Απάντηση στις επιθέσεις της ΟΛΜΕ

του Μανώλη Χρυσόγελου

                                Εκπαιδευτικού ΠΕ.12 - Γεν. Γραμματέα ΑΣΠΕ
                                             και  μέλους  ΔΣ της ΠΕνΕΠ
 
              Συνάδελφοι,  το τελευταίο χρονικό διάστημα κάποιοι συνδικαλιστές,  υβρίζουν, συκοφαντούν... τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς ως να είμαστε εμείς  οι υπαίτιοι για τα χάλια της παιδείας μας, ως να μην έχουμε παιδιά εμείς στα σχολεία… και  δυστυχώς από ότι φαίνεται, στις επιθέσεις των αυτές έχουν και  τη παρότρυνση  του συνδικαλιστικού μας φορέα της ΟΛΜΕ.
              Το «διαίρει  και βασίλευε…» ,  πάντα έπιανε και πιάνει τόπο σε αυτή τη χώρα… «θέλουμε να πεθάνει η κατσίκα» του γείτονά μας, αντί να παλέψουμε π.χ  ώστε να  απαλλαγούν όλοι οι συνάδελφοι από τις εξωδιδακτικές εργασίες και να διοριστούν  Γραμματείς στα Σχολεία μας.
          Είμαι ένας από αυτούς που αγωνίσθηκαν  για τον διορισμό των  συναδέλφων  πολύτεκνων εκπαιδευτικών (χωρίς να κάνω χρήση εγώ ή η σύζυγος μου,  του μέτρου αυτού καθότι είμαστε  26 χρόνια στην εκπαίδευση) και το θεωρώ τιμή μου που συνέβαλα  από τη θέση του Γεν. Γραμματέα της ΑΣΠΕ  στη δημιουργία του ν.3255/2004. Ήταν χρέος της Πολιτείας  απέναντι μας... και πρέπει να σημειώσω,  ότι από τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς που διορίσθηκαν τα τελευταία 2 χρόνια η πλειονότητα αυτών σε ποσοστό άνω του 95%  ήταν νέοι πολύτεκνοι δηλ. που  είχαν 3 παιδιά και μετά την ισχύ του νόμου απέκτησαν και το 4ο παιδί τους.        
                Εδώ και δύο χρόνια που παρουσιάσθηκαν κάποια σύννεφα στον ορίζοντα…  απευθυνθήκαμε στην ΟΛΜΕ με Επιστολές, Υπομνήματα… που τους λέγαμε:
«… Κύριοι αυτό που μας προκαλεί εντύπωση και απορία, είναι ότι τα όποια πιθανόν προβλήματα, παρεξηγήσεις, κλπ που μπορεί να έχουν δημιουργηθεί ή να έχουν δημιουργήσει κάποιοι εξ ημών γιατί δεν προσπαθήσατε να μας τα γνωρίσετε ώστε  να τα συζητήσουμε και  να τα δούμε  μαζί ή με την ΑΣΠΕ;  Γιατί δεν ζητήσατε μέσα στην ΟΛΜΕ να δημιουργήσουμε μια επιτροπή που θα μελετούσε αυτά τα θέματα, αλλά χωρίς καμία συζήτηση ή έστω ενημέρωση με κανένα,  αποφασίζετε για εμάς… χωρίς εμάς;»  Δυστυχώς δεν εισακουσθήκαμε… Τότε δέχθηκα και επίθεση από συνδικαλιστή  επαρχιακής ΕΛΜΕ για την εγκύκλιο « Καλού» για τις εξωδιδακτικές εργασίες, ότι:  «…ούτε η πλειονότητα των πολυτέκνων την αποδέχεται , απόδειξη η επιμονή πολλών συναδέλφων πολυτέκνων να συμμετέχουν στις εξωδιδακτικές εργασίες». Και του απάντησα τότε: «…Μάθε λοιπόν κύριε Αντιπρόεδρε,  ότι 24 χρόνια που είμαι στην εκπαίδευση με  επτά ανήλικα παιδιά, δεν έχω απαλλαγεί ποτέ από αυτές τις εργασίες ούτε εγώ αλλά ούτε και  η σύζυγος μου …όχι γιατί δεν θέλουμε, αλλά γιατί έχουμε κουραστεί να ερχόμαστε  σε αντιπαράθεση με συναδέλφους στον Σύλλογο διδασκόντων και δεν θέλουμε να χρησιμοποιούμε τα παιδιά μου ως πρόσχημα. Μάθε επίσης ότι ούτε μια μέρα Αναρρωτική ή Γονική ή Παρακολούθησης προόδου παιδιών ή οποιαδήποτε άλλη Άδεια έχω πάρει… γιατί εμείς οι πολύτεκνοι είμεθα πρώτα παιδαγωγοί και με συνείδηση, το θέμα όμως είναι η Πολιτεία τι κάνει;».
 Φέτος στο σχολείο όπου υπηρετώ(και είμαστε  τρεις παλαιοί πολύτεκνοι) και όλοι παίρνουμε εξωδιδακτικές εργασίες για να μην δημιουργούμε πρόβλημα(και η σύσταση που έχουμε κάνει σε συναδέλφους πολύτεκνους να κάνουν χρήση των εγκυκλίων «Καλού» και «Λυκουρέντζου», με «φειδώ και κατά τρόπο που να μη δημιουργούμε πρόβλημα στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου».) ενώ οι υπεύθυνοι εργαστηρίων Φυσικής, Πληροφορικής κλπ αρνήθηκαν…, ενώ  η παριστάμενη συνδικαλίστρια σιώπησε!
                Συνάδελφοι, ως γνωστό  τα μέτρα στήριξης των πολυτέκνων που έχει θεσπίσει η Πολιτεία, δεν αποτελούν χαριστικές πράξεις φιλανθρωπίας ή ελεημοσύνης, αλλά απόδοση δικαιοσύνης, και ασφαλώς κάποιος που προσφέρει έχει περισσότερα δικαιώματα από αυτόν που δεν προσφέρει.  Για να δώσει η  Πολιτεία αυτά τα μέτρα στήριξης στους πολύτεκνους, στηρίχθηκε στη Συνταγματική επιταγή του άρθρου 21: «… οι πολύτεκνοι έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος» και σε αποφάσεις του ΣτΕ που έχει κρίνει, ότι: «… η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στους νόμους υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος». 
Ας θυμηθούμε όμως,  τι ισχύει  στον υπόλοιπο Δημόσιο τομέα για τους πολύτεκνους:
                Α) για  προσλήψεις πολυτέκνων  και  τέκνων πολυτέκνων:
                 Κατά τα οριζόμενα στην παρ. παρ. 1 του άρθρου 1 του ν.3260/2004 (ΦΕΚ 151 Α/6.8.04), με την οποία αντικαταστάθηκε η παρ 6 του άρθρου 14 του ν. 2190/94, «... Ποσοστό 20% των προκηρυσσομένων θέσεων τακτικού προσωπικού και προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, των κατηγοριών ΠΕ, ΤΕ και ΔΕ κατά νομαρχία, φορέα και κλάδο ή ειδικότητα, καλύπτονται από πολυτέκνους και τέκνα πολυτέκνων, εφόσον υπάρχουν». Ο υπολογισμός του προαναφερόμενου ποσοστού γίνεται στο σύνολο των θέσεων κάθε προκήρυξης.       
                Β) Για τις τοποθετήσεις
                Σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ.3 του Ν. 1910/44: «… πολύτεκνοι ή τέκνα αυτών δημόσιοι υπάλληλοι τοποθετούνται στον τόπο των συμφερόντων τους, εφόσον ο νόμος επιτρέπει τούτο και δεν μετατίθενται παρά μόνο με αίτηση τους ή για πράξη μη επιτρέπουσα την παραμονή τους στον τόπο της θέσεως τους
                Γ) Για τις Μεταθέσεις
                Στον  ισχύοντα κώδικα Δ.Υ υπάρχουν διατάξεις για την προστασία της οικογένειας και συγκεκριμένα:
1. Σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 67 του ν. 2683/1999, δεν είναι δυνατή μετάθεση πολυτέκνων χωρίς αίτησή τους.
 2. Σύμφωνα με την παρ. 3 του ως άνω άρθρου και νόμου, για τη διενέργεια μεταθέσεων λαμβάνονται υπόψη, ανάμεσα στα άλλα κριτήρια…  η οικογενειακή κατάσταση του υπαλλήλου και η συνυπηρέτηση  συζύγων. Μάλιστα, για την οικογενειακή κατάσταση  καθορίζονται ενιαία και οι συντελεστές βαρύτητάς της, συγκεκριμένα, η οικογενειακή κατάσταση αξιολογείται με συντελεστή τρία (3) για τον σύζυγο, τρία (3) για το πρώτο και πέντε (5) για κάθε επόμενο ανήλικο τέκνο ή τέκνο που σπουδάζει σε σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, εφόσον δεν έχει συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας του. 
Για  αυτά τώρα που μας κατηγορείτε:
 Ι.  Για τις Υπεραριθμίες:
                Συνάδελφοι, την παρ.11 του  άρθρο 14 του Π.Δ.100/97, την έχετε μελετήσει; Υπάρχουν και Γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ  που αναφέρουν  υπό  ποιες προϋποθέσεις  εφαρμόζεται… δείτε  επίσης τι ισχύει και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, αλλά γιατί μετά από 12 ολόκληρα χρόνια εφαρμογής της, τώρα  την θυμηθήκατε;…
ΙΙ. Όσον αφορά τις λεγόμενες « εξωδιδακτικές εργασίες » και τις σχετικές εγκυκλίους, προς αποκατάσταση της αληθείας έχω να παρατηρήσω :
Η απαλλαγή των πολυτέκνων εκπαιδευτικών, ξεκίνησε επί Κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ στην Β/θμια Εκπαίδευση, με Υφυπουργό τον κ. Λεβογιάννη με το Δ2/5682/14-4-89 έγγραφο του και επεκτάθηκε στην Α/θμια πάλι επί ΠΑΣΟΚ με Υφυπουργό τον κ. Γκεσούλη το 2002 με το Φ350/77/105679/Δ12) για να φθάσουμε στις αποφάσεις «Καλού» και «Λυκυρέντζου» που βάζουν και προϋποθέσεις για την χορήγηση των. 
                Γράφει στο Υπόμνημα της η ΟΛΜΕ, προς τον κ. Υπουργό: «… Θεωρούμε, επίσης, απόλυτα αναγκαία την ενίσχυση των πολύτεκνων συναδέλφων με όλα εκείνα τα ουσιαστικά μέτρα που θα αποδεικνύουν στην πράξη τη δέουσα ευαισθησία της πολιτείας απέναντί τους….» . Συνάδελφοι, επειδή δυστυχώς, η Κυβέρνηση από ό,τι μας λέει δεν έχει τα χρήματα για  οικογενειακά επιδόματα κλπ για να μας ενισχύσει και να μπορούμε αξιοπρεπώς να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, γιατί δεν στηρίζετε την πρόταση μας που από χρόνια ζητούμε από την Πολιτεία να υλοποιήσει;  Ότι,  όπως: « οι συνάδελφοι του κλάδου ΠΕ13, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Ν.2683/99 και την Δ2/12172/18.102000 εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ, νομιμοποιούνται να ασκούν το επάγγελμα του δικηγόρου, ως δεύτερη εργασία, χωρίς να προαπαιτείται η χορήγηση της σχετικής άδειας από την Υπηρεσία», να εφαρμόζεται αυτό και στους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς που θέλουν να ασκήσουν παράλληλα το επάγγελμα τους. Αφού χρήματα δεν έχουν ας μας αφήσουν ελεύθερα να κάνουμε μία 2η εργασία,  γιατί δηλ. ο συνάδ. Μηχανικός ΠΕ12 να μην μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του και να μπορεί ο οιοσδήποτε συνάδελφος Δικηγόρος;.  Λοιπόν θα μας στηρίξετε;
               Συνάδελφοι της ΟΛΜΕ, νομίζετε ότι οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι πολύτεκνοι δεν έχουν προβλήματα; Για ρωτήστε πόσοι έχουν πάρει Οργανική θέση;, Πόσοι υπηρετούν σε 2 ή 3 σχολεία; …Γιατί τους έχετε εγκαταλείψει;.  Συνάδελφοι, έχετε λάθος εντύπωση για εμάς και μας αδικείτε, εμείς σας θέλουμε συμπαραστάτες στο δύσκολο έργο μας. Μην παραπονιέστε  για τους πολύτεκνους,… στο κάτω-κάτω, με τον κατήφορο που έχει πάρει το δημογραφικό, σε λίγο οι πολύτεκνοι θα κάνουν μάθημα κυρίως στα παιδιά τους! Και να θυμάστε ότι οι πολύτεκνοι  είναι αυτοί που με τα παιδιά των  λύνουν (και όχι δημιουργούν) προβλήματα υπεραριθμίας  στα σχολεία…  και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
                Συνάδελφοι  Πολύτεκνοι, μπροστά σε αυτές τις επιθέσεις, έχουμε καθήκον να συσπειρωθούμε στον Πανελλήνιο Σύλλογο Πολύτεκνων Εκπαιδευτικών( ΠΕνΕΠ ) και να δυναμώσουμε την φωνή μας,  αφού κάποιοι  μας αμφισβητούν ακόμη και την ιδιότητα  του εκπαιδευτικού!.
 

Πρόσφατα άρθρα