ή να δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα της αξιολόγησης, διότι αυτό δεν θα δημιουργήσει την ευγενή άμιλλα ή τον ανταγωνισμό τον οποίο θέλουμε να δημιουργήσουμε.
Κλείνω, λέγοντας ότι στην Φιλανδία που είχαμε πάει η Διακομματική Επιτροπή εκεί μας έθεσαν και μας είπαν οι παράγοντες από το αρμόδιο υπουργείο ότι ναι μεν υπάρχει αξιολόγηση, αλλά αυτά τα στοιχεία δεν δημοσιοποιούνται ποτέ. Είχαν το λόγο τους και για να μην υπάρχουν τα στοιχεία για διαπόμπευση, αλλά και για να υπάρχει αυτή η συνεχής εγρήγορση μεταξύ των μαθητών και των σχολείων. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ανδριανός.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, κυρία Υπουργέ, κυρία Υφυπουργέ, κύριοι συνάδελφοι. Θέλω να κάνω δύο επισημάνσεις σε δύο θέματα βασικά που όπως λέει και η κυρία Υπουργός είναι τομές στο νομοσχέδιο. Το ένα είναι, το είπαν και οι συνάδελφοί μου πριν, στο άρθρο 4 και στο νέο θεσμό που φέρνει του μέντορα. Σας διαβάζω, λοιπόν, το εξής: «το περιεχόμενο και η διάρκεια της εισαγωγική επιμόρφωσης, τα ειδικότερα προσόντα των μεντόρων, ο τρόπος επιλογής τους, τα ειδικότερα καθήκοντά τους, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
Πάμε στο άλλο μεγάλο θέμα της αξιολόγησης. Με απόφαση της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του κέντρου εκπαιδευτικής έρευνας και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εξειδικεύονται τα στοιχεία αξιολόγησης και ρυθμίζονται λεπτομέρειες του άρθρου αυτού. Δύο πραγματικά τομές όπως λέτε εσείς, αυτή του μέντορα και της αξιολόγησης που όλοι αναγνωρίζουμε ότι είναι πολύ σημαντικό για την αναβάθμιση της ποιότητας στην εκπαίδευση, γιατί να χρειάζονται υπουργικές αποφάσεις και μετά από τόσους μήνες να μην περιλαμβάνονται συγκεκριμένα κριτήρια αυτά που θα φέρετε με υπουργική απόφαση που δεν θα μπορούμε εκ των προτέρων να τα συζητήσουμε εδώ γιατί να μην περιλαμβάνονται σ’ αυτό το νομοσχέδιο;
Επίσης, για τα κοινωνικά κριτήρια στο άρθρο 3, θα ήθελα να προσθέσω, όπως είπαν συνάδελφοί μου για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως οι πολύτεκνοι και άλλοι, το νεανικό διαβήτη. Έχετε τη δυνατότητα να το εξετάσετε, είναι μία κατηγορία πλέον, μία ασθένεια που πλέον παίρνει μεγάλη έκταση και πολλά από τα παιδιά που πρόκειται να μπουν στην εκπαίδευση να πάσχουν από αυτή την ασθένεια. Όπως προβλέπεται για τη μεσογειακή αναιμία, έτσι να προβλέπεται και για το νεανικό διαβήτη.
Άλλη μία επισήμανση, το έθεσε και η κυρία Γιαννακά, που αφορά στην παροχή δικαιώματος αξιοκρατικής κρίσης πρώην στελεχών του παιδαγωγικού ινστιτούτου με γενική αποδοχή από την εκπαιδευτική κοινότητα και όχι σε ό,τι αφορά το διορισμό τους ούτε σε πρόσληψη αν μπορείτε να το δείτε και αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Κεδίκογλου.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Μία λέξη θα ήθελα εγώ να επισημάνω από το πνεύμα του όλου νομοσχεδίου και αν ένα πράγμα θα έπρεπε να κρατηθεί από όλα αυτά πέρα από τις διευθετήσεις που είναι απαραίτητες πολλές φορές και το θέμα τα πεζά και τετριμμένα με τις τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών, τις μεταθέσεις κ.ο.κ. θα ήταν η αξιολόγηση. Νομίζω ότι το κλειδί είναι αξιολόγηση, αξιολόγηση, αξιολόγηση. Είναι το μόνο που λείπει μέχρι τώρα στην παιδεία μας και είναι υπεύθυνο για πολλά στα οποία έχουμε περιέλθει.
Στο σημείο αυτό δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με το συνάδελφο κ. Γεωργιάδη σ’ αυτό που είπε για το άρθρο 32 και  ξεκινάω από το άρθρο 32 γιατί θεωρώ ότι είναι σημαντικό. Έτσι όπως περιγράφεται η αξιολόγηση είναι και ασαφής και μη επαρκής αν μου επιτρέπετε. Δηλαδή,  μέσω διαδικτύου να βγαίνουν τα αποτελέσματα, το πρόγραμμα δράσης και η έκθεση της αξιολόγησης θα καταρτίζονται με ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας σε συνεργασία με το σύλλογο διδασκόντων και ανακοινώνονται στους γονείς, δημοσιεύεται, υποβάλλεται στο κέντρο εκπαιδευτικής έρευνας. Έχω την εντύπωση ότι είναι δύσκαμπτο και πολύ φοβάμαι ότι θα είναι και αναποτελεσματικό στην πράξη. Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε αλλά το λέω για να το προλάβουμε ενδεχομένως.
Όσον αφορά τα μόρια, πιστεύω ότι γενικά δεν θα πρέπει να έχουμε πολλές εξαιρέσεις για να μην έχουμε μία δαιδαλώδης κατάσταση. Στο μόνο σημείο στο οποίο θα πρέπει να δείξουμε την κοινωνική μας ευαισθησία είναι στις ομάδες που πραγματικά έχουν μία ανάγκη. Όπως είπε η κυρία Υπουργός μπορεί να είναι άψογος ένας εκπαιδευτικός ο οποίος για παράδειγμα έχει μεσογειακή αναιμία, όπως αναφέρθηκε. Βλέποντας εδώ και με την ιατρική μου ιδιότητα το κείμενο αναφέρεται στο άρθρο 3 ότι προβλέπονται ευεργετικές διατάξεις γι’ αυτούς που έχουν μεσογειακή αναιμία, και μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία και δεν αναφέρονται αυτοί που έχουν δρεπανοκυτταρική αναιμία. Έχω την εντύπωση ότι εκ παραδρομής έγινε αυτό το λάθος να μιλάμε για δρεπανοκυτταρική νόσο που έχουν τους δρεπανοκυτταρικούς και τους μικροδρεπανοκυτταρικούς. Αυτό ισχύει για όλα τα νομοσχέδια. Έχω την εντύπωση ότι κάποιο λάθος έγινε, δέστε το γιατί θα υπάρξουν κάποιες ενστάσεις στο μέλλον και θα έχετε πρόβλημα με το ζήτημα αυτό. Βεβαίως, σε τέτοια ζητήματα όταν αφορούν τέτοιες ομάδες οι οποίες από τον προγεννητικό έλεγχο για παράδειγμα είναι συγκεκριμένος αριθμός και μειώνεται όσο περνάνε τα χρόνια. Δεν έχουμε καινούργια πλέον τέτοια περιστατικά, όπως π.χ. για το διαβήτη. Μπορούμε να είμαστε ακόμα πιο απλόχεροι σε θέματα πρόνοιας.
Όσον αφορά για τα μόρια στα κριτήρια επιλογής στελεχών στο 14 β΄, β΄, λέγεται εκεί και σωστά ενδεχομένως ότι αυτοί οι οποίοι έχουν διατελέσει δήμαρχοι, νομάρχες παίρνουν μια μοριοδότηση 0,25. Επισημαίνω ότι λείπουν οι Βουλευτές ενδεχομένως από πρόθεση για να μην «ευλογούμε τα γένια μας», μην κατηγορηθούμε και γι’ αυτό.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Αυτό είναι θέμα διοίκησης.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αν είναι θέμα διοίκησης αναρωτιέμαι δεν θα ήταν πιο χρήσιμο αντί να είναι οι αντιδήμαρχοι, αντινομάρχες, να είναι οι πρόεδροι των νομαρχιακών, δημοτικών συμβουλίων που έχουν μεγαλύτερες αρμοδιότητες διοίκησης;
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Οι πρόεδροι δεν ασκούν διοίκηση.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Εντάξει, αν είναι αυτό το κριτήριο συμφωνώ.
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ)
Ακούστηκαν κάποιες απόψεις, ότι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι προσλαμβάνονται στα ιδιωτικά σχολεία θα πρέπει να είναι από μια λίστα, από το ΑΣΕΠ κ.λπ... Εγώ πάνω σ' αυτό διαφωνώ. Θεωρώ, ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνουμε και να λέμε στον ιδιοκτήτη ενός ιδιωτικού σχολείου, από όπου θα παίρνει τους εκπαιδευτικούς για τους οποίους κρίνεται. Αυτός έχει την ευθύνη. Το ΑΣΕΠ έχει να ρυθμίσει τα θέματα που έχουν να κάνουν με το δημόσιο. Εάν κατάλαβα καλά, ότι μέχρι τώρα αυτοί οι οποίοι για κάποιο λόγο απολύονται από ένα ιδιωτικό σχολείο, και είναι υποχρεωτικό ότι θα πάνε σε δημόσιο σχολείο; Προσωπικά, αυτό για μένα είναι τρελό. Δηλαδή, ένας εκπαιδευτικός ο οποίος δεν μπήκε με το ΑΣΕΠ και κρίθηκε ακατάλληλος από το ιδιωτικό σχολείο - το οποίο ας μη γελιόμαστε το 99% των περιπτώσεων δεν ήταν τρελός ο ιδιοκτήτης, αλλά για κάποιο λόγο τον έδιωξε – τον «φορτωνόμαστε» στο δημόσιο σχολείο; Με τι κριτήρια; Αυτό προσωπικά θα έπρεπε να είχε καταργηθεί και να είμαστε πιο αυστηροί.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Έχει καταργηθεί.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ένα κείμενο το οποίο σας έστειλαν οι συνδικαλιστές, αναφέρει, ότι με δύο μόρια παραπάνω πριμοδοτούνται οι αποσπασμένοι του Υπουργείου Υγείας. Αυτό νομίζω ότι θα είναι λάθος. Θα ήθελα πριν κλείσω να αναφέρω κάτι για την βάση του 10. Θεωρώ, ότι η βάση του 10 μπαίνει απλά για να συνεννοούμαστε, είναι κάτι το οποίο εμείς το ορίζουμε και έχει να κάνει με τη δυσκολία των θεμάτων. Δηλαδή, θέλω να πω, ότι μια βάση του 6 σε ένα πολύ δύσκολο πανεπιστήμιο, το 5 θα είναι ανώτερο από τη βάση του 10 την οποία βάζουμε εμείς. Εάν θέλουμε να ανεβάσουμε το επίπεδο, μπορούμε να βάλουμε πιο δύσκολα θέματα, να μειώσουμε τις θέσεις των εισακτέων, αλλά το πόσο καθορίζεται η βάση έχει να κάνει με το τι βαθμό δυσκολίας βάζουμε στο πανεπιστήμιο μας. Σε ένα πολύ δυσκολότερο πανεπιστήμιο του εξωτερικού, ένας οποίος θα έπαιρνε 7, εάν θέλετε μπορεί να ήταν ανώτερο από το 10 που έχουμε εμείς. Αυτό θεωρώ ρίχνει όλα τα άλλα επιχειρήματα, που έχουν να κάνουν με την κατάργηση της βάσης του 10.
Βεβαίως, πρέπει να γίνει ένας επανασχεδιασμός συνολικός, διότι υπάρχουν τμήματα στη σημερινή εποχή που δεν έχουν τη χρησιμότητα και δεν επιλέγονται και πάνω σ' αυτό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Βαρβαρίγος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε υπέρ της δημόσιας δωρεάν παιδείας, στηρίζουμε την επιλογή μας, αλλά είμαστε και υπέρ μιας ποιοτικής δημόσιας δωρεάν παιδείας και αυτό το στόχο υπηρετεί αυτό το νομοσχέδιο.
Επί των άρθρων έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις. Κύρια Υπουργέ, θεσπίζετε ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή σε εξετάσεις για διαγωνισμό του ΑΣΕΠ η κτήση πιστοποιημένης παιδαγωγικής γνώσης και διδακτικής επάρκειας. Αυτή πιστοποιείται με μια σειρά διατάξεων, μεταξύ των οποίων την κατοχή πτυχίου τμήματος ΑΕΙ,  το πρόγραμμα σπουδών, το οποίο εξασφαλίζει την προς τούτο  αναγκαία θεωρητική κατάρτιση  κ.λπ.. Ως προς την εξασφάλιση  της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας εκδίδεται  η απόφαση  της Υπουργού Παιδείας   κ.λπ.. Θα ήθελα να μου πείτε ποια ΑΕΙ  έχουν αυτές τις προϋποθέσεις και δεν υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα, για να βγει αυτή  η διαπιστωτική  απόφαση. Ποια τμήματα σήμερα  μπορούν και δίνουν  αυτό το πιστοποιητικό,  είναι οι λεγόμενες καθηγητικές σχολές; Διότι σε λίγο  το 2012 -  2013 θα γίνει ο επόμενος διαγωνισμός ΑΣΕΠ,  έως τότε  θα έχει ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία;  Δηλαδή θα ξέρουμε ποιοι απόφοιτοι  και ποιων τμημάτων έχουν παιδαγωγική επάρκεια και δεν χρειάζονται κάποιο άλλο τρόπο απόκτησης   αυτής της παιδαγωγικής επάρκειας; Πιστεύω ότι, αυτό το χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να προσδιοριστεί για να μην μείνει στο κενό.
Ένα δεύτερο που θέλω να παρατηρήσω, αφορά το άρθρο 3 που καθορίζει τους τελικούς πίνακες κατάταξης και μοριοδότησης των διαγωνιζομένων, για να επιλεγούν και για να στελεχώσουν σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μεταξύ των μορίων, μοριοδοτείται και το πτυχίο των υποψηφίων, δηλαδή μισή μονάδα για κάθε βαθμό πάνω από το 5. Κυρία Υπουργέ, πιστεύω ότι έχουμε γύρω στα 39 ανώτατα ιδρύματα και η ποιότητα αυτών των ΑΕΙ, αλλά και των τμημάτων τους  είναι ένα τεράστιο φάσμα. Το 10  ενός τμήματος  μπορεί να είναι  5 ενός άλλου. Εδώ δεν υπάρχει διαχωρισμός. Θα σας πω κάτι πιο συγκεκριμένο,  ένας απόφοιτος  του Μετσοβείου Πολυτεχνείου,  ο οποίος  έχει σπουδάσει πληροφορική  και θέλει  να γίνει καθηγητής  πληροφορικής σε ένα σχολείο, το απόρρητο ενός ΤΕΙ, ο οποίος γίνεται και αυτός καθηγητής, το πτυχίο του  μοριοδοτείται διότι ΑΣΕΠ θα δώσουν και οι δύο.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Είναι άλλοι οι πίνακες κα θα μπορούν ανάλογα με τις ειδικότητες, τις οποίες θα μπουν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Εγώ σας λέω στην πληροφορική  θα πάνε να διδάξουν και οι δύο  και έχουν  ένα πτυχίο, το οποίο  ο ένας το απέκτησε  με πολύ κόπο  και ο άλλος πολύ πιο εύκολα, όμως  η μοριοδότηση είναι η ίδια. Εγώ νομίζω,  ότι θα πρέπει να υπάρξει μια πρόβλεψη - όμως καταλαβαίνω ότι αυτή την ώρα δεν μπορεί να γίνει αυτή η σύνδεση - αλλά όταν θα προχωρήσουμε στην αξιολόγηση των ΑΕΙ θα πρέπει να γίνει  και θα πρέπει να συνδεθεί  ο βαθμός αυτός  με το επίπεδο αξιολόγησης του ιδρύματος  από το οποίο αποφοίτησε ο υποψήφιος.  Δε θα μας χρειαζόταν  καθόλου το ΑΣΕΠ,  διότι είναι ένας ακριβοπληρωμένος οργανισμός,  ο οποίος πολλές φορές  καθυστερεί να κάνει τις επιλογές που πρέπει. Εάν όμως  είχαμε αξιολόγηση και ο βαθμός του πτυχίου  πολλαπλασιαζόταν με τον συντελεστή,  ο οποίος θα αξιολογούσε το ίδρυμα, αυτό θα ίσχυε είτε για τα σχολεία   είτε για τη διοίκηση, θα είχαμε  αυτό το βαθμό και με αυτό τον τρόπο θα κρινόντουσαν οι πάντες. Από κει και πέρα θα έπαιρνε και ο καθένας τους φοιτητές του και θα γινόταν και η δουλειά που έπρεπε, για να μπορούν να αξιολογούνται αντίστοιχα και να μπορούν να βρουν μια δουλειά στο δημόσιο, το οποίο είναι τόσο περιζήτητο.
Η πιστοποιημένη γνώση χειρισμού του ηλεκτρονικού υπολογιστή μοριοδοτείται. Για τους αποφοίτους σχολών ηλεκτρονικών υπολογιστών που δίνουν εξετάσεις ΑΣΕΠ για να μπουν να διδάξουν, θα έχουν μια επιπλέον μοριοδότηση γι' αυτό; Διότι, όπως εδώ περιγράφεται, στην ουσία εννοείτε το ECDL, τη μοριοδότηση που απαιτείται για όσους διαγωνίζονται να λάβουν μια θέση δημόσια διοίκηση. Απαιτείται πιστοποιημένη γνώση ξένης γλώσσας και πιστοποιημένη γνώση Η/Υ, το λεγόμενο ECDL. Όμως, όταν ένας έχει τελειώσει μια σχολή πληροφορικής και θέλει να γίνει καθηγητής πληροφορικής, αυτός θα έχει επιπλέον μοριοδότηση; Αυτό δεν το διευκρινίζετε;
Στο άρθρο 9 που αφορά τις μεταβατικές διατάξεις. Υπάρχει μια διάταξη στην παράγραφο 8, στην οποία λέτε ότι μέχρι το 2015, όσοι εκπαιδευτικοί συμπληρώνουν μέχρι τις 30/6/2010, 30 μήνες προϋπηρεσία, θα προσλαμβάνονται κατά παρέκκλιση των υπολοίπων διατάξεων, εκτός ΑΣΕΠ διαδικασίας. Θέλω από πάνω σ' αυτό κυρία Υπουργέ, για πρώτη φορά το 2004 η κ. Γιαννάκου θέσπισε αυτή τη δυνατότητα, δηλαδή τους λεγόμενους 30μηνίτες για εκτός διαδικασίας επιλογή μέχρι το 2007 και θα έκλεινε ο πίνακας. Όταν όμως πήγαμε στο 2007, είχε δημιουργηθεί νέα γενιά και έδωσε μία παράταση μέχρι το 2011. Τώρα δημιουργούμε μία παράταση μέχρι το 2015.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Είναι συνταγματικό δικαίωμα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Συνταγματικό δικαίωμα έχουν και οι 24μηνίτες.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):Είναι κλειστός ο πίνακας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε πόσοι είναι στον αριθμό;
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Είναι 432.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Εγώ θεωρώ ότι έρχεται σε αντίθεση με το όλο πνεύμα του νομοσχεδίου διότι δεν πρέπει να κάνουμε εξαιρέσεις, διότι θα ζητήσουν εξαιρέσεις και οι υπόλοιποι.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Σας το λέω διότι το έχουμε ψάξει πάρα πολύ. Είναι ονομαστικός ο πίνακας και σε περίπτωση προσφυγής και γι’ αυτό και το βάλαμε σε πολύ μεγάλο βάθος χρόνου, μέχρι το 2015 εφόσον υπάρχουν ανάγκες.
 
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΥ)
 
Στο άρθρο 31, στην παρ. 6, στην υποπαράγραφο γ΄, καταργείται μια διάταξη που αφορά τους συνυπηρετούντες μελών Δ.Ε.Π.. Νομίζω ότι δεν αξίζει τον κόπο να δημιουργηθεί πρόβλημα σε αυτούς τους ανθρώπους που συνυπηρετούν. Ισχύει αυτή η διάταξη για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, γιατί να την καταργήσετε; Δε νομίζω, ότι δημιουργείται πρόβλημα στην εκπαίδευση από αυτή τη διάταξη.
 Στο άρθρο 35,   η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Είχα μιλήσει γι αυτό και στην πρώτη παρουσίαση του νομοσχεδίου, είναι η κατάργηση της βάσης του 10. Ενώ το όλο πνεύμα του νομοσχεδίου και οι διατάξεις του, θεσμοθετούν μια αναβάθμιση στην ποιότητα της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με την κατάργηση της βάσης του 10 πιστεύω ότι πηγαίνουμε σε μια υποβάθμιση. Λέμε ότι, ένα επιχείρημα που προβάλλεται είναι, αυτή η βάση του 10 δεν είναι σταθερή, γιατί δεν είναι ίδιας δυσκολίας τα θέματα κάθε χρόνο. Αυτό μπορούμε να το ξεπεράσουμε και έχουμε προτείνει μια τράπεζα θεμάτων, όπου τα θέματα θα είναι ίδιας δυσκολίας, αλλά δεν θα υπάρχει αυτή η κύμανση από χρόνο σε χρόνο. Το ένα είναι αυτό.
Το δεύτερο είναι, όταν θα μπει ένα παιδί με 3 είναι σίγουρο, ότι δεν θα έχουμε την ποιότητα που θέλουμε στο Ίδρυμα στο οποίο θα έχει μπει. Δίνουμε μια διέξοδο στα παιδιά, τα οποία, όμως, θα έπρεπε να κατευθυνθούν κάπου αλλού. Αυτό είναι μια επιλογή μας και προγραμματική μας δέσμευση, να αναβαθμίσουμε ποιοτικά την τεχνική εκπαίδευση και εκεί να κατευθυνθούν αυτά τα παιδιά. Αν τους ανοίξουμε τώρα αυτή την πόρτα, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε ποτέ ποιοτική αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης.
Και κάτι ακόμα. Θα μπορούμε να καταργήσουμε τη βάση, αλλά θα πρέπει για κάθε μάθημα να υπάρξει όριο. Για δύο – τρία μαθήματα, τα οποία θα θεωρηθούν βασικά για το Τμήμα που μπαίνει το παιδί, εκεί να υπάρχει βάση. Τα υπόλοιπα μπορεί να είναι παρακάτω. Νομίζω ότι αυτό δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα. Ο τρόπος με τον οποίο εισάγεται η διάταξη οδηγεί σε υποβάθμιση και όχι σε αναβάθμιση.
Στο άρθρο 34, γίνεται μια αλλαγή που αφορά τη σύνθεση των οργάνων, που κρίνουν τα μέλη του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Θέλω να πω, ότι όσες αλλαγές και αν κάνουμε, ο τρόπος που λειτουργούν τα Α.Ε.Ι., εάν δεν πιστοποιηθεί και αξιολογηθεί το προϊόν που παράγουν, δεν θα έχουμε ποτέ αποτέλεσμα. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Είχα επισκεφθεί το Πανεπιστήμιο της Κύπρου στην Λευκωσία. Εκεί, κυρία Υπουργέ, η επιλογή γίνεται από μια πενταμελή  Επιτροπή, στην οποία είναι δύο Κύπριοι καθηγητές, τους οποίους επιλέγουν τα όργανα του Πανεπιστημίου και κάνουν και έναν διεθνή διαγωνισμό και επιλέγουν άλλους τρεις. Αυτούς, που έχουν τις περισσότερες δημοσιεύσεις και τις καλύτερες προϋποθέσεις και τους παίρνουν για να αξιολογήσουν τα μέλη Δ.Ε.Π., που θα διδάξουν στο Πανεπιστήμιο και είναι ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια, το Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Εάν θέλεις ποιότητα, ανοίγεις το σύστημα και κρίνεις με τον πιο αξιόπιστο και αντικειμενικό τρόπο να επιλέξεις τους καλύτερους. Όσο το σύστημα είναι ένα κλειστό club, τότε θα έχουμε διάφορα φαινόμενα υποβάθμισης. Αξιολόγηση, λοιπόν, στα Πανεπιστήμιά μας και  στα Τ.Ε.Ι. μας. Να δούμε τι προϊόν παράγεται εκεί μέσα, να δούμε ποιες είναι αιτίες που συντελούν για να είναι θετικό ή αρνητικό, για να πάμε και στις υπόλοιπες βαθμίδες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Να ξεκινήσουμε και τυπικώς με τους Εισηγητές, το 4ο, 5ο και 6ο κεφάλαιο, άρθρα 33 – 48.
Το λόγο έχει ο κ. Παντούλας.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας): Ακούστηκαν εδώ εκφράσεις. Το πρωί ειπώθηκε από κάποιον εκπρόσωπο φορέα, ότι με το επάγγελμα που έμπλεξαν οι εκπαιδευτικοί, τραβάνε αυτά που τραβάνε. Είναι μια έκφραση που δημιουργεί τεράστια προβλήματα, ακόμα και από την οπτική γωνία που αντιμετωπίζεις τα προβλήματα της εκπαίδευσης.
Επίσης, ακούστηκε η λέξη «Γολγοθάς», για να υποδηλώσει ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και ότι υποβαθμίζεται ο εκπαιδευτικός κ.λπ..Ο Γολγοθάς του εκπαιδευτικού, γιατί θα είναι 3 χρόνια ο πρωτοδιορισθείς στην οργανική του θέση, γιατί θα είναι 2 χρόνια ως δόκιμος εκπαιδευτικός. Μα, αυτό δεν είναι Γολγοθάς, είναι μια διαδικασία η οποία είναι αυτονόητη. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απολύτως, γιατί και τα επόμενα κεφάλαια έχουν τέτοια ζητήματα, το θέμα της αξιολόγησης. Είμαστε ναι ή όχι υπέρ της αξιολόγησης; Το σχολείο αξιολογεί, ο εκπαιδευτικός αξιολογεί τον άλλο παράγοντα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, το μαθητή. Δεν συζητάμε για κάτι που δεν συμβαίνει στο σχολείο. Ο εκπαιδευτικός στο Πανεπιστήμιο αξιολογεί το φοιτητή. Άρα, λοιπόν, υπάρχει μια διαδικασία που, κατά την άποψή μας, όλοι συμφωνούμε, αλλά επειδή πρέπει να πούμε ότι δεν συμφωνούμε, προσπαθούμε να βρίσκουμε αντιθέσεις σε πράγματα τα οποία είναι, ήδη, νομοθετημένα. Εάν πάμε στον Υπαλληλικό Κώδικα, το δόκιμο του υπαλλήλου είναι νομοθετημένο εδώ και πολλά χρόνια. Και εκεί δεν μιλάμε για μετάταξη, μιλάμε για απόλυση.
 Όσον αφορά το  μέντορα. Ο μέντορας στο κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα, έχει καθιερωθεί από το 2007 και μάλιστα εκεί προβλέπουν, για τους ανθρώπους που θέλουν να μείνουν εκπαιδευτικοί και δεν θέλουν να πάνε στη διοίκηση της εκπαίδευσης, υπάρχει μια ηθική προαγωγή, του διακεκριμένου εκπαιδευτικού, o οποίος θα είναι εκείνος που το σύστημα θα αναγνωρίζει ότι είναι πάρα πολύ καλός για να βοηθήσει και τους καινούργιους εκπαιδευτικούς. Έτσι, λοιπόν, δεν μπορούμε να συζητάμε αν ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ καταβαραθρώνει την εκπαίδευση, δεν είναι λογικό, δεν έχουμε ακροατήριο στην κοινωνία για να πούμε αυτό το πράγμα.
 Όπως, επίσης, ζητήματα τα οποία είναι αυτονόητα σε όλα τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα. Εμείς, ακόμη αμφισβητούμε τη δεύτερη ειδικότητα ή την δεύτερη ανάθεση. Η δεύτερη ειδικότητα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τους εκπαιδευτικούς. Θέλω να σας πω ένα παράδειγμα, τι συμβαίνει σήμερα στα σχολεία. Έχουμε χιλιάδες εκπαιδευτικούς πληροφορικής. Ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς δεν είναι μόνο καθηγητές πληροφορικής, το βασικό τους πτυχίο ήταν Φυσικής, Μαθηματικών, Χημικών, Οικονομολόγων κ.λπ.. Μα, είναι δυνατόν, ο διευθυντής του σχολείου να ζητάει σε έναν καθηγητή Μαθηματικών – Πληροφορικάριο, να συμπληρώσει το ωράριό του ως δεύτερη ανάθεση στα μαθηματικά; Θα είναι διαπραγματεύσιμο αυτό; Όχι. Το νομοσχέδιο βάζει μια διαδικασία. Αυτό πρέπει να το κατακτήσουμε, είναι κατάκτηση για τον εκπαιδευτικό και για την εκπαίδευση, η δεύτερη ειδικότητα. Μάλιστα, στα σεμινάρια επιμόρφωσης, για να γίνει σοβαρή δουλειά γιατί έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια εκατομμυρίων χωρίς κανένα αποτέλεσμα, θα πρέπει να πάνε για να πάρουν τη δεύτερη ειδικότητα οι πάντες, έτσι ώστε να υπάρχει αντικείμενο για όλους  μέσα στο σχολείο. Σήμερα, εάν πάτε σε ένα σχολείο θα δείτε στο ωρολόγιο πρόγραμμα της εβδομάδας, ότι υπάρχουν οι ώρες διδασκαλίας των μαθημάτων και μεταξύ δεύτερης και τρίτης ώρας κάνουν Γραμματειακή Υποστήριξη και προστίθεται στο υποχρεωτικό τους ωράριο.
Θέλω να συνηγορήσω στην πρόταση που έγινε ότι θα πρέπει να γίνει μια συζήτηση, δεν ξέρω πόσο μπορεί να διαρκέσει, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για την αξιολόγηση, για την επιμόρφωση και για την αξιοκρατία στην εκπαίδευση. Είναι βασικά πράγματα αυτά. Θα έρθουν εδώ όχι μόνο οι κλασσικοί φορείς, αλλά και αυτοί που έχουν επιστημονική άποψη για αυτά τα πράγματα.
 
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑ, Εισηγητή της Πλειοψηφίας)
Υπάρχουν στο 4ο κεφάλαιο τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα ΑΕΙ. Η κυρία Υπουργός, είπε ότι θα κατατεθεί στη Βουλή ένα νομοσχέδιο, γιατί θα γίνουν σημαντικές αλλαγές στα ΑΕΙ. Τόσο στα ΑΕΙ όσο και σε όλο το χώρο της εκπαίδευσης, οι αλλαγές πρέπει να είναι πολύ σημαντικές. Άρα, αυτά που έρχονται εδώ ως προτάσεις είναι ζητήματα που δημιουργούν προβλήματα αλλά με τη ρύθμιση τους δεν δημιουργούμε πρόβλημα σε αυτά που πρέπει να συντελεστούν στα ΑΕΙ. Οι σχετικές διατάξεις αφορούν στα συγγράμματα, για τα εκλεκτορικά σώματα, για τους ειδικούς λογαριασμούς έρευνας των ΑΕΙ, για τους εκπροσώπους των μελών ΔΕΠ και του επιστημονικού προσωπικού και για το πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος, για το οποίο είχαμε το εξής παράξενο. Με τροπολογία σε νόμο ιδρύθηκε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Έγινε και τα προβλήματα υπάρχουν και πρέπει να λυθούν.
Για το θέμα των ειδικών λογαριασμών, καταθέτουμε διακομματικά μια τροπολογία , διότι υπάρχουν προβλήματα, όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και αλλού και δημιουργούν ζητήματα σοβαρά στο ακαδημαϊκό προσωπικό. Κανείς δεν λέει ότι αυτά τα προβλήματα έχουν να κάνουν με προβλήματα στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος κ.λπ.. Ο κ. Ταλιαδούρος αντιμετώπισε πρώτος αυτό το πρόβλημα. Αυτή την τροπολογία θα την καταθέσουμε εμπρόθεσμα – δηλαδή αύριο- για να την δει η κ. Υπουργός ώστε μεθαύριο να ξεκαθαριστεί αυτό το ζήτημα.
Στα εκκλησιαστικά θέματα, αναφέρθηκε πολλές φορές η κ. Υπουργός και τα γνωρίζουμε όλοι. Θα αναφερθώ τώρα στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και για τα Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης.  Τα ζητήματα που προέκυψαν από το Συμβούλιο Επιτροπής, από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από το Νομικό Σύμβουλο του Κράτους, ρυθμίζονται και ξεκαθαρίζει το τοπίο. Δίνουμε τη δυνατότητα, σε όποιον θέλει, στα μεταλυκειακά κέντρα σπουδών να επιλέξει συνειδητά και να ξέρει που να πάει κι όχι κοροϊδεύοντας κάποιον.
Επίσης, θα καταθέσουμε δύο τροπολογίες κυρία Υπουργέ που έχουν διακομματικό χαρακτήρα. Η πρώτη είναι η τροπολογία που αφορά στους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν παραδοσιακή μουσική και όργανα σε όλα τα μουσικά σχολεία της Ελλάδος. Στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, είχαμε συζητήσει σχετικά με αυτό το θέμα. Πάντοτε, φτάναμε στο σημείο να λύσουμε το θέμα, αλλά δεν το λύναμε. Εδώ, συζητούμε για 30μηνίτες ή και 300μηνίτες. Αυτό το θέμα πρέπει να τελειώνει. Η δεύτερη τροπολογία έχει να κάνει με τους αποφοίτους  του ΤΕΙ Μουσικών Οργάνων Ηπείρου, που η πρώτοι απόφοιτοι ήταν το 2006. Δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ του 2008, διότι δεν τους δόθηκε η δυνατότητα από την πολιτεία να το κάνουν αυτό. Αυτά τα άτομα πρέπει να συμπεριληφθούν στη διαδικασία της μεταβατικότητας με τις άλλες κατηγορίες των εκπαιδευτικών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει η κυρία Βόζεμπεργκ.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της Μειοψηφίας): Στην εκφορά του λόγου του, ο κ. Παντούλας, ισχυρίστηκε ότι κάποιοι ασκούν αντιπολίτευση, απλώς για να την ασκούν. Να του θυμίσω ότι αυτό είναι μια τακτική που ακολουθεί χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εγώ, τουλάχιστον τους 6 μήνες που έχω την τιμή να έχω εκλεγεί μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου, διαπίστωσα ότι η Νέα Δημοκρατία, σε νομοσχέδια που ήρθαν στη Βουλή και ψηφίστηκαν, εκείνες τις διατάξεις που θεωρούσε ότι ωφελούν το δημόσιο συμφέρον, τις έχει ψηφίσει.
Το άρθρο 34 δεν το καταψηφίζουμε αλλά θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση. Στην παρ. 2β που αναφέρει για τα μέλη ΔΕΠ με δικαίωμα ψήφου και ορίζονται να είναι 15 από τη διάταξη, όταν υπερβαίνουν τα 100 να ορίζονται 21 οι εκλέκτορες, τα μέλη. Έτσι το σχήμα είναι πιο ευέλικτο.
Καταψηφίζουμε τις διατάξεις που αφορούν στα θέματα εκκλησιαστικής εκπαίδευσης   και συγκεκριμένα τα άρθρα 39 και 40. επίσης, καταψηφίζουμε το άρθρο 47. Θα αναφερθώ ειδικά στην καταψήφιση της διάταξης του άρθρου 35 για τη βάση του «10». Σ’ αυτό το θέμα η Νέα Δημοκρατία έχει μια εντελώς διαφορετική αντίληψη. Με την κατάργηση της βάσης του «10» ουσιαστικά υποβαθμίζεται η εκπαίδευση, διότι αυτό θα μπορούσε να το ψηφίσει η Νοεί Δημοκρατία με μια αναλυτική μελέτη του θέματος, αν η α΄ βάθμια και β’ βάθμια εκπαίδευση είχε φτάσει σε σημείο να παράγει εκείνο το δυναμικό που θα μπορούσε να οδηγήσει και στην κατάργηση των εξετάσεων. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με μια σταδιακή αναβάθμιση της Παιδείας σε εκείνα, τα πρώτα στάδια. Η επιχειρηματολογία του κυβερνώντος κόμματος στο να δούμε την περιφερειακή ανάπτυξη στο επίπεδο των περιφερειακών ΤΕΙ, αποδείχθηκε και με επιχειρήματα που άρθρωσε ο κ. Ταλιαδούρος, ότι υπήρξαν και σχολές όπου τελικά δεν επιλεγόντουσαν. Εγγράφονταν 700 και έπαιρναν τίτλο οι 20. Σε κάθε περίπτωση είμαστε πολύ κατηγορηματικοί σ’ αυτό, που έχει αναστατώσει την εκπαίδευση ως αντίληψη και ως νοοτροπία. Αυτό το καταψηφίζουμε με όσα επιχειρήματα σας αναπτύξαμε αλλά και με το πρόσθετο αιτιολογικό ότι καμία μελέτη δεν ήρθε υπ’ όψιν μας, που να υποστηρίζει ότι αυτό το μέτρο δεν τελεσφόρησε ή δεν ήταν αποτελεσματικό.
Στο άρθρο 45, θέλω να πω, ότι ειδικά στα Κολλέγια, ο έλεγχος που προβλέπεται στο ΕΚΕΠΙΣ έχουμε την εκτίμηση ότι θα έπρεπε να προβλέπεται ένα άλλο όργανο, είτε ο ΟΕΕΚ, είτε ένα άλλο πιο αναβαθμισμένο όργανο στο οποίο να συμμετέχουν και καθηγητές του δημοσίου και εκπρόσωποι των Κολλεγίων.
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΚ. Εισηγήτρια της Μειοψηφίας)
Επίσης, μια άλλη παρατήρηση του κινδύνου που επεσήμανα αντί του ΕΚΕΠΥΣ. Αυτή είναι η άποψή μας. Αναβαθμισμένο, όμως, ως Οργανισμό, όχι ως έχει τώρα, δηλαδή ένα όργανο ποιο εξειδικευμένο στην αξιολόγηση αυτών των Κέντρων. Μη ξεχνάμε ότι σε αυτή τη κατηγορία δεν είναι όλα ίδια.
Επίσης, αυτό το οποίο που επεσήμανε και ο κ. Ταλιαδούρος, για τη συστέγαση που προβλέπετε, η Ευρώπη είναι μπροστά μας, η κυρία Υπουργός επιτυχημένη στις δραστηριότητές στην Ευρώπη γνωρίζει την πρακτική. Κάποια από αυτά τα κολλέγια θα είναι αυριανά πανεπιστήμια.  Ας συστεγαστούν, λοιπόν, με κάποιες άλλες ειδικότητες. Υπάρχει κίνδυνος να δημιουργήσουν μια παραπλάνηση. Αν θέλετε αυτό το εξετάζετε. Σε αυτή τη διάταξη εμείς ψηφίζουμε παρών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ (Ειδικός Αγορητής Κ.Κ.Ε.): Κύριε Πρόεδρε, πριν αναφερθούμε στα άρθρα θα ήθελα να κάνω δύο αναφορές. Η μια αναφορά έχει να κάνει σε τοποθέτηση ενός Βουλευτή που απουσιάζει, όπου αναφερόμενος στις καταλήψεις έκανε μια άμεση σύνδεση της χούντας των ναζιστών και του Στάλιν, δηλαδή, της Σοβιετικής Ένωσης.  Βεβαίως,  άλλο υποκειμενισμός, άλλο υπερβολή και άλλο η προσβολή και ο εκβιασμός της ιστορίας. Κάτι που η Ε.Ε. επίσημα το έχει ως στόχο,  την ταύτιση, δηλαδή, του ναζισμού και του σοσιαλισμού. Υπενθυμίζω ότι στη Σοβιετική Ένωση, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, οι επιστήμες, όσο και αν αυτό το ιστορικό γεγονός ενοχλεί πολλούς, αναπτύχθηκαν και προσφέρθηκαν στις πλατιές μάζες σε πρωτόγνωρο βαθμό στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αποτέλεσαν ένα κοινωνικό αγαθό και όχι το προνόμιο των ελαχίστων.
Η δεύτερη αναφορά μου έχει να κάνει στην επιβολή της δεύτερης ειδικότητας, που προσωπικά μου θυμίζει, μπορεί να είναι και λίγο άστοχος ο χαρακτηρισμός και η σύγκριση, ο συσχετισμός, με την επαναφορά της ειδικότητας του φυσιογνώστη στη δευτεροβάθμια, κάτι που έχει καταργηθεί εδώ και 25 χρόνια. Δηλαδή, κατά πόσον στο 2010, σε επίπεδο λυκείου, θα μπορεί να διδάξει δύο διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα, ένας ο οποίος έχει τη συγκεκριμένη ειδικότητα.
Στο άρθρο 33 αναφερθήκαμε στις προϋποθέσεις που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας για τη διαδικασία της δωρεάν προμήθειας και επιλογής από τους φοιτητές συγγραμμάτων. Αυτό μπαίνει πολύ αόριστα και γιατί δεν εξειδικεύεται; Που αναφέρεται συγκεκριμένα;
Επίσης, θα ήθελα να κάνω μια συγκεκριμένη αναφορά. Επί σειρά ετών λειτούργησαν στα πανεπιστήμια, πανεπιστημιακά τυπογραφεία και μετά έκλεισαν. Γιατί δεν αξιοποιούνται ξανά; Γιατί, δηλαδή, αυτή η προτίμηση και η ενίσχυση της ελεύθερης αγοράς;
Με την αναφορά στις παρεμβάσεις για τη λειτουργία των ΑΕΙ, θα ήθελα και εγώ να συμφωνήσω και να ρωτήσω, στο γιατί καταργείται αυτή η διάταξη για τη συνυπηρέτηση συζύγων μελών ΔΕΠ. Δημιουργήθηκε από τα συγκεκριμένα αυτά άτομα, γιατί πιστεύω ούτε 30 δεν είναι, πρόβλημα στην εκπαίδευση; Αν υπάρχει, να το συζητήσουμε, αν και θεωρώ ότι είναι υπερβολή. Εμείς είμαστε υπέρ του να αποσυρθεί αυτή η αλλαγή.
Όσον αφορά τη τροπολογία στο άρθρο 21 του ν.3794/2009 -υπάρχει μια περίπτωση μοναδική συναδέλφου από τη Πάτρα, όπου υπηρετεί από το 1994 στο ΤΕΙ Πάτρας, είναι σε γνώση του Υπουργείου Παιδείας- αναφέρεται σε καθηγητές εφαρμογών, οι περισσότεροι των οποίων είναι κάτοχοι μόνο πτυχίου μετά μεταπτυχιακού διπλώματος και έχουν αποκτήσει πριν το 1998 τον τίτλο και τις αποδοχές επίκουρου καθηγητή, λόγω συμπλήρωσης απλά 6 χρόνων υπηρεσίας στα ΤΕΙ. Κατόπιν, συνεχίζει ότι με αυτή τη διάταξη αποκλείονται όσοι έχουν διδακτορικό δίπλωμα, δηλαδή, περισσότερα προσόντα. Δηλαδή, τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται για τη βαθμίδα αυτή. Αυτά τα παράδοξα, συμβαίνουν δυστυχώς στο ΤΕΙ της Πάτρας. Ζητά, λοιπόν, την άρση αυτής της αδικίας. Είναι μοναδική περίπτωση.
Όσον αφορά τους ειδικούς λογαριασμούς έρευνας επανερχόμαστε με μια απλή αναφορά. Αναφέρει για τον σκοπό του ειδικού λογαριασμού ότι, μη διάθεση κ.λπ.. Αναφέρει «ότι προέρχονται από οποιαδήποτε πηγή και προορίζονται ….», θεωρώ ότι είναι πολύ γενικό και μπορεί να δημιουργήσει υποψίες. Η χρηματοδότηση, η ενίσχυση, τα χρήματα, τα οποία βρίσκονται, προέρχονται για τους ειδικούς λογαριασμούς.
Όσον αφορά το 25% του συνολικού προϋπολογισμού, έχουμε ξανά αναφερθεί, που μπορεί να πάει σε εμπλεκόμενη χρήση του προσωπικού. Το, ενδεχόμενη, καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι πιθανά να καλυφθεί και μάλλον θα καλυφθεί όλο το 25% για χρήση προσωπικού. Αυτό είναι που είχαμε πει και σε προηγούμενη αναφορά μας ότι ουσιαστικά με δεδομένο ότι πρόκειται για αδιαφανείς λογαριασμούς μπορούν να γίνουν πολλά.
Τελειώνοντας, θα αναφερθώ σε μια τροπολογία στο άρθρο 47 για το Αρσάκειο, το Ελληνοαλβανικό κολέγιο Τιράνων. Υπάρχει μια χρόνια διεκδίκηση που αναφέρεται στην αναγκαιότητα για αναδρομική ισχύ της διάταξης του ν.3537/2007 που δεν καλύπτει όλους τους Έλληνες εκπαιδευτικούς του συγκεκριμένου ιδρύματος, αφού ξεκινά από το 2007 να ικανοποιεί , ενώ υπάρχουν άλλοι συνάδελφοι,  οι οποίοι είχαν διοριστεί από το 2002. Υπάρχει αυτό το αίτημα  της αναδρομικής αναγνώρισης και της εξίσωσης, μιας και υπάρχουν και δικαστικές αποφάσεις.
Για τις εργασιακές σχέσεις θα έλεγα ενισχύοντας  αυτό που είχαμε ισχυριστεί στην πρωτομιλία μας, ότι όσον αφορά στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οι εργασιακές σχέσεις τους τινάζονται στον αέρα με την επιβολή αφενός μεν του καρότου και αφετέρου του μαστίγιου επιβάλλοντας ελαστικές μορφές. Βέβαια, δεν είναι σύμπτωση, κατά τη γνώμη μας, ότι ο μόνος φορέας που χαιρέτισε το νομοσχέδιο είναι οι σχολάρχες.   
 
 
                    
  ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Θα ήθελα και εγώ να ξεκινήσω με μία διαδήλωση, αν και είμαι βέβαιος ότι  ο κύριος Ψαριανός, ο συνάδελφός του στον οποίο απευθύνθηκε ο συνάδελφός του Κ.Κ.Ε, δεν έχει ανάγκη υπερασπίσεως και δη της δικής μου, οφείλω να πω λοιπόν, ότι έχει δίκιο ο συνάδελφός του Κ.Κ.Ε. Πράγματι η Σοβιετική Ένωση και στις χώρες αυτές υπήρχε πολύ υψηλό επίπεδο παιδείας, αυτό είναι ένα από τα θετικά του συστήματος. Φυσικά υπομνηματίζω κάτι που ξέχασε να πει, για όσους κατάφεραν να επιβιώσουν, από αυτούς που δεν πέθαναν στα γκούλαγκ και τα υπόλοιπα. Γιατί πράγματι όσοι δεν πέθαναν στα γκούλαγκ και στις πολιτικές διώξεις, έμαθαν κάποια γράμματα. Το λέω γιατί προχθές, ξέρετε, έγινε αυτή η ιστορία στη Σιβηρία, με το δρόμο που άνοιγαν, και βρήκαν 30 - 40 χιλιάδες πτώματα θαμμένα, κάτω από ένα γκούλαγκ γειτονικό, οπότε να ξέρουμε όταν λέμε ότι υπερασπιζόμαστε καθεστώτα αυτού του είδους, ποια ακριβώς υπερασπιζόμαστε. Για να μην ξεχνιόμαστε.
      ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Άξιος ο μισθός σας. Αξιώτατος.
     ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Ευχαριστώ πολύ. Επίσης μια και είστε κατά των ιδιωτικών τυπογραφείων, απ' ότι κατάλαβα, θα πρότεινα να τυπώνετε στην τυποεκδοτική τα σχετικά συγγράμματα, αν δεν έχει αντίρρηση το Κ.Κ.Ε.
            ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ:(Εκτός μικροφώνου)
     ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Ναι, είμαι σφόδρα αντικομμουνιστής και δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να είμαστε φιλοκομμουνιστές όλοι. Είμαι πολύ αντικομμουνιστής, τιμή  μου και καμάρι μου αγαπητέ. Δεν θα μου κάνετε υποδείξεις.
           ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Με τις υπηρεσίες που προσφέρετε στο μεγάλο κεφάλαιο.
    ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Καθεστώτα Σταλινικά που υπερασπίζεστε εσείς, που σκότωσαν  εκατομμύρια ανθρώπους, εδώ δεν θα υπερασπιστώ.
            ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Εάν δεν υπήρχε ο Κόκκινος Στρατός, δεν θα μιλούσες ελληνικά. Σεβασμός στην ιστορία. Παραχαράκτη.
        ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Είναι σχεδόν  ντροπιαστικό για την Ελλάδα, στο κοινοβούλιο αυτής της χώρας να υπάρχουν άνθρωποι που υπερασπίζονται ολοκληρωτικά καθεστώτα, που σκότωσαν εκατομμύρια ανθρώπους.
       ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής):  Ο καθένας είναι ελεύθερος  να εκφράζει τις ιδέες του, να πιστεύει ότι θεωρεί καλύτερο για την κοινωνία.
     ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Ακριβώς και εγώ είμαι ελεύθερος να εκφράσω τον αντικομμουνισμό μου και δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να μου κάνουν υποδείξεις.
       ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Ενενήντα χρόνια προσφοράς, όχι μερικούς μήνες. Μη σας χαρακτηρίσω.
     ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Πάμε στο νομοσχέδιο. συνεχίζω πάλι λέγοντας, ότι θα στέκομαι μόνο σε αυτά τα οποία δεν ψηφίζουμε ή έχουμε κάποιες ενστάσεις. Όσον αφορά στα υπόλοιπα λέμε ναι. Πάμε στη βάση του 10.                      Κυρία Υπουργέ θέλω να είμαι πολύ ειλικρινής μαζί σας. Εμείς θα υπερψηφίσουμε αυτήν την πρωτοβουλία που κάνετε, με βαριά καρδιά, γιατί θεωρούμε ότι εφόσον αναλάβατε την πρωτοβουλία να καταργήσετε τη βάση του 10, στη συλλογιστική που έχετε αναπτύξει, αυτό θα έπρεπε να γίνει μέσα σε ένα νομοσχέδιο, που γενικά θα προσπαθούσε να αυξήσει την ποιότητα των ελληνικών πανεπιστημίων, διότι όπως σωστά λέτε ότι από μόνη της η καθιέρωση της βάσης του 10, δεν συνέβαλε στην άνοδο της ποιοτικής στάθμισης, των πανεπιστημίων, αντιστρόφως θα σας πω ότι η κατάργηση της θεσπίσεως της βάσης του 10,  από μόνη της, δεν θα συμβάλει στην άνοδο της ποιοτικής στάθμισης των πανεπιστημίων.
       Άρα λοιπόν, όταν σε αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία που πήρατε, θεωρείτε σημαντική παρέμβαση στα Α.Ε.Ι, αποσπασματικά και μόνο η κατάργηση της βάσης του 10, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν είναι έτσι. Εμείς αντιλαμβανόμαστε το βασικό επιχείρημα για να μην κοροϊδευόμαστε. Κάποτε στην ελληνική επαρχία γινόταν ανάπτυξη δια στρατοπέδων, κάποια στιγμή αποφάσισε η ελληνική πολιτεία να το κάνει δια πανεπιστημιακών τμημάτων και Τ.Ε.Ι. Τα περισσότερα από αυτά είναι τμήματα που δεν χρειάζονται και θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, αντί να συζητάμε για τη βάση του 10, να συζητάγαμε σοβαρά, αυτές τις υποδομές που φτιάξαμε και δεν χρειάζονται, αν θα μπορούσαμε να τις κάνουμε κάτι άλλο, γιατί έχουμε ξοδέψει αυτά τα χρήματα, έχουμε φτιάξει πανεπιστήμια, έχουμε προσλάβει προσωπικό, που τελικά παράγουν ανθρώπους, οι οποίοι δεν μας χρειάζονται. Αυτό θα ήταν μια καλή συζήτηση.
        Αντιλαμβάνομαι λοιπόν τις πιέσεις από το σουβλατζίδικο, από την γκαρσονιέρα, από το εστιατόριο και εγώ τις εισπράττω, αυτό είναι το πραγματικό κίνητρο, όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς για να τα λέμε, σε ένα επίπεδο πολιτικής υποκρισίας. Ο μόνος ωφελημένος είναι η τοπική γκαρσονιέρα, η καφετέρια, το σουβλατζίδικο. Και αυτό δεν είναι κακό, δεν είμαι αρνητικός στο να ωφεληθεί. Εφόσον δεν συνέβη κάτι το θεαματικό, θετικό, από τη θέσπιση της βάσης του 10, ας την καταργήσουμε, να ωφεληθούν τουλάχιστον αυτοί, έως ότου αξιωθούμε να φτιάξουμε ένα πανεπιστήμιο της προκοπής.
      Στο άρθρο 33, αν και δεν είναι για τα Α.Ε.Ι αυτό που θα πω, αλλά ταιριάζει διότι το έχω πάντα ως σκέψη. Στην Ελλάδα μοιράζουμε βιβλία δωρεάν στους μαθητές, στο τέλος της χρονιάς, πάνε τα σκίζουν, τα καίνε, τα κάνουν, τα ράνουν. Γιατί σε αυτό το νομοσχέδιο δεν προβλέπεται αυτό το απλό, που γίνεται σε όλη την Ευρώπη; Στο τέλος της χρονιάς, να διατηρούν τα βιβλία τους οι μαθητές καθαρά, να τα παραδίδουν, να τα κάνουν την επόμενη χρονιά οι επόμενοι μαθητές και αν τα καταστρέφουν, να τα πληρώνουν. Είναι κάτι που γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, μειώνει δραματικά το κόστος, είναι φιλικό προς το περιβάλλον, για να μη ξοδεύουμε τσάμπα χαρτί και θα ήταν μια ωραία πρωτοβουλία, όχι τίποτα πολύ σπουδαίο, αλλά δείχνει ότι αρχίζουμε να αλλάζουμε νοοτροπία. Εμένα αυτή η σκηνή που γινόταν και στα δικά μου χρόνια, που μαζεύονταν οι μαθητές στο τέλος του χρόνου, να κάψουν τα βιβλία, μου δημιουργούσε πάντοτε πολύ μεγάλη απορία.
            Άρθρο 38, στην Α.ΔΙ.Π, θα το καταψηφίσουμε μόνο για ένα λόγο. Επιμένετε στην παράγραφο Θ, στη Δ, να βασίζετε και εκπροσώπους των φοιτητών και των σπουδαστών, σε αυτούς, οι οποίοι θα λένε τη γνώμη τους. Εμείς πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε, που έχει ωφελήσει τελικά την ελληνική εκπαίδευση, όλος αυτός ο φοιτητικός συνδικαλισμός. Θα μου επιτρέψετε να σας πω κύρια Υπουργέ, έχουν ταξιδέψει κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ετών ως βουλευτής, σε όλο τον απόδημο ελληνισμό και ένα από τα πράγματα που έκανα, ήταν να πηγαίνω σε όλα τα ξένα πανεπιστήμια, για να παρακολουθώ στον Καναδά, στην Αυστραλία, στις Η.Π.Α, στην Γερμανία, πώς είναι αυτά τα πανεπιστήμια. Σας μιλάω ειλικρινά, έχω ένα άλμπουμ, αν θέλετε μπορώ να σας δώσω καμιά εκατονπενηνταριά φωτογραφίες από διάφορα ιδρύματα, όπου μπαίνεις και είναι σαν να μπαίνεις σε εκκλησία. Πεντακάθαρα. Καταπληκτικά, αριστουργήματα, δεν μπορείτε να φανταστείτε. Μπαίνεις μέσα στο πανεπιστήμιο και νομίζω ότι βρίσκεσαι σε νοσοκομείο. Μπαίνεις σε πανεπιστήμια στην Ελλάδα και είναι μια χαβούζα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του συνδικαλισμού. Να η μια παράταξη, η αφίσα, η άλλη παράταξη, το τραπεζάκι, ο καφές. Δεν νομίζω ότι προσφέρει τίποτα αυτό το σύστημα και πρέπει να το ξαναδούμε. Μόνο ζημιά έχει κάνει στα πανεπιστήμιά μας, παρά ωφέλεια, αφήστε δε, που όσον αφορά στους εκλεγμένους εκπροσώπους του και τη σχέση τους με την αξιολόγηση των καθηγητών, την εκλογή των καθηγητών και όλα αυτά, υπάρχει και μεγάλη συναλλαγή μέσα, ας μην κοροϊδευόμαστε. Τρομερή συναλλαγή και με τα θέματα και με τους βαθμούς και με πολλά, τα οποία κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε, στη λογική της στρουθοκαμήλου, όπως είναι όλα στην Ελλάδα. Για το κεφάλαιο 5ο δεν έχω να πω απολύτως τίποτα, το  υπερψηφίζουμε όλο και πάμε στο άρθρο 45.
             Στο άρθρο 45 θα έχουμε πολύ σοβαρές διαφωνίες κυρία Υπουργέ και θα σας κάνω μερικά συγκεκριμένα ερωτήματα και θέλω αν γίνεται να μου κάνετε την τιμή να μου τα απαντήσετε συγκεκριμένα. Ξέρω ότι είστε άνθρωπος που δεν φοβάται να πει τη γνώμη του. Ξεκινάτε λοιπόν και βάζετε την αλλαγή του τίτλου και θεωρείτε ότι είναι μια μεγάλη θεσμική αλλαγή, να μη λέγονται κολλέγια και να λέγονται κέντρα μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως. Προφανώς αυτό είναι μια προσπάθεια, πάλι ένα είδος φερετζέ, που απαντά προς την Αριστερά, η οποία ακούει το οτιδήποτε έχει να κάνει με την ιδιωτική ανώτατη παιδεία και αντιδρά, για να πείτε  ότι  να εμείς συμβιβαζόμαστε με την ευρωπαϊκή οδηγία μεν, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, αλλά βάζουμε και έναν φερετζέ γιατί δεν τα λέμε κολλέγια. Πρώτα απ' όλα πρέπει να σας πω ότι δεν θα έχει επιτυχία. Στην κοινή γνώμη έχουν επικρατήσει ως κολλέγια και η αλλαγή θα είναι όπως με την οδό Πανεπιστημίου, που την ονομάσαμε Ελευθερίου Βενιζέλου και Πανεπιστημίου τη λέμε ακόμα. Κολλέγια θα τα λέει ο κόσμος. Εδώ όμως έχει ορισμένα σημαντικά σημεία που θέλω να μου τα εξηγήσετε. Παραδείγματος χάρη, υπάρχει το Deree College. To Deree College έχει τον τίτλο του με άδεια του αμερικανικού κράτους. Εάν ψηφίσετε αυτό τον νόμο και θέλετε να είστε συνεπείς, θα πρέπει αύριο να πάτε στο Deree College και να του πείτε να  ξηλώσουν την ταμπέλα που λέει Deree College. Θα το κάνετε; Θέλω μια συγκεκριμένη απάντηση. Δεν θα το κάνετε. Αφού λοιπόν και σωστά δεν θα το κάνετε και σας συγχαίρω που δεν  θα το κάνετε, γιατί αν το κάνατε θα είχαμε και άλλα προβλήματα. Θα ήθελα όμως να μου πείτε, αφού δεν θα το κάνετε και σωστά επαναλαμβάνω, για να μην παρεξηγηθώ, γιατί θα το κάνετε για αυτά που έχουν σύνδεση με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια; Ποιος ο λόγος;
        Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον και μάλλον προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν θα ήταν φερετζές, εάν κάνατε το εξής. Εάν λέγατε, αυτά που έχουν σύνδεση με ξένα πανεπιστήμια, ευρωπαϊκά επαναλαμβάνω, γιατί όπως ακούσαμε και το πρωί, υπάρχει ένσταση χωρών, να μη τις ονοματίζω τώρα, που ενδεχομένως να μην έχουν έλεγχο στην παιδεία τους, εκεί θα υπήρχε ένας κίνδυνος, αλλά στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιου είδους ιδρύματα. Αυτά που έχουμε είναι κυρίως με βρετανικά ιδρύματα, περί αυτού πρόκειται. Μάλιστα όταν είχα πρωτοεκλεγεί βουλευτής, είχε έρθει ο Βρετανός Υπουργός παιδείας σε ένα από αυτά τον συνδέσμό τους και από τους 300 βουλευτές, μου είχε κάνει εντύπωση, ήμουν ο  μοναδικός και είχα πάει να ακούσω τι μας έλεγε ο Βρετανός Υπουργός παιδείας για τα κολλέγια και μας εξήγησε ο άνθρωπος, τις διαδικασίες του ελέγχου, που επιβάλλει το βρετανικό δημόσιο σε αυτά τα ιδρύματα. Κύριε Πανάρετε στείλτε του ένα e-mail, που είστε ειδικός στην τεχνολογία και να σας απαντήσει, για να δείτε για τι πράγματα μιλάμε. Ξέρετε πόσους ελέγχους τους βάζουν; Φοβερούς ελέγχους. Τα Ελληνικά πανεπιστήμια δεν έχουν ούτε κατά διάνοια τόσους ελέγχους και το καταλαβαίνει κάποιος, όταν μπαίνει κανείς σε ένα κολλέγιο. Είναι πεντακάθαρα, όλα σε τάξη, τηρείται το ωρολόγιο πρόγραμμα, δεν έχουν ποτέ κατάληψη, όλα πάνε ρολόι. Μπορεί να συγκριθεί αυτό το πράγμα με τα ελληνικά, τώρα επειδή είμαι στη Βουλή δεν μπορώ να πω τη λέξη, θα πω καταγώγια; Για να είμαι λίγο ειλικρινής. Αν είναι δυνατόν. Θα είχε ενδιαφέρον να πείτε, αυτά που έχουν σύνδεση με ένα ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο, άρα ο τίτλος σπουδών που δίνουν είναι από το ξένο πανεπιστήμιο, για αυτό και αναγνωρίζεται από τα κλιματικά δικαιώματα, να λέγονται κολλέγια και αυτά που είναι από μόνοι τους, κάποιοι τα έχουν φτιάξει, αυτά που είδα, πείτε τα κέντρα ελευθέρων σπουδών, πείτε τα κέντρα μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως, πείτε τα κάτι, για να υπάρχει και μια διαφοροποίηση. Αυτό θα έχει και το νόημα, να προστατέψει αυτόν που θέλει να εγγραφεί για να μπορεί να κάνει εύκολα τη διάκριση ότι αυτό που λέει κολλέγιο έχει κάποια υποδομή από πίσω του, ενώ αυτό που λέει κέντρο μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως δεν έχει.
 
 
            (Συνέχεια ομιλίας κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ – ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ )
            Έτσι όπως το έχετε κάνει, όποιος διαθέτει 500.000 ευρώ ως εγγυητική είναι το ίδιο πράγμα. Άρα εγώ που βλέπω τη διαφήμιση και πάω να γράψω το παιδί μου δεν είμαι βέβαιος ότι θα καταλάβω ποιο είναι αυτό που ελέγχεται από το βρετανικό δημόσιο και ποιο όχι. Αυτό θα ήταν μια τομή που δεν την κάνετε και πάρα πολύ κακώς. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η απαγόρευση της χρήσης της λέξης Κολέγιο δεν θα σας δημιουργήσει προβλήματα με την Ευρώπη. Ξέρω ότι αυτοί θα προσφύγουν. Έχω δει τις ευρωπαϊκές Οδηγίες που σας απαγορεύουν να κάνετε αυτό που φέρνετε εδώ, δηλαδή να τους επιβάλετε ένα συγκεκριμένο όρο. Είναι μια επιλογή που γίνεται υπό το κράτος του φόβου της αριστεράς και για κανένα άλλον λόγο. Δεν λύνει πρόβλημα, αλλά δημιουργεί επιπλέον.
            Θεωρώ πολύ σωστή την παρατήρηση του κ. Καρκανιά για την προθεσμία της 15ης/6/2010. Κυρία Υπουργέ, αυτό φαντάζομαι ότι θα το αλλάξετε οπωσδήποτε. Το να βάλετε ως προθεσμία 15 Ιουνίου 2010 για να βρουν τα συμπληρωματικά στοιχεία, νομίζω ότι με τον τρόπο που λειτουργεί η ελληνική γραφειοκρατία, είναι αδύνατον και δεν μπορεί να γίνει. Θα αναγκαστείτε να δώσετε παράταση, αν δεν το αλλάξετε εδώ. Αντί να δώσετε παράταση επί παρατάσεως, βάλτε ένα-δύο μήνες παραπάνω για να μπορέσουν οι άνθρωποι να προλάβουν. Στο άρθρο 45 παρ. 3 όπου αναφέρεται ότι οι αιτούντες προσκομίζουν και νέα συμπληρωματικά στοιχεία ως της 15/6/2010, αλλάξτε το και κάντε το μέχρι 15/8/2010.
            Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι θα κάνετε με το θέμα της ειδικής αγωγής. Έχουμε δεχθεί πολλά e-mail. Είχατε πει κάποτε ότι θα φέρετε ειδικό νόμο για αυτό το θέμα.
            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Γεωργιάδη, εν τη ρύμη του λόγου σας είπατε ότι είστε αντικομουνιστής αλλά υποθέτω ότι δεν ταυτίζεστε με τις παλαιές αντιλήψεις περί αντικομουνισμού, διότι ο αντικομουνισμός στην πατρίδα μας έλαβε χαρακτηριστικά διώξεων, εξορία κλπ..
            ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Είμαι ενάντια σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού, άρα και του αντικομουνισμού εάν εκφράζει ολοκληρωτισμό. Το είπα περισσότερο ως απάντηση στο «πάλι αντικομουνισμός». Θέλω να ξεκαθαρίσω ιδεολογικά ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να συμπαθούμε το ΚΚΕ και τον κουμμουνισμό.
            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Κουράκης.
            ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.): Κύριε Υπουργέ, σχετικά με την παραμονή του χρόνου των εκπαιδευτικών σε τρία χρόνια, νομίζω ότι με αδικήσατε, νομίζω ότι η τοποθέτησή μου την προηγούμενη φορά διόρθωσε κάτι και θα έπρεπε ίσως να το αναφέρετε. Είχα πει ότι αν η λογική σας ήταν να ενισχυθεί η σχολική μονάδα με την παραμονή του εκπαιδευτικού, διότι έτσι υπάρχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα, θα έπρεπε να αναφέρετε τον όρο «σχολική μονάδα», όπως ορθώς αναφέρεται σε αυτό το νομοσχέδιο. Την προηγούμενη φορά στην κριτική που είχα κάνει, ήταν στο εξής: «ο χρόνος παραμονής των εκπαιδευτικών στον τόπο προ του διορισμού είναι κατ’ ελάχιστον τρία χρόνια». Τόπος σημαίνει μα ευρύτερη περιφέρεια, επομένως δεν είχε σχέση με τη συλλογιστική σας. Ορθώς το αλλάξατε, ώστε να είναι τουλάχιστον συνεπές με αυτό που λέτε. Όμως, αν θέλετε, μπορείτε να προχωρήσετε ακόμα περισσότερο. Το θεωρώ εξαιρετικά θετικό και είναι πρόταση που έκαναν και οι ενδιαφερόμενοι ότι αντί αυτό να έχει ένα χαρακτήρα, πρέπει  να παραμείνει, να το ενισχύσετε με μεγαλύτερη μοριοδότηση την δεύτερη ή τρίτη χρονιά, ώστε οι ίδιοι να εκτιμήσουν αν αυτό τους συμφέρει και είναι ένα δέλεαρ, να παραμείνει. Δεν μιλάω για πρόσθετη αμοιβή, διότι αναγνωρίστηκε και από τους ίδιους τους εργαζόμενους, αυτό που είχαμε πει και εμείς, ότι όσο περνάει ο χρόνος διορίζονται σε μεγαλύτερη ηλικία που έχουν δημιουργήσει οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις και ενδεχομένως είναι δύσκολο. Αλλά ας αφήσουμε τους ίδιους να συνεκτιμήσουν.
            Ένα δεύτερο σημείο που είναι σημαντικό και έχετε ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτό είναι στους καθηγητές ειδικής αγωγής που είναι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως γνωρίζετε, η πολιτεία για να καλύψει το κενό των εκπαιδευτικών που ασχολούνται με τα παιδιά που έχουν ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όσο καιρό δεν υπήρχαν πανεπιστημιακά τμήματα έκαναν σεμινάρια. Αυτά τα σεμινάρια τα παρακολουθούσαν οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όταν άρχισαν να βγαίνουν εκπαιδευτικοί από τα ειδικά πανεπιστημιακά τμήματα, θα έπρεπε κατά κάποιον τρόπο να υποχωρεί η πρώτη κατηγορία και να αντικαθίσταται από την δεύτερη κατηγορία, από αυτούς που έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Νομίζω ότι ορθώς στο άρθρο 47 παρ. 5 λέτε ότι καταργούνται αυτά τα σεμινάρια, ώστε να έρθουν εκείνοι που έχουν εκπαιδευτικό δίπλωμα. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχουν πανεπιστημιακού επιπέδου, παρά μόνο στην πρωτοβάθμια. Τα ειδικά τυπικά προσόντα που προβλέπονται στις διατάξεις που καταργούνται με το προηγούμενο εδάφιο εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την ολοκλήρωση του επόμενου διαγωνισμού ΑΣΕΠ. Αυτό μπορεί να υπάρχει για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και νομίζω ότι σε αυτό το σημείο μπορεί να μπει σε παρένθεση η φράση «εκτός από τους καθηγητές της ειδικής αγωγής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης». Είναι δίκαιο και ορθό και συνάδει απολύτως με τη λογική της κατάργησης που σκοπεύετε να κάνετε. Καταργούνται τα σεμινάρια, τοποθετούμε ανθρώπους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που δεν υπάρχουν στην δευτεροβάθμια. Οι άνθρωποι έχουν επιμορφωθεί, εξακολουθούν να παραμένουν άλλα δύο χρόνια, αλλά οι καθηγητές ειδικής αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να εξαιρεθούν από την παράταση. Δηλαδή να ισχύσει απολύτως η κατάργηση, ώστε αυτοί να προσληφθούν και τελικώς να εξυπηρετήσουμε την  ειδική αγωγή.
            Στο ζήτημα της συνυπηρέτησης αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι. Υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Επιχείρημα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει απόσπαση σε μια θέση που είναι μόνιμη, όπως είναι τα Πανεπιστήμια. Το αντεπιχείρημα είναι ότι ισχύει για τους στρατιωτικούς που μετακινούνται και για τους δικαστικούς που μετακινούνται και για τους οποίους υπάρχουν επίσης αποσπάσεις. Στο επιχείρημα ότι δεν μπορεί να είναι μια απόσπαση για πάντα παρά μόνο για τρία χρόνια, το αντεπιχείρημα είναι ότι ο νόμος λέει ότι τα τρία χρόνια της απόσπασης είναι για να προστατευτεί ο εκπαιδευτικός, όχι η πολιτεία. Για να τον υπερασπίσουμε σε μια ενδεχόμενη αυθαιρεσία. Το κυριότερο είναι ότι οι άνθρωποι προσάρμοσαν τη ζωή τους και τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και δεν μπορούμε εμείς να έχουμε το 2010 και να πούμε ότι καταργείται αυτό. Είναι άδικο. Επειδή αφορά λίγους ανθρώπους, και επειδή τους δημιουργεί πολλά προβλήματα, νομίζω ότι δεν πρέπει να το καταργήσετε για να εξακολουθεί να ισχύει αυτός ο νόμος.
            Σχετικά με την ΟΙΕΛΕ, η δυνατότητα που δίνετε στους ιδιοκτήτες να απολύουν χωρίς αιτιολόγηση μπορεί να καλυφθεί με αυτό που έχουμε πει. Την ευθύνη για την απόλυση ας την έχει το οικείο περιφερειακό υπηρεσιακό συμβούλιο, για να εμποδίσουμε μια αυθαιρεσία και να έχουμε ελεύθερους εκπαιδευτικούς. Δηλαδή να λέει ότι η λύση της σύμβασης γίνεται για σοβαρό λόγο και αυτό το εκτιμά το οικείο περιφερειακό υπηρεσιακό συμβούλιο και όχι να το αφήσουμε στην κρίση του ιδιοκτήτη του ιδιωτικού σχολείου. Νομίζω ότι είναι άδικο και δεν ταιριάζει και με τη γενικότερη φιλοσοφία και πολιτική, όπως τουλάχιστον την έχω παρακολουθήσει. 
 
 
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου Αναστάσιου Κουράκη, Ειδικού Αγορητή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
 
Δηλαδή να ισχύσει και το θέμα των απολύσεων, θα έλεγα να ισχύσει το σημερινό σύστημα όπως περιγράφεται στο άρθρο 13 του νόμου 2986/2003, για όλους τους ιδιωτικούς που γίνονται αορίστου χρόνου μέχρι τον Ιούνιο του 2012 και σε περίπτωση που κλείσει ένα τμήμα ή μειωθεί ή απολυθεί κάποιος, θα έλεγα να αντιμετωπίζεται με την ίδια προϋπηρεσία, που έχουν οι αναπληρωτές του δημόσιου σχολείου. Τέλος σε αυτή την ενότητα, σε κάθε περίπτωση ο τρόπος διορισμού, δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών, να είναι ενιαίος.
Σχετικά, με τα συγγράμματα δεν μου απαντήσατε αν εννοείτε ένα σύγγραμμα οι δύο όπως είναι τώρα, το κύριο και το βοηθητικό. Εμείς πρέπει να πω ότι έχουμε κατά καιρούς προτείνει ότι προκρίνουμε την πολλαπλή βιβλιογραφία, ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση και η διάθεση ικανού αριθμού αντιτύπων από ένα αναβαθμισμένο δίκτυο πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών.
Στο άρθρο 35 θα θεωρούσε με θετικό μαζί με την κατάργηση της βάσης του 10 να αναφέρατε και τις άλλες παραμέτρους, για την ενίσχυση των περιφερειακών και κεντρικών ιδρυμάτων που έχουν προβλήματα και ιδίως μέριμνα, στο ζήτημα των μεταγραφών. Να μην σηκωθούν όλοι πάλι και φύγουν και γεμίσουν τα κεντρικά Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. και δημιουργηθούν τρομακτικά προβλήματα.
Για το θέμα της μεταλυκειακής εκπαίδευσης τα έχουμε πει ήδη, τη θέση μας την γνωρίζετε. Νομίζουμε ότι σύμφωνα με το ελληνικό σύνταγμα, οι εμπορικές αυτές συμφωνίες για τους όρους πιστοποίησης στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, δεν έχουν θέση. Η θέση μας για το σταμάτημα της λειτουργίας αυτών των ιδρυμάτων, συνάδει με την ευρωπαϊκή νομική τάξη και την αρχή της επικουρικότητας.
Ένα σχόλιο μόνο θα ήθελα να κάνω, για την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας ότι το 11μελες συμβούλιο που βάζετε, νομίζουμε ότι αυτή η αναφορά υπήρχε και νομίζω αν δεν κάνω λάθος και στον προηγούμενο νόμο, επί Ν.Δ.. Εσείς δεν έχετε λόγο να το κάνετε. Νομίζω ότι εσείς σε πολλά ζητήματα είσαστε αρκετά προωθημένη, θα έλεγα ότι αυτή, ουσιαστικά η διοίκηση της έρευνας, αδιακρίτως από τον ακαδημαϊκό και τον επιχειρηματικό χώρο, ημεδαπής και αλλοδαπής, σημαίνει ότι ουσιαστικά ανοίγει ο δρόμος για να έρχονται μεγάλη στελέχη εγχώριων εταιριών, να έχουν λόγο για τις κατευθύνσεις της έρευνας και των ελληνικών Α.Τ.Ε.Ι.. Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να γίνει στις νέες τεχνολογίες, στην ιατρική, στην βιοϊατρική, στο περιβάλλον και πόσο θα μπορούσε να είναι ανεξάρτητη η κρίση τους και η κατεύθυνση που θα δίνανε, σε ζητήματα εταιρειών κινητής τεχνολογίας, μεταλλαγμένα, βιοϊατρικής έρευνας και άλλα.
Είναι σαφές ότι καταψηφίζουμε τα περισσότερα άρθρα, ίσως για την βάση του 10 θα μπορούσαμε να έχουμε θετική γνώμη και για τα υπόλοιπα, θα τα συζητήσουμε στην Ολομέλεια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Τον λόγο έχει ο κύριος Βούρος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, αν και ζητώ συγνώμη που θα τοποθετηθώ και για το πρώτο σκέλος, που αφορούν τα άρθρα έως και το 33, γιατί βάσει του καταλόγου την ώρα που έπρεπε να μιλήσω ήμουν στο εσωτερικό της Βουλής και δεν πάνε βρισκόμουν στην αίθουσα.
Δεν θέλω να μιλήσω πάλι για να τοποθετηθώ για το πόσο χρήσιμο είναι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τι ουσιαστικά έρχεται να κάνει. Η κυρία Υφυπουργός προηγουμένως τοποθετήθηκε και είπε κάτι πάρα πολύ βασικό, νομίζω και ιδιαίτερα, αν θέλετε, ουσιαστικό ως προς την κατεύθυνση, της τάξης που βάζουμε και όχι το ότι ξαφνικά φτιάξαμε αν θέλετε ένα μασίφ νομοσχέδιο το οποίο θα το τοποθετήσουμε κάπου και απλώς θα το καμαρώνουμε. Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο επιδέχεται πολλές αλλαγές και είναι ένας ζωντανός οργανισμός απ' όπου θα μπορούμε να αντλούμε στοιχεία, για να βελτιώνουμε όλο το σύστημα της εκπαίδευσης.
Να ξεκινήσω ουσιαστικά από την αιτιολογική έκθεση και από το κεφάλαιο Α, κ. Υπουργέ, ουσιαστικά, γιατί δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε ότι αυτό το περιβόητο ΑΣΕΠ, που έτσι κι αλλιώς όλοι έχουμε ασπαστεί, σαν κάτι που αφορά την διαφάνεια και το αδιάβλητο. Γιατί δεν το επεκτείνουμε και στον ιδιωτικό τομέα; Γιατί να μην μπούμε στην διαδικασία να έχουμε ένα ΑΣΕΠ που αφορά και τους ιδιωτικούς, αλλά και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς και μάλιστα θα έλεγα ότι στο θέμα των προσλήψεων των ιδιωτικών, μέσα από έναν πίνακα ΑΣΕΠ θα μπορούσαμε να έχουμε μεγαλύτερη διαφάνεια και μεγαλύτερη αν θέλετε υποστήριξη ως προς αυτό που σχεδιάζουμε και κατευθύνουμε, μέσω του νομοσχεδίου.
Μάλιστα επειδή προφανώς θα μπούμε στη διαδικασία του Συμβουλίου της Επικρατείας, εάν μπούμε στο θέμα της απομάκρυνσης και όχι απόλυσης, αν θα μπαίναμε σε διαδικασίες τέτοιες Συμβούλιο Επικρατείας, προκειμένου να προφυλάξουν με τέτοιου είδους πρόσφυγες, ας πάμε τουλάχιστον σε μια λογική του 40 - 60 και να ξαναγυρίζουν σε εκείνον τον συγκεκριμένο πίνακα του ΑΣΕΠ, να ξαναγυρίζουνε αυτοί οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί, από το ιδιωτικό σχολείο. Αυτό είναι ένα θέμα.
Ένα άλλο που δεν το είδα αλλά προφανώς έχει καταγραφεί στο νομοσχέδιο, δεν το διέκρινα εγώ, αφορά μια ομάδα εκπαιδευτικών, που έχουν πετύχει σε διαγωνισμό του 2008. Από αυτούς, από τους 2900 περίπου, οι 1430 έχουν ήδη προσληφθεί, είναι διοριστέοι όλοι αυτοί. Οι υπόλοιποι 1470, ειλικρινά δεν ξέρω που έχουν κατευθυνθεί, αν έχουν κατευθυνθεί κάπου, αν έχουν μπει σε διαδικασίες πρόσληψης. Πιθανόν να υπάρχει αυτό μέσα στο νομοσχέδιο, πρόβλεψη και για αυτούς, αλλά πιθανόν, εγώ να μην το διέκρινα. Τελείωσα και με το συγκεκριμένο θέμα.
Αναφέρθηκε και ο κ. Παντούλας, στο θέμα της μοριοδότησης με δύο μονάδες στην περίπτωση του μεταπτυχιακού τίτλου, όπου βρίσκω ειλικρινά ανακόλουθο την κατοχή του διδακτορικού διπλώματος να μοριοδοτείται μόνον, με μια μονάδα επιπλέον. Νομίζω πως και ο κ. Παντούλας το συζήτησε αυτό και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι, αλλά θα ήθελα να ξαναδούμε την περίπτωση του διδακτορικού, να είναι σαφώς μοριοδότημένη με περισσότερες μονάδες επιπλέον από ότι μας δίνει μέχρι στιγμής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Για την μόνιμη αναπηρία, αναφέρθηκαν και οι υπόλοιποι συνάδελφοί, θα αναφερθώ και εγώ και εδώ νομίζω πως πρέπει να αξιολογήσουμε με περισσότερες μονάδες το θέμα των γονέων εκπαιδευτικών που έχουν τέκνα με αναπηρία μεγαλύτερη του 67%.
Στην περίπτωση του άρθρου 7 της παραγράφου 6, σε εκπαιδευτικό που κατέχει πτυχίο σε διαφορετικό γνωστικό αντικείμενο, αποδίδεται δεύτερη ειδικότητα με απόφαση του διευθυντή εκπαίδευσης μετά από αίτηση του κ.τ.λ. . Γιατί να μην μπούμε στην διαδικασία και στην περίπτωση της δεύτερης ειδικότητας μέσω ΑΣΕΠ και εδώ. Γιατί θα πρέπει να μπούμε μέσα από μια διαδικασία που θα αφορά πάλι πρόσωπα, τριμελής επιτροπές, κάποιους αν θέλετε διευθυντές. Θα έλεγα ότι μπορούμε να ξαναδούμε και έχουμε το χρόνο να το δούμε, μέχρι την Τετάρτη, την περίπτωση του να περνάει και ως προς την δεύτερη ειδικότητα, πάλι μέσω ΑΣΕΠ.
 Τελειώνω, κ. Προέδρε, με μια τελευταία παρατήρηση. Ως προς το άρθρο 9 παράγραφος 10, αναφερόμαστε στην διενέργεια του πρώτου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Παιδείας, καθορίζεται με βάση τις υφιστάμενες εκπαιδευτικές ανάγκες, ο αριθμός των διοριζόμενών εκπαιδευτικών ανά σχολικό έτος και κατά κλάδο και ειδικότητα των ακόλουθων κατηγοριών, όπου αναφέρονται κάποιες κατηγορίες. Δεν αναφέρεται πουθενά και νομίζω πως εδώ αφού όλοι έχουμε συμφωνήσει στην περίπτωση των 119 εκπαιδευτικών, με αυτή την περιβόητη ιστορία που έχουμε αναλύσει πάρα πολύ αυτές τις τελευταίες ημέρες, των τέκνων με 67% αναπηρία, μπορούμε να βάλουμε εκτός από τις τρεις περιπτώσεις, να το συγκεκριμενοποιήσουμε, για να αποφύγουμε την οποιαδήποτε άλλη εξήγηση. Αν αναφέρεται τότε απλώς μπορούμε να το καταγράψουμε. Δηλαδή στο άρθρο 10 στην παράγραφο 9 μπορούμε απλά να το γράψουμε σαν 4η  κατηγορία και να προστεθεί η περίπτωση αυτών.
 
 
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου Ιωάννη Βούρου)
 
 
Εάν αναφέρεται, τότε μπορούμε, απλώς, να το καταγράψουμε. Στην παράγραφο 10 μπορούμε απλώς να το γράψουμε. Να το βάλουμε σαν ένα τέταρτο σκέλος. Μιλάω για το άρθρο 9. Να το ξαναγράψουμε και να είναι καταγεγραμμένο και ευδιάκριτο, στην παράγραφο 10 του άρθρο 9, σαν τέταρτη κατηγορία να προστεθεί η περίπτωση αυτών. Αυτό, όπου έξι τελείως αναφέρεται στο άρθρο 3 στην παράγραφο Δ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μπορούν να το δουν σαν νομοτεχνική βελτίωση και δείτε το μετά και το καταθέτετε και εγγράφως.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Έχω άλλη μια παρατήρηση. Θα ήθελα να ξαναδούμε στο άρθρο 31 στην παράγραφο 3 την περίπτωση αυτών των «περιβόητων» - που δεν έχω καμία αντίρρηση και το έχουμε αναλύσει ιδιαίτερα - για την «περίφημη τιμωρία», που αναφέρθηκαν κάποιοι συνάδελφοί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων συναντήσεών μας. Εγώ αναφέρομαι σε καμία τιμωρία. Θεωρώ πως είναι υποχρέωση του εκπαιδευτικού, να δημιουργεί τη δική του κοινότητα, τη δική του ομάδα και να δημιουργεί αυτή την αμφίδρομη σχέση με το περιβόητο «γνωστικό αντικείμενο», το οποίο υπηρετεί. Όμως, θα ήθελα σε ορισμένες περιπτώσεις - και δεν είναι της παρούσης - να δούμε την περίπτωση του, να μετατίθενται, αλλά, να δούμε τις περιπτώσεις αυτές, που εξυπηρετεί τη μετάθεση εντός του νομού, μέσα στον οποίο υπηρετεί ήδη ο εκπαιδευτικός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε κύριε Βούρο. Το λόγο έχει ο κ. Λυκουρέντζος.
ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Θα αρχίσω, πάλι, με κάποια πολιτικά σχόλια, διότι, όταν στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων γίνεται τοποθέτηση ότι, «πρώην Υπουργοί έχουν θράσος όταν ομιλούν» - γιατί αυτό υπενοήθη - αναρωτιέμαι, τι χαρακτηρισμοί πρέπει να υπάρξουν σε εκείνους, οι οποίοι αλλά έλεγαν μέχρι χθες και άλλα λένε σήμερα. Γνωρίζετε ότι, αποφεύγω και το έλεγα μέχρι χθες, να κάνω αντιπαράθεση στη Βουλή με την αξιοποίηση δηλώσεων συναδέλφων, για ό,τι έχουν πει κατά καιρούς. Βρίσκω ότι, αυτό δεν είναι «πολιτική ανδρεία», δεν είναι «πολιτική μεγαλοψυχία» και θεωρώ ότι, αυτό είναι η διαφορά μου από την «πολιτική μικροψυχία».
Κατά τα άλλα, κυρία Υπουργέ, δεν σας ζητούμε καμία επιείκεια - η προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Κάντε μας όποια κριτική θέλετε. Επιτεθείτε μας όσο θέλετε, αλλά με συγκεκριμένα στοιχεία. Δεν ζητώ καμία επιείκεια προσωπικά, ούτε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία.
Τρίτον, δεν μπορεί να ακούγεται στην αίθουσα ότι, είναι ντροπή για το πολιτικό σύστημα ή για το εκπαιδευτικό σύστημα το γεγονός ότι, «στα γραφεία μας μας επισκέπτονται εκπρόσωποι και συζητούμε τα αιτήματά τους». Από την ώρα που ακούστηκε αυτή η άποψη μέχρι τώρα, έχουν κατατεθεί πολλές προτάσεις από συναδέλφους, επειδή δεχθήκαμε υπομνήματα, συζητάμε τις θέσεις τους και κανείς δεν είναι υπέρ του ενός εναντίον του άλλου, αλλά είναι μπροστά σε μια πραγματικότητα.
Επί των άρθρων 39 και 40. Κυρία Υπουργέ, δεν θα τα ψηφίσουμε, διότι, γνωρίζουμε ότι, η Επιτροπή η οποία συστάθηκε -  και μάλιστα, κατόπιν προτροπής του ίδιου του Πρωθυπουργού, όπως λέγεται από τους κύκλους της εκκλησίας -  από την Ιερά Σύνοδο υπό την προεδρία του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Περιστερίου για να σας καταθέσει τις προτάσεις, παρότι έχει προτάσεις, δεν έχετε λάβει το υπόμνημά της και δεν το έχετε λάβει υπόψη κατά τη διάρκεια του νομοθετικού σας έργου.
Επίσης, από τα θεσμικά όργανα, που διαβάζω στο άρθρο 39 παράγραφος 4, απουσιάζουν οι εκπρόσωποι της Ιεράς Συνόδου, με τους οποίους θα μπορούσατε να συζητήσετε τα θέματα αυτά.
ΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): «Οι ιερείς» όχι «οι εκπρόσωποι της Ιεράς Συνόδου».
ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Δεν γράφει. Μακάρι. Εάν το συμπεριλαμβάνεται με διαφορετική διατύπωση, εγώ δεν το είδα. Το εξηγείτε κατ' αυτόν τον τρόπο, εγώ το δέχομαι και σταματώ εδώ.
Σχετικά μετά κολέγια, ακούστηκε η κριτική σε ό,τι αφορά τον τίτλο, τον οποίο επιλέξατε. Εδώ, λοιπόν, δεν έχετε να κερδίσετε απολύτως τίποτα. Δεν θέλω να επαναλάβω την επιχειρηματολογία συναδέλφων, οι οποίοι σας εξήγησαν, για ποιο λόγο το κάνετε. Όμως, για τον ίδιο λόγο αρνηθήκατε μία στρατηγικής σημασίας μεταρρύθμιση στη χώρα μας με τη συνταγματική αναθεώρηση. Κυρία Υπουργέ, κυρία και κύριε Υφυπουργέ, εάν τότε είχατε κάνει δεκτή την πρότασή μας για την αναθεώρηση του άρθρου 16, δεν θα συζητούσαμε σήμερα για όλα όσα μας λέει ο εκλεκτός συνάδελφος, ο κύριος Κουράκης, από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για το franchising πανεπιστημιακών τίτλων. Θα είχαμε εγκρίνει τον εκτελεστικό νομό του συντάγματος για την ίδρυση μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, θα είχαμε συνεισφέρει στην ανάπτυξη του ανταγωνισμού μεταξύ των πανεπιστημιακών μας ιδρυμάτων, θα είχαμε τη δυνατότητα να βλέπουμε αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι οποίες θα προήρχοντο από εκεί. Εσείς - οι περισσότεροι και οι περισσότερες - είχατε την τύχη να σπουδάσετε σε αυτά τα πανεπιστήμια - εγώ δεν την είχα - και να «υιοθέτησετε» αυτές τις πρακτικές.
Σε ό,τι αφορά το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ., μην το κάνετε. Υποβαθμίζετε, έτη περαιτέρω, αυτή τη διαδικασία. Γνωρίζετε, ποια είναι η αρμοδιότητα του Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.. Είναι για να πιστοποιεί φορείς υλοποίησης σεμιναρίων και άλλες εκπαιδευτικές μονάδες, όχι όμως κέντρα μεταλυκειακών σπουδών.
Στο άρθρο 47 κάνετε ορισμένες ρύθμισεις, με τις οποίες στο παρελθόν είχατε διαφωνήσει. Ορθώς τις κάνετε, γιατί ήταν και δικές μας νομοθετικές πρωτοβουλίες - όπως είναι για τα νηπιαγωγεία, όπως είναι για την αμοιβή εκπαιδευτικών, από κοινοτικό πρόγραμμα, που δεν μπόρεσαν να εξοφληθούν στο παρελθόν - αλλά θα μείνω στην παράγραφο 15 και 16. Από τη μια μεριά, λέτε ότι, πιστεύετε στο «άνοιγμα των οριζόντων» της ελληνικής εκπαίδευσης, λέτε ότι, θέλετε τις επενδύσεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, σε μια περίοδο μείζονος σημασίας για τα οικονομικά του τόπου, σε μια περίοδο δημοσιονομικής κρίσης και ουσιαστικά υποκρίνεστε απέναντι στους επενδυτές, οι οποίοι επενδύουν στην ιδιωτική εκπαίδευση. Γιατί; Διότι, ουσιαστικά, η λογική σας είναι «κρατικοποίηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη χώρα». Είναι εκτός πραγματικότητας. Δεν μπορείτε να λέτε ότι, «έχει τη δυνατότητα να λύει τη σύμβαση, ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο, για έναν εκπαιδευτικό και αν συμβαίνει να έχει δύο ή τρία εκπαιδευτήρια, αλλά της αυτής ιδιοκτησίας, πάλι, ισχύει για έναν εκπαιδευτικό» και την ίδια ώρα να κάνετε τις αορίστου χρόνου συμβάσεις τη διετία και όχι στην τετραετία. Εδώ, λοιπόν, είναι μια ξεκάθαρη υιοθέτηση των προτάσεων των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, είναι σε βάρος της προοπτικής της ιδιωτικής εκπαίδευσης, την οποία ορθώς περιέγραψε ο εκπρόσωπος τους ότι, συνεισέφερε τα μέγιστα στην ανάπτυξη του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αλλά δεν θέλουμε να αντιληφθούμε την αλήθεια και την πραγματικότητα και να «ανοίξουμε» τις διαδικασίες, να ενισχύσουμε τον ανταγωνισμό, να δώσουμε τη δυνατότητα επιλογής καλύτερου προσωπικού.
Τέλος, μια παρατήρηση για το 35, την περιβόητη «βάση του 10». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρόκειται να πείσουμε τα παιδιά μας να επιλέξουν τμήματα, όταν γνωρίζουν ότι, ως απόφοιτοι αυτών των τμημάτων δεν έχουν καμία τύχη στην αγορά εργασίας. Αυτό είναι το πρόβλημα. Σας παρακάλεσα να ζητήσετε, να δείτε από τη μηχανογράφηση του Υπουργείου, ποιες είναι οι προτιμήσεις των παιδιών στα τμήματα αυτά ως πρώτη και δεύτερη επιλογή. Να δείτε ότι είναι απαξιωμένα τα τμήματα, γιατί οι απόφοιτοι τους δεν έχουν θέση στην αγορά εργασίας. Είπαν και άλλοι συνάδελφοι επιχειρήματα, θέλω να επαναλάβω. Δεν μπορεί να ισχύει η λογική ότι, «έχουμε πανεπιστήμια, έχουμε Τ.Ε.Ι. και πρέπει, σώνει και καλά, να έχουμε και φοιτητές». Πρέπει να παρέχουν σύγχρονη γνώση, επαγγελματικά εφόδια στα παιδιά, για να μπορούν να δουλέψουν. Επαναλαμβάνω: σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης δεν μπορούμε να «φορτώνουμε βάρη» στο δημόσιο και να ακυρώνουμε ελπίδες των νέων παιδιών της πατρίδας.
Τέλος - επειδή προηγουμένως παρέλειψα - στο δεύτερο κεφάλαιο «Επιλογή Στελεχών της Εκπαίδευσης» άρθρο 11 παράγραφος 4, ζητάτε από ανθρώπους, οι οποίοι απέκτησαν ένα διδακτορικό δίπλωμα, να έχουν πενταετή διδακτική προϋπηρεσία, ενώ έχουν οκταετή προϋπηρεσία - όχι μόνο διδακτική, αλλά συμμετοχής στην εκπαίδευση - την ώρα που θέλουμε, η νέα γνώση να μεταδίδεται με τον συντομότερο δυνατό τρόπο και να διαχέεται στην εκπαιδευτική μας κοινότητα.
 
 
 
                   (Συνέχεια ομιλίας κ. ΑΝΔΡΕΑ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΥ)
Κάντε το τα 5 χρόνια για όσους έχουν προϋπηρεσία 8ετή κάντε το 2. Δε μπορεί να έχουν και συμμετοχή για 8 χρόνια στην εκπαίδευση, και 5 χρόνια τακτική υπηρεσία και διδακτορικό για να μπορέσουν να διακριθούν και να αξιοποιηθούν στις διοικητικές δομές, κάντε το 2, είναι μια πρόταση που πιστεύω ότι δικαιώνει τους κόπους για όσους πήγαν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές. Ευχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστώ κ. Λυκουρέντζο.
Το λόγο έχει ο κ. Αναστασιάδης.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Επειδή μιλάω για πρώτη φορά θα μου επιτρέψετε να κάνω και ένα σχόλιο και να μιλήσω συνολικά. Θα αναφερθώ πολύ επιγραμματικά γιατί τα περισσότερα, ίσως όλα, έχουν ακουστεί από όλους τους συναδέλφους. Καταρχήν να αναφέρω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αποτελεί ούτε νόμο πλαίσιο ούτε τομή όπως αναφέρθηκε και προβλήθηκε πάρα πολύ από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αποτελεί στην ουσία ένα νομοσχέδιο που φέρνει αποσπασματικές διατάξεις και κατά περίπτωση αντιμετωπίζει ή προσπαθεί να αντιμετωπίσει για να δώσει λύσεις σε προβλήματα χρόνια ή μη της παιδείας. Το λέω αυτό γιατί είναι πολύ σοβαρή η υπόθεση παιδείας για μια χώρα, κυρία Υπουργέ και για ένα λαό για να αντιμετωπίζεται τόσο ανεύθυνα και επιφανειακά. Γιατί τι άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς όταν ένα τέτοιο σοβαρό νομοσχέδιο έρχεται με τον τρόπο και με την διαδικασία και την ταχύτητα που έρχεται και ζητείται από τη Βουλή να ψηφιστεί. Μια μέρα το συζητάμε ουσιαστικά κύριε συνάδελφε, ενώ θα έπρεπε να το συζητάμε τρεις μέρες. Αντιλαμβάνεστε ότι μια μέρα δεν αρκεί να μελετηθεί σε βάθος το νομοσχέδιο που έχει τη βαρύτητα και τη σοβαρότητα αυτή, αλλά και εν πάση περιπτώσει, δεν υπήρχε τόσο πιεστική ανάγκη λίγες μέρες πριν από τις πανελλαδικές εξετάσεις να έρθει το νομοσχέδιο, που ενδεχομένως να δημιουργήσει όπως αναφέρθηκε από συνδικαλιστικούς φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας - δεν ξέρω αν το ανακάλεσαν – μια αναταραχή. Στα έγγραφα που μας έστειλαν οι συνδικαλιστικοί φορείς αναφέρουν απεργιακές κινητοποιήσεις, τα έχω, νομίζω ότι τα έχετε και εσείς. Θα είναι πολύ σωστό και για μας ευχάριστο να μην πάνε σε μια τέτοια διαδικασία και να ταλαιπωρήσουν τα παιδιά.
Τώρα όσον αφορά τα άρθρα θα μου επιτρέψετε να επανέλθω στο σύνολο, άλλωστε είμαι και ο τελευταίος ομιλητής και δεν θα έχετε πρόβλημα, θα έρθω καταρχήν στο άρθρο 3 που αναφέρεται στους πολύτεκνους.
Οι νόμοι δεν θα πρέπει να είναι ισοπεδωτικοί, πρέπει να έχουν και κοινωνική ευαισθησία. Αντιλαμβάνεστε ότι η πολύτεκνη οικογένεια είναι από τις οικογένειες που έχουν τα μεγαλύτερα βάρη στη χώρα και είναι αυτοί που τροφοδοτούν τη χώρα με την φρεσκάδα της νέας γενιάς. Νομίζω ότι η κατάργηση των γενικών καταστάσεων κινείται σε λάθος κατεύθυνση θα έπρεπε να ενισχυθεί αυτή η διαδικασία ώστε να δώσει και προοπτικές τεκνοποίησης στα νέα ζευγάρια. Άλλωστε λέχθηκε και έτσι είναι ότι από την ημέρα που εφαρμόστηκε η τεκνοποίηση στην Ελλάδα έχει ενισχυθεί, αλλά στο θέμα της μοριοδότησης και των πολυτέκνων, αλλά και των ατόμων με ειδικές ανάγκες νομίζω ότι οι 5 και οι 3 μονάδες είναι πολύ λίγες εάν δεν είναι κοροϊδία στις 130 μονάδες. Θα πρέπει να το δείτε και να αναθεωρήσετε και εκεί κυρία Υπουργέ, νομίζω ότι πρέπει να ενταχθούν οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι οποίες και αυτές είναι οικογένειες με ιδιαίτερα προβλήματα.
Το θέμα της αξιολόγησης έχει λεχθεί ότι δεν είναι θολό, είναι σαφές. Δεν συμφωνούμε σε αυτά, δεν είναι σαφής ο τρόπος ο οποίος θα γίνει η αξιολόγηση και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά και των εκπαιδευομένων. Είπατε ότι θα το φέρουμε στη συζήτηση και τότε θα τοποθετηθούμε. Στην κατάργηση του άρθρου 35, στην κατάργηση της βάσης του 10 νομίζω ότι και εσείς οι ίδιοι που το φέρνετε αυτό δεν το πιστεύετε. Δεν συνιστά σε καμία περίπτωση αναβάθμιση της παιδείας και βεβαίως δε μπορεί κανείς να πιστέψει ότι η κατάργηση του 10 θα αναβαθμίσει την παιδεία. Είναι σαφές ότι αυτό γίνεται για μικροκομματικούς σκοπούς, γίνεται γιατί πιέζουν κάποια περιφερειακά Τ.Ε.Ι. να έχουν φοιτητές, αλλά αυτό δε λύνει το πρόβλημα κανενός. Ίσως να βοηθά και την εκάστοτε κυβέρνηση διότι μειώνει το ποσοστό της ανεργίας, αλλά αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια θα έρθουν στην αγορά εργασίας και θα προστεθούν.
Θα έπρεπε κυρία Υπουργέ, αντί να πάμε στην κατάργηση της βάσης του 10 να πάμε σε έναν ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και στα πανεπιστήμια. Υπάρχουν πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. στην περιφέρεια που έχουν υποδομές, που έχουν εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό ενώ δεν έχουν και ούτε θα έχουν φοιτητές. Τμήματα που θα δεχτούν τους φοιτητές μετά την κατάργηση της βάσης του 10, δεν πρόκειται να φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα και δεν πρόκειται και οι ίδιοι οι φοιτητές που θα πετύχουν να πάνε να φοιτήσουν σε αυτά. Γνωστό είναι ότι πέρα από το γεγονός ότι κάποιοι δε θα μπορέσουν να τελειώσουν τις σχολές τους  δεν θα έχουν και τη γνώση, βγαίνοντας στην αγορά εργασίας. Βλέπω ότι δεν θα έχουν καμία τύχη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστώ κ. Αναστασιάδη.
Το λόγο έχει η κυρία Υπουργός.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Πρέπει να ευχαριστήσω τους συναδέλφους γιατί σήμερα πράγματι ήταν μια εξαιρετικά γόνιμη συνεδρίαση με πολλές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις και προτάσεις και θα γίνει μια πολύ σοβαρή επεξεργασία και αύριο και το Σαββατοκύριακο ώστε να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε όλη τη δημιουργική λειτουργία της Επιτροπής.
Θέλω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να χαιρετήσω σήμερα την πολύ σαφή και κατηγορηματική στάση των ομοσπονδιών ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε απεργίες στις εξετάσεις. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ υπεύθυνη στάση, θεωρώ ότι είναι αυτονόητο γι’ αυτό και ποτέ μου δεν το σχολίασα. Δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι άλλο και βεβαίως, δεν ήταν δυνατόν να ορίσουμε τις νομοθετικές περιόδους ή την επιλογή των συζητήσεων με βάση το πότε γίνονται οι εξετάσεις στη χώρα.
Θα μας δοθεί η δυνατότητα και στην Ολομέλεια, αλλά να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις, εξηγώντας έτσι και ορισμένες επιλογές. Αρκετοί συνάδελφοι, κυρίως της Αριστεράς, αναφέρθηκαν στο θέμα της κατά προτεραιότητας αποσπάσεως των μελών Δ.Ε.Π.. Γιατί θα πρέπει να σταθούμε σ’ αυτό;
Υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία πρέπει να υπόκεινται σε κάποιες αρχές. Όταν δίνεται κατά προτεραιότητα απόσπαση, ξέρετε πόσα παραδείγματα υπάρχουν; Υπάρχει πάντα και σε όλες τις αντίστοιχες νομοθεσίες το θέμα των στρατιωτικών και των δικαστικών γιατί η Πολιτεία υποχρεωτικά τους μεταθέτει κάθε 4 χρόνια. Οι εισαγγελείς μετατίθενται υποχρεωτικά, επίσης και οι δικαστικοί λειτουργοί και οι στρατιωτικοί. Αν πάρουμε όλο τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, πείτε μου γιατί είναι διαφορετικό εάν μία μηχανικός δουλεύει σε μια νομαρχία και ο σύζυγός της είναι εκπαιδευτικός διορισμένος σε ένα άλλο νομό; Εκεί δεν είναι ένα σαφές θέμα; Και ο ένας επιστήμονας είναι, ο μηχανικός, γιατί ο επιστήμονας Δ.Ε.Π. είναι διαφορετικό πράγμα; Αν θελήσουμε να βάλουμε μια αρχή, για να αιτιολογήσουμε γιατί οι Δ.Ε.Π. και όχι οι μηχανικοί των νομαρχιών; Γιατί οι Δ.Ε.Π. και όχι οι γιατροί που δουλεύουν στο Ε.Σ.Υ.; Γιατί οι Δ.Ε.Π. και όχι οι υπάλληλοι των περιφερειών; Βλέπετε ότι δεν έχει τέλος ο κατάλογος αυτός. Μια επιλογή που θα μπορούσε να γίνει, επειδή στο δημόσιο τομέα και το τονίσαμε αρκετά υπάρχει η λογική των συνυπηρετήσεων στους τομείς στους ίδιους χώρους θα μπορούσε να είναι οι εκπαιδευτικοί. Η συνυπηρέτηση των εκπαιδευτικών.
 
 
 
 
 
                   (Συνέχεια ομιλίας της κυρίας ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, Υπουργού Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων)
 
Όχι της τριτοβάθμιας ή της δευτεροβάθμιας, όπου εκεί όμως θα πρέπει να δίνετε, όπως καταλαβαίνετε κατά προτεραιότητα, αλλά όταν υπάρχουν ανάγκες. Αυτό θέλω να συμφωνήσουμε, ότι εάν δεν υπάρχουν ανάγκες, εάν δεν υπάρχουν κενά, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιου είδους κινήσεις, γιατί όπως είπαμε πολλές φορές το πρώτο και βασικό θέμα είναι το σχολείο.
Επίσης, θα ήθελα να κάνω μία σύντομη παρατήρηση, αλλά θα υπάρξει και η δυνατότητα πολύ μεγαλύτερης ανάλυσης και στην Ολομέλεια. Έγινε η συζήτηση για το θέμα των ιδιωτικών σχολείων. Θέλω να σας θυμίσω, ότι εάν θέλουμε νε μιλήσουμε απλά για το θέμα της καταγγελίας των συμβάσεων, καταργείται το 33% αυτών, που απολύονται μόλις συμπληρώσουν τα 6 χρόνια. Δηλαδή, φέτος ή του χρόνου ή πέρσι ένα σχολείο, που έχει τη δυνατότητα να απολύσει ένα εκπαιδευτικό, απέλυε 4 και 5, βεβαίως με την προϋπόθεση ότι πήγαιναν στο Δημόσιο. Η λογική είναι ότι το ιδιωτικό σχολείο δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση, και θα συμφωνήσουμε σε αυτό, μια κλασική ιδιωτική επιχείρηση. Γιατί βεβαίως και το πρόγραμμα του σχολείου πρέπει να συνάδει με το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, τουλάχιστον στο βασικό του κορμό. Θα συζητήσουμε, στη συνέχεια, την ευελιξία του προγράμματος σε όλα τα σχολεία και όχι μόνο στα ιδιωτικά. Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που αφορούν τους εκπαιδευτικούς, υπάρχει έλεγχος του σχολείου, αφού ξέρετε ότι τα ιδιωτικά σχολεία ανήκουν στις διευθύνσεις εκπαίδευσης, και ελέγχονται από τις διευθύνσεις εκπαίδευσης. Υπάρχουν περιφερειακά όργανα, τα ΠΥΣΔΕ, τα οποία είναι η λογική της δημόσιας συγκρότησης, η οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις στο ιδιωτικό σχολείο. Δεν είναι λοιπόν το ιδιωτικό σχολείο ιδιωτική επιχείρηση, εάν ήταν δεν θα έπρεπε να μιλάμε καθόλου για το θέμα των σχέσεων εργασίας, 2% είναι στις επιχειρήσεις το θέμα της καταγγελίας των συμβάσεων. Όταν όμως λέμε μία αιτιολογημένη, ή αναιτιολόγητη ή οτιδήποτε άλλο, η μη απόλυση σημαίνει, ότι όταν υπάρχει μία καταγγελία της σύμβασης, προφανώς ο εργαζόμενος έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στα δικαστήρια, και να αποδείξει το καταχρηστικόν της απόλυσης.
Στην άλλη περίπτωση, σε συζητήσεις, που έγιναν, γιατί ξέρετε είναι μια διαδικασία που κράτησε αρκετό χρόνο, η Υφυπουργός, που είχε την ευθύνη πολλών επιμέρους διαπραγματεύσεων, συζητήσεων, διαβουλεύσεων, γιατί όλο αυτό το νομοσχέδιο εμπλέκει πάρα πολλούς φορείς, είχε τη δυνατότητα να ακούσει, επί μακρόν, και τους 2 φορείς. Η πρόταση, στην οποία καταλήξαμε, είναι τέτοια, που επ’ ουδενί να μην ταυτίζει την ιδιωτική επιχείρηση με το ιδιωτικό σχολείο, αλλά την ίδια στιγμή να ξέρουμε ότι υπάρχει μία διαφορά. Είναι άλλο το ιδιωτικό σχολείο και είναι άλλο το δημόσιο. Στο ιδιωτικό σχολείο οι γονείς επιλέγουν να πάνε και να πληρώσουν, και επομένως η ποιότητα, η επιλογή των στελεχών, η ειρήνη στο σχολείο είναι οι προϋποθέσεις για να λειτουργήσει το σχολείο. Δεν μπορεί ένας, που έχει επενδύσει σε ένα ιδιωτικό σχολείο να μην θέλει το ιδιωτικό σχολείο να είναι πολύ καλό, απλά δεν θα πάει κανένας. Βεβαίως, επαναλαμβάνω, ότι και το πιστοποιητικό εκπαιδευτικής επάρκειας είναι υποχρεωτικό, και η δοκιμαστική περίοδος, και η αξιολόγηση για τα ιδιωτικά σχολεία.
Θα τελειώσω, γιατί ακούστηκε πολλές φορές στην αίθουσα, δεν θα αναφερόμουν αλλιώς. Δεν υπήρξε καμία συμφωνία ούτε με την Υφυπουργό ούτε με εμένα. Έγιναν συζητήσεις με όλους τους φορείς, εμείς δεν είμαστε Υπουργείο Εργασίας, ούτε τριμερείς κάνουμε ούτε το Υπουργείο Παιδείας μπορεί να κάνει συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως είπανε τα συνδικάτα. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις αφορούν την οικονομική κατάσταση των εργαζομένων, δεν γίνεται με το Υπουργείο Παιδείας και βέβαια το Υπουργείο Παιδείας διαπραγματεύεται μόνο ένα πράγμα: το θέμα της λειτουργίας της τάξης και δεν διαπραγματεύεται την ποιότητα της τάξης.
Κύριοι συνάδελφοι, θέλω όλοι να κάνουμε μία προσπάθεια. Είμαι σίγουρη ότι όλοι βομβαρδίζεστε από αιτήματα, από πολίτες, από συγκεκριμένα προβλήματα, από μεγάλες ομάδες του πληθυσμού και με πάρα πολύ μεγάλη ένταση, πόσο μάλλον εγώ ή το Υπουργείο Παιδείας. Συμφωνήσαμε η πλειοψηφία, ότι πάνω από όλα είναι η τάξη, το σχολείο,  ότι νομοθετούμε με βάση και προτεραιότητα, την ποιότητα στο σχολείο, το τι θέλουμε να είναι μέσα στην τάξη. Αφού συμφωνήσουμε σε αυτό μετά καταλήγουμε στην α’ εξαίρεση, στην β’ εξαίρεση, στον γ’ πίνακα, στον δ’ πίνακα, δεν έχουν τέλος σας διαβεβαιώ. Δεν έχουν τέλος οι πίνακες γιατί είναι πάρα πολλές οι κατηγορίες των ανθρώπων, που έχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Δεν έχουν οι μονογονεϊκές οικογένειες για να σας πω ένα παράδειγμα, μπαίνοντας, που είχα μία αντίστοιχη συνάντηση; Υπάρχουν πάρα πολλές κατηγορίες. Επομένως θεωρώ πολύ σημαντικό το ερώτημα, που είναι και δίλλημα, που έβαλα την πρώτη ημέρα: Νομοθετούμε για το σχολείο; Νομοθετούμε για τους μαθητές, που δεν μπορούν να έρθουν σε αυτή την τάξη να μιλήσουν; Ή νομοθετούμε για επιμέρους κοινωνικές ομάδες; Εάν κάνουμε το δεύτερο είναι άλλου είδους συζήτηση, είναι ένα Υπουργείο απασχόλησης των εκπαιδευτικών. Εάν είναι ένα Υπουργείο Παιδείας, που πρέπει να δει την ολότητα του θέματος δηλαδή, το σχολείο, τάξη, μαθητής, εκπαιδευτικός, γονιός, κοινωνία, ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή, πρόοδος, αν πρέπει να τα δει όλα, τότε είναι άλλου είδους η συζήτηση.
Έρχομαι στα 3 τελευταία κεφάλαια και επειδή η συζήτηση έγινε και την πρώτη μέρα, θα ήθελα να απαντήσω σε κάποια από τα ζητήματα, που έβαλαν οι κύριοι συνάδελφοι. Στο θέμα του συστήματος διανομής, δεν αλλάζει τίποτε επί της ουσίας κ. Κουράκη, είναι 2 τα συγγράμματα, είναι δυνατότητα επιλογής, απλά όπως είπα και προχθές, η βασική λογική είναι η δυνατότητα, επιχειρώντας το από φέτος, να μπορεί να υπάρξει πλήρης ηλεκτρονική καταγραφή των συγγραμμάτων, παραγγελία από το διαδίκτυο, με μεγάλη εξοικονόμηση και πόρων αλλά και  αντιμετώπιση των προβλημάτων των φοιτητών.
Άκουσα τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας για το θέμα των μελών ΔΕΠ. Νομίζω ότι είναι από τα θέματα, που αν δοθούν επιχειρήματα, μπορούν να συζητηθούν.
Το θέμα της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στη βάση του «10». Θα επιμείνω σε ένα πράγμα: ότι η ανάγκη συνολικής αλλαγής στη χώρα, όσον αφορά και τη τριτοβάθμια εκπαίδευση και το σύστημα πρόσβασης, είναι η βασική μας συζήτηση και το βασικό μας θέμα και γι’ αυτό τον Ιούνιο θα ξεκινήσει η συζήτηση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εάν δεν αλλάξει το Λύκειο και η τριτοβάθμια, το να πας να αλλάξεις στο μέσον, την πρόσβαση από το ένα στο άλλο, θα μας οδηγήσει σε μία ακόμη αποτυχημένη απόπειρα. Θα γίνουν όλα και θα γίνουν με ταχύτητα, γιατί δεν έχουμε χρόνο. Όλοι πρέπει να πάρουμε χρόνο από το χρόνο, όμως στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έχουμε επαναλάβει ότι η βάση του «10» δεν έχει καμία παιδαγωγική τεκμηρίωση. Δεν θα επαναλάβω πράγματα, που ειπώθηκαν πολλές φορές στην αίθουσα, και πράγματα, τα οποία έχουν απασχολήσει εξαιρετικά την Ελληνική κοινωνία. Εμείς θέλουμε και φέτος να δοθεί η ευκαιρία σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων να έχουν τη δυνατότητα να φοιτήσουν, εφόσον το επιλέξουν, σε ένα από τα τριτοβάθμια ιδρύματα, κυρίως βεβαίως στα Τεχνολογικά ιδρύματα. Εφόσον χωρίς να υπάρχει βάση, χωρίς να υπάρχει αυτό το εμπόδιο, που έχει αποδειχθεί ότι οδήγησε χιλιάδες παιδιά σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, όχι πάντοτε ποιότητας, ή και σε πανεπιστήμια των γειτονικών μας χωρών, που άρχισε πάλι να αυξάνει ο αριθμός, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Αφού δεν πρέπει να συμβεί αυτό, θεωρούμε ότι σε αυτά τα παιδία πρέπει να δοθεί η ευκαιρία, εφόσον επιλέξουν να πάνε. Εκτιμώ δε, ότι είναι μία πολύ σοβαρή ένδειξη, αν και φέτος, που δεν θα υπάρχει η βάση του «10», δεν υπάρξουν ιδρύματα, που έχουν την συμμετοχή των φοιτητών που πρέπει, τότε πραγματικά οι αποφάσεις είναι πολύ πιο εύκολες.
Θα κάνω μόνο 2 παρατηρήσεις για το θέμα των εκκλησιαστικών γυμνασίων και λυκείων. Δεν ξέρω εσείς αν έχετε κάποια πρόταση από την Επιτροπή υπό τον Μητροπολίτη Περιστερίου, εμείς δεν έχουμε. Επειδή μου είπατε «δεν λάβατε υπόψη σας τις προτάσεις της επιστολής», δεν υπάρχει καμία επιστολή. Και πρέπει να σας πω ότι τα θέματα αυτά μπήκαν και στο εποπτικό συμβούλιο, η εκκλησιαστική εκπαίδευση ανήκει στη δημόσια εκπαίδευση, εφόσον ανήκει στη δημόσια εκπαίδευση, πρέπει να λειτουργεί με τους όρους της δημόσιας εκπαίδευσης. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση και μέσα στα όργανα να υπάρχει εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, αλλά να είναι θεολόγος, να είναι λαϊκός και όχι ιερέας, δεν γίνεται να έχουμε υπηρεσιακά συμβούλια με την συμμετοχή Μητροπολιτών.
 
 
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων)
Εσείς αν έχετε κάποια πρόταση από την επιτροπή υπό τον Μητροπολίτη Περιστερίου εμείς δεν έχουμε. Πώς πρέπει να την έχουμε δηλαδή; Επειδή μου είπατε δεν λάβατε υπόψη σας τις προτάσεις της επιστολής, δεν υπάρχει καμία επιστολή. Πρέπει να σας πω ότι τα θέματα αυτά μπήκαν και στο Υπουργικό Συμβούλιο, η εκκλησιαστική εκπαίδευση ανήκει στη δημόσια εκπαίδευση. Εφόσον ανήκει στην δημόσια εκπαίδευση πρέπει να λειτουργεί με τους όρους της δημόσιας εκπαίδευσης. Να υπάρχει εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου μέσα στα όργανα αλλά να είναι θεολόγος, να είναι λαϊκός και όχι ιερέας. Δεν γίνεται να έχουμε υπηρεσιακά συμβούλια με την συμμετοχή μητροπολιτών.
Υπεύθυνος είναι ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος ο οποίος είναι υπεύθυνος για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με τον οποίο είχαμε έρθει πολλές φορές σε επαφή όπως και με τον Μητροπολίτη Σύρου ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα ιδρύματα που φιλοξενούν τα παιδιά. Επανειλημμένα ήταν μαζί μας, επανειλημμένα βρεθήκαμε μαζί τους και βεβαίως, συζητήσαμε και στο Εποπτικό Συμβούλιο που συμμετέχουν. Υπάρχει επεξεργασία, υπάρχουν προτάσεις δεν σημαίνει όμως ότι όταν κάνεις διαβούλευση αποδέχεσαι υποχρεωτικά και τις προτάσεις των άλλων. Λοιπόν, τι λέει αυτή η απόφαση; Ότι θα πάμε σε συγχωνεύσεις. Δεν γίνεται να υπάρχουν λύκεια και γυμνάσια που λειτουργούν με 17, 20, 25 παιδιά στο σύνολό τους. Θεωρούμε ότι πάνω απ’ όλα είναι παιδαγωγικό θέμα.  Δεν μπορεί να λειτουργούν τόσες εξατάξιες δομές με ελάχιστο αριθμό παιδιών. Υπάρχει λοιπόν μια αλλαγή και όσον αφορά τη δομή των γυμνασίων και των λυκείων αλλά και των οργάνων και βεβαίως, υπάρχει μια πλήρης εξομοίωση όλων των διαδικασιών της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης με την δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση.
Όσον αφορά στα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Όταν νομοθετείς –νομίζω ότι έχει ωριμάσει εξαιρετικά η δημοκρατία μας νομοθετεί κάποιος όταν θέλει να απολογηθεί ή να αποδείξει κάτι σε κάποιον, έστω και αν αυτή είναι η ηρωική αριστερά μιας συγκεκριμένης περιόδου. Δεν γίνεται γι’ αυτό το λόγο. Νομοθετούμε μέσα σε ένα συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο ευρωπαϊκό και σε ένα συγκεκριμένο συνταγματικό πλαίσιο. Αυτή είναι η συγκεκριμένη κατάσταση. Τι πρέπει να εξυπηρετήσουμε νομοθετώντας; Τα εξής: να λάβουμε σοβαρά υπόψη μια πραγματικότητα η οποία έχει δημιουργηθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην αγορά γύρω από την οποία υπάρχουν και οικονομικές διεργασίες και εμπλέκονται πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι. Είναι παραπάνω από 30 χιλιάδες νέοι άνθρωποι. Εδώ λοιπόν με σοβαρότητα και με ρεαλισμό να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες που αυτά τα κέντρα θα λειτουργούν απρόσκοπτα και θα εξυπηρετούν το ρόλο για τον οποίο έχουν δημιουργηθεί. Επόμενο βασικό στοιχείο είναι ότι αυτά τα κέντρα έτσι όπως λειτουργούν θα πρέπει να παρέχουν υπηρεσίες οι οποίες είναι αντίστοιχες αυτών που υπόσχονται και αυτών που μπορούν να δώσουν. Εδώ είναι και τα δύο ενδιαφέροντα, το τι μπορούν να δώσουν και από το ελληνικό σύνταγμα δεν μπορούν να δώσουν παραπάνω από μια βεβαίωση και το τι υπόσχονται. Εδώ είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη μας γιατί δεν μπορεί να υπόσχεται κανείς λαγούς με πετραχήλια. Δεν μπορεί κανείς να λέει ότι θα δώσει πτυχίο πανεπιστημίου ούτε μπορεί να υπόσχεται πράγματα τα οποία όταν τον ελέγχεις δεν τα κάνει.
 Άρα η ελληνική πολιτεία τι πρέπει να κάνει; Πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις όπου θα ελέγχονται αυτά τα οποία δηλώνονται και θα δίνεται η δυνατότητα σε γονείς και μαθητές να έχουν μια πραγματική εικόνα γιατί επιλέγουν να πάνε να δώσουν σημαντικά ποσά οι οικογένειες εκεί. Κάνουν και επιλογές ζωής τα παιδιά.
 Το επόμενο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει όλα αυτά να είναι σε συμφωνία με το ευρωπαϊκό πλαίσιο το οποίο πολύ λίγο αντιλαμβάνεται την ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχει ελεύθερη εγκατάσταση σε όλη την Ευρώπη και αυτών των ειδών κέντρων, στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Δεν μπορούμε ούτε να τα κλείσουμε βάζοντας ένα λουκέτο ούτε όμως να τα κάνουμε και πανεπιστήμια όπως θα ήθελαν. Η ισορροπία ανάμεσα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και το Σύνταγμα έχει εξυπηρετηθεί ως εξής: τα κέντρα αυτά δεν τα ονομάζουμε κολέγια ή για να είμαι πιο ακριβής δεν θεσμοθετούμε με νόμο την ύπαρξη μιας εκπαιδευτικής δομής η οποία λέγεται κολέγιο και η οποία στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών δίνει πτυχία ανεγνωρισμένα. Αυτό δεν συμβαίνει στη χώρα μας και δεν μπορεί να συμβεί. Δεν είναι θέμα πολιτικής βούλησης, δεν μπορεί να συμβεί.
 Επομένως, αυτό που ορίζουμε είναι το κέντρο. Αυτό το κέντρο βεβαίως μπορεί να συνεργασθεί με ξένα πανεπιστήμια μέσα από το θεσμό της δικαιόχρησης. Ο θεσμός της δικαιόχρησης πρέπει να ελεγχθεί. Υπάρχουν κέντρα τα οποία είναι πολύ καλά. Δηλαδή, έχουν επενδύσεις, συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού, έχουν πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές, προσπαθούν και σέβονται. Υπάρχουν εθνικές αρχές οι οποίες δεν ελέγχουν για να είμαστε ακριβείς αυτά τα κέντρα, ελέγχουν τα πανεπιστήμια που συνεργάζονται με τα κέντρα. Όμως υπάρχει και ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν σε αυτούς τους 40 φακέλους και κέντρα τα οποία συνεργάζονται με δομές πάρα πολύ αμφισβητούμενες σε χώρες της Ευρώπης στις οποίες δεν υπάρχει καμία αρχή πιστοποίησης. Δεν υπάρχει καμία αρχή ελέγχου και είναι ευρωπαϊκές χώρες. Δεν μπορούμε να νομοθετήσουμε για την συνεργασία με μια χώρα της Ευρώπης ούτε με δύο χώρες. Να νομοθετήσουμε και να αφορά το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών. Τι κάνουμε λοιπόν;
 Όσον αφορά στο νομοθετικό πλαίσιο λαμβάνουμε υπόψη σημαντικό μέρος των παρατηρήσεων της ΕΕ και λέω σημαντικό μέρος γιατί δεν λαμβάνουμε υπόψη όλες τις παρατηρήσεις, αυτές οι οποίες μας προφυλάσσουν θεμελιωδώς από τις προσφυγές. Έχουμε λάβει υπόψη και έχουμε διαπραγματευθεί σε σοβαρό βαθμό και την ίδια στιγμή όπως έχω ενημερώσει την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων έχουμε ξεκινήσει με πρωτοβουλία μας διαδικασία στην ΕΕ ώστε οι αρχές διασφάλισης ποιότητας σε μια χώρα να μπορούν να έχουν διμερή συμφωνία με την αντίστοιχη στην π.χ. Βρετανία ώστε ότι ελέγχει η Βρετανική Αρχή να μπορεί να το ελέγξει ανά πάσα στιγμή η ελληνική αρχή. Αυτό είναι μια δύσκολη διαδικασία γιατί οι περισσότερες χώρες δεν ενδιαφέρονται. Θεωρούμε όμως και νομίζουμε ότι το έχουμε τεκμηριώσει σωστά ότι είναι η βάση για την ποιότητα των υποδομών στην Ευρώπη. Τώρα γιατί πάμε στο ΕΚΙΠΙΣ;
Κύριοι συνάδελφοι, με τον προηγούμενο νόμο σας θυμίζω ότι στην Βουλή επειδή τότε είχα την ευθύνη της Αντιπολίτευσης είχα πει ότι πραγματικά γινόταν μια προσπάθεια να μπει μια τάξη στο χάος. Ποιος ήταν ο φορέας που έδινε τις άδειες; Ήταν μια εννεαμελής επιτροπή η οποία ορίζονταν από τον Υπουργό η οποία ουσιαστικά δεν είχε υπηρεσίες από κάτω, δηλαδή την πιστοποίηση των υποδομών, των προγραμμάτων, τον έλεγχο του φρανζάινζινκ τα τεράστια νομικά δεδομένα.
 Έπρεπε αυτοί οι εννέα άνθρωποι να τα ελέγξουν, στοίχιζε 55 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο μόνο η λειτουργία της Επιτροπής και είχε να δώσει άδειες στα 40 αυτά κολέγια. Ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατον να λειτουργήσει ακόμα και αν επιχειρούσε, δεν επιχείρησε να λειτουργήσει. Έδωσε τις άδειες χωρίς να ανοίξει κανένα φάκελο. Πήραν 40 φακέλους και έδωσαν 40 άδειες. Είναι μια καινούργια διαδικασία. Μέχρι τώρα δεν δίναμε άδειες σ’ αυτά τα κέντρα. Από λάθος και από το ότι κλείναμε τα μάτια επί πολλά χρόνια. όταν όμως αποφασίζεις ότι αυτό το πράγμα πρέπει να το βάλεις σε τάξη πρέπει να έχεις από κάτω δομές. Θα πεις θα δώσω άδεια. Για να δώσω άδεια πρέπει να υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου αυτού του φακέλου. Γι’ αυτό και βρήκαμε το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης στο οποίο θα πρέπει να γίνει ειδική υπηρεσία για να μπορεί πραγματικά με δομές και αντικειμενικούς τρόπους και μητρώα πιστοποιημένα να μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά. Βεβαίως, την ευθύνη την έχει πάντοτε το Υπουργείο αλλά η προσπάθεια ήταν να μπει μια τάξη που να οδηγήσει σε αντικειμενικά αποτελέσματα που δεν θα το αμφισβητήσει κανείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ σε όλες μου τις ομιλίες ήμουν πάρα πολύ προσεκτική στις λέξεις που χρησιμοποίησα. Δεν είπα ούτε για μεγάλες τομές, ούτε για μεγάλες μεταρρυθμίσεις, είπα ένα πολύ απλό πράγμα. Αυτό το νομοσχέδιο στον κεντρικό του κορμό που αφορά τους εκπαιδευτικούς ένα πράγμα κάνει. Την επανάσταση του αυτονόητου. Δηλαδή αυτό που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και που θα έπρεπε αυτονόητα να υπηρετείτε από τη λογική και τη θέληση όλων.
Η σημερινή συζήτηση στη Βουλή με κάνει πάρα πολύ αισιόδοξη. Θεωρώ ότι στο σύνολό της η συμμετοχή των Βουλευτών αγκαλιάζει και υποστηρίζει αυτή τη λογική.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Να προχωρήσουμε στην ψηφοφορία επί των άρθρων. Γίνονται δεκτά τα άρθρα 1 – 32 της πρώτης ενότητας;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επομένως τα άρθρα 1 -32 γίνονται δεκτά κατά πλειοψηφία.
Γίνονται δεκτά 33 – 48 της δεύτερης ενότητας;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επομένως τα άρθρα 33 – 48 γίνονται δεκτά κατά πλειοψηφία.
Γίνεται δεκτό το σχέδιο νόμου και στο σύνολό του;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επομένως το σχέδιο νόμου γίνεται δεκτό επί της αρχής, επί των άρθρων και στο σύνολό του, κατά πλειοψηφία.
Στη συνέχεια γίνεται η γ΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες είναι οι Βουλευτές κ.κ.:
Τέλος και περί ώρα 20.30΄ λύθηκε η συνεδρίαση.
 
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ                                    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
 

Πρόσφατα άρθρα